คือต้องออกตัวก่อนนะคะว่าเราไม่ใช่เด็กในวารีแต่เราเป็นเด็กต่างชาติคนนึงที่ไปสอบเกี่ยวกับการเข้ามหาลัยที่วารี ละเรามีโรคประจำตัวเกี่ยวกับทางจิตเวชมา4ปีแล้ว และวันนั้นที่เราไปสอบก็เครียดมาก เลยทำให้อาการออกในห้อง ตัวเกร็งและก็สั่นทำให้ระบนหัวใจกับปอดค่อยข้างทำงานช้าลง ละเราก็เขียนข้อสอบเสร็จพอดี และเราก็ไม่รู้ว่ามันไม่สามารถออกห้องสอบจนกว่าจะหมดเวลาที่กำหนดได้ เราเลยอยากขอครูเขากลับบ้านเพราะเราไม่โอเคและเราเวลาเป็นแบบนี้ละอารมณ์เสียสามารถทำร้ายคนอื่นได้ แต่เราก็บำบัดจนตอนนี้ใจเย็นลงได้เเล้วเลยค่อยๆคุยกับทางคุณครูว่าออกก่อนได้ไหมมันฉุกเฉินจริงๆจำเป็นมากๆแต่เขาก็ไม่ให้เราก็เข้าใจ เขาเลยให้ทางเลือกเราไออยู่ที่ห้องพยาบาลเราก็ไป ; ขอเล่าก่อนหน้านิดนึงน้าา คือก่อนหน้านี้ประมานบ่ายๆเราได้รับยาต้านซึมเศร้ากับยาระงับอารมณ์ไปด้วย ละก็ได้ทายยาแก้ปวดท้องด้วยเพราะเหมือนจะเครียดลงกระเพาะ ก็เจอกับป้าพยาบาล ; (ต่อ) ทีนี้เราก็เข้าไปอยู่ห้องพยาบาลพร้อมคุณครูประมาณ3คนมีคนที่หน้าจะมีตำแน่งสูงคนนึงกับครูที่ดูใจดีละจะมาช่วย1คนละก็ป้าพยาบาลคนนั้นอีกคน เราก็เดินลงไปที่ห้องนั่งพักบนเตียงเพราะเรานอนไม่ได้ (แต่พยาบาลก็จะให้นอนให้ได้เลย-_-) เราก็นั่งให้ตัวเองหายเกร็งก่อนจะได้ทักไปหาครูที่ปรึกษาส่วนตัวกับเพือนละก็คุณหมอ แต่ไม่ได้โทรหาพ่อแม่เพราะว่า พวกเขาไม่ว่าง เลยไม่อยากรบกวน(ช่วงนี้ท่านเขาทำงานหนักมากให้เขาได้พัก😢) และเราก็คิดว่าเออเลื่อนทรศ.สักหน่อยเผื่อจะดีขึ้น ;ขอบอกก่อนนะว่าเราคุยอังกฤษกับพวกคุณครูทุกท่านเลยเพราะเราพูดไทยไม่รู้เรื่องและอยู่ในอากาศนั้นเลยทำให้ไม่รู้เรื่องกว่าเดิม🥲; (ต่อ) เราก็บอกกับคุณครูนะว่าเออเราเข้าใจไทยนะ พูดไทยได้ แต่เหมือนพยาบาลเขาลืมรึป่าวไม่รู้ เลย "พูดลับหลัง" เน้นเลย แต่พูดลับหลังได้ดีงมาก พร้อมโทรคุยกับครูฝ่ายไหนไม่รู้พร้อมเปิดกล้องให้เขาดูว่าเรานั่งเล่นทรศ.อยู่บนเตียงละเราไม่เห็นเป็นอะไรเลย "เเค่เรียกร้องความสนใจ" เราก็ได้ยิน แต่เราเก็บไว้ก่อนเพราะเดี๋ยวมีผลเสีย เราเลยโทรหาเพือนเลย ละก็พูดกับเพื่อนดังๆภาษาไทย(ที่พูดไม่ชัด)ให้เพื่อนและให้พยาบาลได้ยินว่า "การที่พูดแบบนี้กับนักเรียนหรือจะเป็นใครก็ชั่งที่เขามีภาวะทางจิตใจอ่อนแอมากๆ การที่คุณพูดแบบนี้ถือไม่ให้เกียรติกันเลยและเราก็เสียใจมากๆเพราะถ้าเราเลือกได้เราก็ไม่อยากมีโรคทางจิตหรอกเราก็อยากเป็นเด็กธรรมดาเหมือนกัน และคุณรู้ไหมว่าเราอะใช้ชีวิตลำบากแค่ไหนในแต่วันให้มันผ่านพ้นแต่ละวันอะ มันเหนื่อยมากแค่ไหน มันคงไม่มีใครที่อยากจะโดนบำบัดหรอก กับอีกอย่างนี้เราขนาดเป็นเด็กนอกโรงเรียนของคุณ คุณยังพูดแบบนี้ ละถ้ามีเด็กในโรงเรียนคุณเป็นแบบเราล่ะ คุณจะทำอย่างไร? จะทำแบบที่ทำกับเราใส่เขาหรอ? มันไม่ดีรึป่าว? บางคนเค้าก็ยังตายได้ด้วยคำพูดเลย" ประมาณนี้ที่เราคุยกับเพือนแบบดังๆให้เขาได้ยิน เพราะว่าเราอะบำบัดแล้วเลยใจเย็รได้มากเเล้ว แต่ถ้าเด็กคนอื่นล่ะ? เขาจะเป็นยังไง? ที่เราตั้งกระทู้นี่มาเพราะเราไม่อยากให้คนที่มีภาวะซึมเศร้าหรือโรคทางจิตต่างๆได้รับแบบนี้ คนพวกนี้ควรได้รับการเยียวยามากกว่าการซ้ำเติมหรือคำดูถูก เราเลยอยากถามว่า ตอนนี้เนี่ยเราไม่มีหลักฐานหรอก แต่ถ้าเราอยากจะขอComplain จะได้ไหม?กับทางโรงเรียนเราเป็นห่วงรุ่นน้องในโรงเรียนวารีจริงๆไม่สมควรมีใครถูกเยียดหยามหรือโดนBullyทั้งนั้น ขอบคุณนะคะ -ให้เพื่อนพิมพ์แทน
มีใครอยู่วารีมั้งคะมีเรื่องปรึกษาหน่อย!!!!⚠️⚠️