วันนี้เรามาลองเขียนกระทู้อะไรสักอย่างดูเพื่อบอกเล่าและขอคำปรึกษาพี่พี่ที่ประสบการณ์ต่างๆนะคะ
เราเริ่มรู้สึกชอบน้องที่ทำงานมากมาก เมื่อก่อนเค้ามีแฟนแต่แฟนเค้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่เหมือนคบเค้าแล้วก็มีอีกหลายๆคนเข้าไปด้วยเหมือนมีเค้าเป็นของตาย เรารู้ว่าเราเข้าไปในชีวิตเค้าแล้วเราสามารถพาเค้าออกมาได้ตั้งแต่วันแรกที่เราตั้งใจทำ เราพยายามดูแลเค้าไกลๆ เป็นห่วงเค้าไกลๆ จนตอนนี้เค้าเลิกกับแฟนได้แล้ว แล้วแฟนเค้าก็มีแฟนใหม่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ส่วนคนที่เราชอบก็ยังมีความคิดถึง นึกถึงเค้าบ้างบางที เค้ามักจะซ่อนแฟนเก่าของเค้าในทุกๆเพลงเศร้าที่เค้าฟัง เราก็ได้แต่บอกว่าช่างมันลองมองดูรอบๆตัวแกดูสิว่ามีคนรักแกตั้งเยอะแยะมากมายเลยนะ แล้ววันนึงเรากับเค้าก็ได้มาคุยกันจริงๆที่ไม่ใช้ในฐานะ ' เพื่อนร่วมงาน' หรือ 'พี่น้อง' เหมือนคนที่สำคัญแต่ไม่สถานะ คุยกันได้ประมาณ 4 เดือนแรกมันก็โอเค อะไรมันก็ดีไปหมดทั้งเรื่องการกระทำ การทำโน่นนี่นั้นด้วยกัน ไปเที่ยว ดูหนัง บ้าถึงขนาดขับรถไปต่างจังหวัดเพื่อไปนอนเล่นโง่ๆ แค่ 1 คืนด้วยกัน ต่อมาแฟนเก่าเค้ากลับมาเพื่อจะขอคืนดี เค้าก็ลังเลไปหมด และตอนนั้นเราก็ห่างกันออกไปประมาณ 1 เดือนน่าจะได้ เหมือนเค้ากลับไปคิดไตร่ตรองเรื่องราวต่างๆ สุดท้ายเค้าก็บอกว่าเค้าเลือกเรา ตอนแรกฟังก็ดีใจนะที่เค้าเลือกเรา แต่สุดท้ายเราก็เศร้าอยู่ดีเพราะเราเป็นตัวเลือกในเรื่องนี้ แต่ก็ช่างมันเพราะคิดว่าการมีความเค้าอยู่มันน่าจะดีกว่าการที่ไม่มีเค้า หลังจากนั้นเราก็เที่ยวเล่น กิน ทำงานร่วมกันปกติเลย แล้วเหมือนความผิดที่เกิดขึ้นคือเราส่งอีเมล์ไปหาแฟนเก่าเชิงอวยพรให้โชคดีที่ได้คบกับคนใหม่เหมือนว่าเราสามารถเป็นเพื่อนกันแฟนเก่าได้ในอนาคต คือเราเมล์ไปเพราะไม่ได้คิดอะไรจริงๆอะ และเหมือนเลื่อนไปแอฟบิงโกะและส่งเหมือนของขวัญฟรีให้ แล้วน้องเค้าก็รู้มันเลยทำให้เค้าไม่พอใจเอามากมากแล้วผิดหวังในตัวเราไปสะหมดทุกอย่าง หลังจากนั้นไม่นานก็คุยกันว่าจะลดสถานะเหลือแค่พี่น้อง เราก็ขอโอกาสจากเค้า จากแต่ก่อนคุยกันตลอด ตอนนี้กลายเป็นไม่คุย จากแต่ก่อนไปกินข้าวด้วยกันทุกเสาร์อาทิตย์กลายเป็นเค้าไม่อยากไปไหนมาไหนด้วย กลายเป็นตัวน่ารำคาญ แบบเมื่อก่อนเค้าก็ชอบถามเค้าว่ากินอะไรยัง ทำอะไรอยู่ ถึงบ้านหรือยัง ก็กลายเป็นเค้าบอกว่าไม่ต้องถามแล้วได้ไหม ไม่อยากตอบ จริงๆเราก็มีความคิดจะอยากหายไป แต่กลัวหายไปแล้วคือหายไปเลย แบบไม่มีเค้าอยู่ในชีวิตเลย เราไม่อยากให้เค้าจางหายไปเลย เค้าคือคนที่เรารอมานานมาก เราพยายามจะตัดใจเรื่องของเค้าตั้งหลายๆรอบตั้งแต่เค้ามีแฟนจนตอนนี้เค้าเปิดใจให้เรา จนตอนนี้เค้าผลักไสเรา เราไม่รู้ว่าต้องทำยังไงกับความรู้สึกของเราดี
พี่พี่ว่าเราควรหายไป ไม่ทัก ไม่ถาม ไม่โทร ไม่คุยอะไรกันที่ไม่ใช่เรื่องงาน เหมือนเป็นพี่ที่ทำงานปกติ หรือว่าทำเหมือนเดิมให้เค้ารำคาญต่อไป
ตอนนี้เราอึดอัดมากๆไม่อยากไปทำงานเลยด้วยซ้ำ เราพอจะเข้าใจแล้วว่าทำไมเค้าถึงไม่ให้มีแฟนในที่ทำงาน จริงเราก็แยกแยะไม่ได้เท่าไหร่ระหว่างเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว เพราะสีหน้าท่าทางเราออกหมดอะ เราเก็บไม่ได้ จากทุกๆวันที่อยากมาทำงานเพราะอยากเจอเค้าในทุกๆวัน แต่ตอนนี้มันรู้สึกแย่มาเพราะเราเหมือนอากาศในชีวิตเค้า
ถ้าเราไม่โทรหา ไม่บอกรัก ไม่บอกคิดถึงกัน มันจะทำให้เราไม่รู้สึกจริงๆหรอ
เราเริ่มรู้สึกชอบน้องที่ทำงานมากมาก เมื่อก่อนเค้ามีแฟนแต่แฟนเค้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่เหมือนคบเค้าแล้วก็มีอีกหลายๆคนเข้าไปด้วยเหมือนมีเค้าเป็นของตาย เรารู้ว่าเราเข้าไปในชีวิตเค้าแล้วเราสามารถพาเค้าออกมาได้ตั้งแต่วันแรกที่เราตั้งใจทำ เราพยายามดูแลเค้าไกลๆ เป็นห่วงเค้าไกลๆ จนตอนนี้เค้าเลิกกับแฟนได้แล้ว แล้วแฟนเค้าก็มีแฟนใหม่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ส่วนคนที่เราชอบก็ยังมีความคิดถึง นึกถึงเค้าบ้างบางที เค้ามักจะซ่อนแฟนเก่าของเค้าในทุกๆเพลงเศร้าที่เค้าฟัง เราก็ได้แต่บอกว่าช่างมันลองมองดูรอบๆตัวแกดูสิว่ามีคนรักแกตั้งเยอะแยะมากมายเลยนะ แล้ววันนึงเรากับเค้าก็ได้มาคุยกันจริงๆที่ไม่ใช้ในฐานะ ' เพื่อนร่วมงาน' หรือ 'พี่น้อง' เหมือนคนที่สำคัญแต่ไม่สถานะ คุยกันได้ประมาณ 4 เดือนแรกมันก็โอเค อะไรมันก็ดีไปหมดทั้งเรื่องการกระทำ การทำโน่นนี่นั้นด้วยกัน ไปเที่ยว ดูหนัง บ้าถึงขนาดขับรถไปต่างจังหวัดเพื่อไปนอนเล่นโง่ๆ แค่ 1 คืนด้วยกัน ต่อมาแฟนเก่าเค้ากลับมาเพื่อจะขอคืนดี เค้าก็ลังเลไปหมด และตอนนั้นเราก็ห่างกันออกไปประมาณ 1 เดือนน่าจะได้ เหมือนเค้ากลับไปคิดไตร่ตรองเรื่องราวต่างๆ สุดท้ายเค้าก็บอกว่าเค้าเลือกเรา ตอนแรกฟังก็ดีใจนะที่เค้าเลือกเรา แต่สุดท้ายเราก็เศร้าอยู่ดีเพราะเราเป็นตัวเลือกในเรื่องนี้ แต่ก็ช่างมันเพราะคิดว่าการมีความเค้าอยู่มันน่าจะดีกว่าการที่ไม่มีเค้า หลังจากนั้นเราก็เที่ยวเล่น กิน ทำงานร่วมกันปกติเลย แล้วเหมือนความผิดที่เกิดขึ้นคือเราส่งอีเมล์ไปหาแฟนเก่าเชิงอวยพรให้โชคดีที่ได้คบกับคนใหม่เหมือนว่าเราสามารถเป็นเพื่อนกันแฟนเก่าได้ในอนาคต คือเราเมล์ไปเพราะไม่ได้คิดอะไรจริงๆอะ และเหมือนเลื่อนไปแอฟบิงโกะและส่งเหมือนของขวัญฟรีให้ แล้วน้องเค้าก็รู้มันเลยทำให้เค้าไม่พอใจเอามากมากแล้วผิดหวังในตัวเราไปสะหมดทุกอย่าง หลังจากนั้นไม่นานก็คุยกันว่าจะลดสถานะเหลือแค่พี่น้อง เราก็ขอโอกาสจากเค้า จากแต่ก่อนคุยกันตลอด ตอนนี้กลายเป็นไม่คุย จากแต่ก่อนไปกินข้าวด้วยกันทุกเสาร์อาทิตย์กลายเป็นเค้าไม่อยากไปไหนมาไหนด้วย กลายเป็นตัวน่ารำคาญ แบบเมื่อก่อนเค้าก็ชอบถามเค้าว่ากินอะไรยัง ทำอะไรอยู่ ถึงบ้านหรือยัง ก็กลายเป็นเค้าบอกว่าไม่ต้องถามแล้วได้ไหม ไม่อยากตอบ จริงๆเราก็มีความคิดจะอยากหายไป แต่กลัวหายไปแล้วคือหายไปเลย แบบไม่มีเค้าอยู่ในชีวิตเลย เราไม่อยากให้เค้าจางหายไปเลย เค้าคือคนที่เรารอมานานมาก เราพยายามจะตัดใจเรื่องของเค้าตั้งหลายๆรอบตั้งแต่เค้ามีแฟนจนตอนนี้เค้าเปิดใจให้เรา จนตอนนี้เค้าผลักไสเรา เราไม่รู้ว่าต้องทำยังไงกับความรู้สึกของเราดี
พี่พี่ว่าเราควรหายไป ไม่ทัก ไม่ถาม ไม่โทร ไม่คุยอะไรกันที่ไม่ใช่เรื่องงาน เหมือนเป็นพี่ที่ทำงานปกติ หรือว่าทำเหมือนเดิมให้เค้ารำคาญต่อไป
ตอนนี้เราอึดอัดมากๆไม่อยากไปทำงานเลยด้วยซ้ำ เราพอจะเข้าใจแล้วว่าทำไมเค้าถึงไม่ให้มีแฟนในที่ทำงาน จริงเราก็แยกแยะไม่ได้เท่าไหร่ระหว่างเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว เพราะสีหน้าท่าทางเราออกหมดอะ เราเก็บไม่ได้ จากทุกๆวันที่อยากมาทำงานเพราะอยากเจอเค้าในทุกๆวัน แต่ตอนนี้มันรู้สึกแย่มาเพราะเราเหมือนอากาศในชีวิตเค้า