คือเรามาทำงานที่บริษัทนี้ได้ 2 เดือนแล้วค่ะคือเราเป็นเด็กที่อยู่บนเขานะค่ะเราแต่งงานแล้วพี่คนนั้นก็แต่งงานมีลูกแล้วเหมือนกันเราเป็นคนพูดเพราะมากเลยค่ะคะขาตลอดเลย ​คือในแผนกเรามีการประมาณ 10 กว่าคนนิดห

เราเช่าคอนโดอยู่เราอยู่ชั้นบนสุด ข้างหน้าก็เป็นถนนใหญ่ข้างหลังก็เป็นสวนและบ้านคนที่เป็นบ้านเดี่ยวไม่กี่หลัง ส่วนบริเวณรอบๆห้องก็ไม่ได้ทำกับข้าวขายออนไลน์ เป็นแค่เช่าอยู่แล้วก็ไปทำงานปกติ ซึ่งห้องอื่

ทำไมเวลาทำอะไรถึงรู้สึกกลัวที่คนอื่นมองไปหมดค่ะ ไม่ว่าจะพูดอะไรก็คิดมากออกความเห็นหรออื่นๆกลัวเค้านินทากลัวนู้นกลัวนี่ไม่มีสาเหตุเช่นมีคนมาพิมถามอีกคนในแชทกลุ่มแล้วเราตอบแทนก็กลัวว่าจะเสล่อ บางครั้งก็

ตอนนี้เรากำลังมีปัญหากับแม่ในเรื่องที่แม่พูดว่าจะให้ของเราอย่างเช่นจะออกรถให้ จะยกร้านให้ เราไม่เคยเอ่ยปากขอสักครั้ง แม่เป็นพูดขึ้นมาเอง เราที่มีความหวังแล้วมันก็พังทุกครั้งกับความลังเลของแม่ เราเข้าใ

คือเราเรียนอยู่มหาลัยนึง ละหอเราก็อยู่ใกล้ๆมหาลัย เราก็มีรูมเมทอยู่คนนึง หน้าตาน่ารักมากค่ะ ดูบ้านมีฐานะ ภายนอกแต่งตัวดีค่ะ แบบเพอร์เฟคเลยก็ว่าได้ แต่ว่าเวลาอยู่ห้องกับเราเขาไม่ค่อยชอบอาบน้ำ เดินผ่านท

ตอนนี้หนูเริ่มจะสร้างครอบครัว คบกับแฟนคนนี้9ปีพึ่งย้ายมาอยู่ด้วยกัน 1ปี แม่ถามตลอดว่า อยู่กับเขาแล้วทำให้อดอยากไหม เราก็ตอบว่าไม่ค่ะ แต่เรายิมลำบาก เราค่อยกินน้ำพริกกับข้าว มาม่ากับข้าว พร้อมกันเขาตลอ

เป็นการเขียนเรื่องราวครั้งแรกในพันทิป เพื่อต้องการความคิดเห็นของเพื่อนๆในเว็ปนี้โดยเฉพาะ คือ มีเรื่องอยู่ว่า เมื่อ4ปีที่เเล้ว ได้เลิกคบกับ ผช.คนนึง ซึ่งตอนนั้น ยอมรับว่าเจ็บปวดมาก เพราะตลอดเวลาที่คบกั

สวัสดีคะเพื่อนๆ เราขอตั้งกะทู้นี้เป็นกระทู้ระบายนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า เราอยู่หอเดียวกันกับเมท เมทเราขยันอ่านหนังสือมากๆ เค้าอ่านตุนไว้ตั้งแต่ต้นเทอม แต่เมื่อใกล้ฤดูกาลสอบของทุกเทอม เค้าชอบโพสสเตตัส เฟช

เรามีเพื่อนที่สนิดอยู่แต่แล้ววันนึ่งเขาเริ่มตีห่างจากเราเพราะเขาบอกเหตุผลกลับเพื่อนอีกคนว่าเราวุ้นวายในชีวิตเขามากเกินไปทั้งที่เราเองก็พยามทำทุกอย่างให้เขาเพื่อให้เขาทั้งทีเขาพูดและกะทำไม่เคยนึกถึง คว