สารภาพตรงๆว่าอยู่กันมาเกือบ 12 ปีมีความสุขด้วยกันแค่ช่วงปีแรกหลังจากนั้น 10 ปีต่อมาต้องอยู่กับความทนและขมขื่น ยิ่งมาวันนี้ยิ่งกลุ้มใจมาก ทะเลาะกันแล้วแฟนทำร้ายตัวเองโวยวายอาละวาด ทำให้เราคิดว่า ถ้าเราบอกเลิกหรือตัดสินใจไล่เค้าไปมันต้องมีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นแน่.......
.....ขอท้าวความก่อนนะว่าเราคบกับแฟนมา11ปีกว่าๆผ่านอะไรกันมาเยอะมากทั้งทุกข์ และสุข ไปไหนด้วยกันมาหลายที่ ก้ใช้ชีวิตแบบคู่รักปกติทั่วไป เช่าห้องอยู่ด้วยกัน มีทะเลาะกันบ้าง มีห่างกันบ้าง มีเราแอบนอกใจ1ครั้งเพราะหวังจะตัดขาด อยากยุติความสัมพันธ์กับเค้าในแรก แต่เค้าก้ไปตามเรากลับมาจนได้ อันนี้เราไม่แน่ใจเพราะว่าความรักหรือเพราะว่าความใจอ่อนถึงได้กลับมาส่วนคนที่เราแอบคบอยู่ด้วยเราก็ไม่ได้คิดจะจริงจังกับเขา ก้กลับมาคบกันแบบเติมเรื่อยๆมีทะเลาะครั้งใหญ่ที่เราต้องเก็บของออกจากหอแล้วไปนอนห้องเพื่อนโดยเรื่องไม่เป็นเรื่องที่เขาเข้าใจเราผิดไปเองฝ่ายเดียว..(บอกไว้ก่อนนะว่าแฟนเราอารมณ์ร้อน เป็นคนคิดลบ ไม่แน่ใจด้วยว่ามีอาการทางจิตด้วยหรือเปล่าเคยคิดจะพาไปปรึษาหมอ อยากรู้อาการว่าเค้าเป็นโรคซึมเศร้า หรือไบโพล่าร์ เพราะเหตุนี้เราเลยคิดอยากแยกทางกับเค้าอยากเดินออกมาใช้ชีวิตของตัวเองบ้าง) ทุกๆวันเรราทำอะไรต่อมิอะไรเพื่อเค้าฝืนใจตัวเองจะนั่งจะกินจะนอนต้องขึ้นอยู่กับเค้าหมด นี่ไม่ได้เว่อร์นะขนาดแค่กลับมาห้องจะอาบน้ำนอนก่อนก็ไม่ได้หาว่ารับทิ้งเขาปล่อยให้เขาอยู่ห้องคนเดียวเวลาจะกินถ้ากินก่อนหรือซื้ออะไรมากินเองคนเดียวก็จะถามเราว่าไม่คิดถึงเขาบ้างหรอเวลาจะกินอะไรทำไมไม่เคยซื้อมาฝาก เราเหนื่อยนะบอกตรงๆ หลายคนอาจจะมีความเห็นตรงที่ว่าก็เลิกไปสิเมื่อก่อนเขาไม่มีเราเขายังอยู่ได้เลยแต่ขอบอกก่อนนะว่าพ่อแม่เขาเสียตั้งแต่เขาเด็กเขาอยู่ตัวคนเดียวและใช้ชีวิตมาคนเดียวตลอดจนกระทั่งมาเจอเราญาติพี่น้องก็มีบ้างแต่ก็ไม่ได้สนิทกัน
....จนกระทั่งเราตัดสินใจซื้อบ้าน ยอมรับเลยเพราะหวังว่าอยากจะแยกทางเพราะคิดว่าเขาคงไม่อยากมาอยู่บ้านด้วยเพราะการเดินทางไปทำงานค่อนข้างลำบาก แต่เค้ากลับตัดสินใจอยากมาอยู่ด้วยตอนนี้ก็ซื้อบ้านหลังนี้อยู่ด้วยกันมา 1 ปีแล้วเขาไม่เคยช่วยค่าใช้จ่ายอะไรในบ้านเลยลืมแม้กระทั่งค่าผ่อนบ้านก็ตามทุกๆอย่างตกเป็นภาระของเราคนเดียวหมดทั้งๆที่ทำงานด้วยกันทั้งคู่ ตอนนี้เราเหนื่อย..เหนื่อยมาก อยากใช้ชีวิตของตัวเองแล้ว ไม่รู้จะไประบายที่ไหนให้ใครฟังก็พูดกับใครก็ไม่ได้เพราะกลัวเขาจะมองว่าแฟนเราเป็นคนไม่ปกติ เอาจริงๆเราก็รักเขานะอยากอยู่กับเขาแต่มันทำให้ตัวเราเองไม่มีความสุขเลยถ้าเขากลับตัวได้หรือใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นปกติทั่วไปได้เราคงไม่คิดอยากจะเลิก..เราควรแก้ปัญหานี้ยังไงดีครับ🙏🙏
คบแฟนมา11ปีแต่ไม่มีความสุขเลย..ยาวหน่อยแต่อยากให้ทุกคนช่วยเราด้วยนะ🙏🙏
.....ขอท้าวความก่อนนะว่าเราคบกับแฟนมา11ปีกว่าๆผ่านอะไรกันมาเยอะมากทั้งทุกข์ และสุข ไปไหนด้วยกันมาหลายที่ ก้ใช้ชีวิตแบบคู่รักปกติทั่วไป เช่าห้องอยู่ด้วยกัน มีทะเลาะกันบ้าง มีห่างกันบ้าง มีเราแอบนอกใจ1ครั้งเพราะหวังจะตัดขาด อยากยุติความสัมพันธ์กับเค้าในแรก แต่เค้าก้ไปตามเรากลับมาจนได้ อันนี้เราไม่แน่ใจเพราะว่าความรักหรือเพราะว่าความใจอ่อนถึงได้กลับมาส่วนคนที่เราแอบคบอยู่ด้วยเราก็ไม่ได้คิดจะจริงจังกับเขา ก้กลับมาคบกันแบบเติมเรื่อยๆมีทะเลาะครั้งใหญ่ที่เราต้องเก็บของออกจากหอแล้วไปนอนห้องเพื่อนโดยเรื่องไม่เป็นเรื่องที่เขาเข้าใจเราผิดไปเองฝ่ายเดียว..(บอกไว้ก่อนนะว่าแฟนเราอารมณ์ร้อน เป็นคนคิดลบ ไม่แน่ใจด้วยว่ามีอาการทางจิตด้วยหรือเปล่าเคยคิดจะพาไปปรึษาหมอ อยากรู้อาการว่าเค้าเป็นโรคซึมเศร้า หรือไบโพล่าร์ เพราะเหตุนี้เราเลยคิดอยากแยกทางกับเค้าอยากเดินออกมาใช้ชีวิตของตัวเองบ้าง) ทุกๆวันเรราทำอะไรต่อมิอะไรเพื่อเค้าฝืนใจตัวเองจะนั่งจะกินจะนอนต้องขึ้นอยู่กับเค้าหมด นี่ไม่ได้เว่อร์นะขนาดแค่กลับมาห้องจะอาบน้ำนอนก่อนก็ไม่ได้หาว่ารับทิ้งเขาปล่อยให้เขาอยู่ห้องคนเดียวเวลาจะกินถ้ากินก่อนหรือซื้ออะไรมากินเองคนเดียวก็จะถามเราว่าไม่คิดถึงเขาบ้างหรอเวลาจะกินอะไรทำไมไม่เคยซื้อมาฝาก เราเหนื่อยนะบอกตรงๆ หลายคนอาจจะมีความเห็นตรงที่ว่าก็เลิกไปสิเมื่อก่อนเขาไม่มีเราเขายังอยู่ได้เลยแต่ขอบอกก่อนนะว่าพ่อแม่เขาเสียตั้งแต่เขาเด็กเขาอยู่ตัวคนเดียวและใช้ชีวิตมาคนเดียวตลอดจนกระทั่งมาเจอเราญาติพี่น้องก็มีบ้างแต่ก็ไม่ได้สนิทกัน
....จนกระทั่งเราตัดสินใจซื้อบ้าน ยอมรับเลยเพราะหวังว่าอยากจะแยกทางเพราะคิดว่าเขาคงไม่อยากมาอยู่บ้านด้วยเพราะการเดินทางไปทำงานค่อนข้างลำบาก แต่เค้ากลับตัดสินใจอยากมาอยู่ด้วยตอนนี้ก็ซื้อบ้านหลังนี้อยู่ด้วยกันมา 1 ปีแล้วเขาไม่เคยช่วยค่าใช้จ่ายอะไรในบ้านเลยลืมแม้กระทั่งค่าผ่อนบ้านก็ตามทุกๆอย่างตกเป็นภาระของเราคนเดียวหมดทั้งๆที่ทำงานด้วยกันทั้งคู่ ตอนนี้เราเหนื่อย..เหนื่อยมาก อยากใช้ชีวิตของตัวเองแล้ว ไม่รู้จะไประบายที่ไหนให้ใครฟังก็พูดกับใครก็ไม่ได้เพราะกลัวเขาจะมองว่าแฟนเราเป็นคนไม่ปกติ เอาจริงๆเราก็รักเขานะอยากอยู่กับเขาแต่มันทำให้ตัวเราเองไม่มีความสุขเลยถ้าเขากลับตัวได้หรือใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นปกติทั่วไปได้เราคงไม่คิดอยากจะเลิก..เราควรแก้ปัญหานี้ยังไงดีครับ🙏🙏