คบกันใหม่ๆตอนยังไม่ได้กัน เขาเปย์เราหนักมาก ชวนไปเที่ยวแต่ครั้งคือเราไม่ต้องออกอะใรเลย ขอแค่ไปแต่ตัวและหัวใจ ช่วงนั้นเราเรียน ปวส.แล้วแฟนก็ทำงานสนามกอลฟ์ บางวันให้เงินเราไปเรียนทีละ500-1000 บาท ชีวิตชื่นมื่นมาก จนถึงวันเรียนจบเราก็ได้งานประจำ วันเวลาเปลี่ยนไป เงินเดือนออก เรากลับบ้านมาด้วยความดีใจกับเงินที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรง จอดรถป็ปเดินขึ้นบ้าน เปิดลูกบิดประตูห้อง แก็กก แง้มประตูเข้าไป คำแรกที่ได้ยิน แทบล้มทั้งยืน "บัตรAtm.อยู่ไหน..!รู้สึกเหมือนถูกสาปชีวิตว่างเปล่า ล่องลอย อืมม..แล้วเราไปเป็นลูกหนี้ตอนไหน ถึงขั้นต้องยึดบัตรกันเลยหรอ หรือ ทั้งหมดที่ผ่านมา..มันถูกวางแผนและเตรียมการมาเป็นอย่างดี
อายเพื่อนมากๆ แฟนให้เงินไปทำงานแค่วันละ 100 บาท