ผมไม่ได้เห็นดีเห็นงามกับแม่เลยที่ไปยืมเงินคนเกือบทั้งหมู่บ้านมา เอามาเล่นบาคาร่า ไม่ได้เอามาใช้ในบ้านเลย กับข้าวแต่ละมื้อยังไม่มีจะกิน แต่แม่ไปติดหนี้รายวัน หมื่นกว่าบาท ตอนนี้แม่หนีไปแล้ว ทิ้งผมให้อยู่กับป้า แต่บ้านผมกับบ้านป้าอยู่ไกลกันนิดนึง ป้าบอกให้ผมไปนอนนั่นก่อน พอปิดเทอมค่อยหนีไปอยู่กับพ่อ แต่ใจนึงนอนที่ไหนก็ไม่เหมือนบ้าน ผมก็คิดถึงบ้าน แต่ก็กลัววันเลวคืนเลวพวกนั้นจะมา เผื่อมันมาทำอะไรที่เกินไปกับบ้าน ทำลายข้าวของ เอาของในบ้านออกไป คือมันมาแล้วนะครับ มันเอาของออกไปแล้ว หม้อหุงข้าว กีต้าร์ผมอีก หรือเผลอๆนอนหลับๆอยู่มันจะมาทำร้าย ผมไปนอนบ้านป้าสองสามวัน มันเข้ามาในบ้าน เข้ามาหาของไป ไม่รู้ได้อะไรไปบ้าง(ตอนกำลังพิมพ์อยู่นี้ผมอยู่บ้านนะครับ) ผมจะแจ้งตำรวจข้อหาบุกรุก ลักทรัพย์ก็กลัวว่า ถ้าจับพวกนี้ไปได้ มันจะมีเพื่อนมันมาตามรังควาน หรือดีไม่ดี อาจฆ่าเลย ผมไม่รู้ว่าแม่หนีไปไหน ผมถามก็ไม่ตอบ ตอบแค่ว่า มีเงินส่งมันอยู่ วันละ 200-300 ถามว่าทำงานอะไรก็ไม่บอก ผมควรทำไงดีครับ ผมเรียนอีกสองปีจะจบ ม.6 แล้ว ไม่อยากย้ายโรงเรียน เพราะกลัวเกี่ยวกับเรื่องเรียน กับความผูกพันธ์ตรงนี้ด้วย ผมห่วงบ้าน คิดถึงบ้าน แต่แม่กลับหนีไปเฉยๆ แล้วบอกว่า ถ้าใช้หนี้เสร็จจะกลับมา ผมไม่คิดว่าวันนึงชีวิตจะตกต่ำขนาดนี้ เพราะที่ผ่านมา มันดีมาตลอด ครอบครัวอบอุ่นดี แต่มีปัญหาเพราะแม่ เรียกได้ว่าแตกแยกเลยนะครับ เพราะพี่น้องหลายๆคน เขาไม่สนใจแม่แล้ว แม่ไปโกหก ไปยืมเงินเขาจนเขาไม่สนใจแล้ว
1.ผมบอกว่าผมไม่เกี่ยวได้มั้ยถึงผมจะเป็นลูก แต่ผมไม่ได้สนับสนุนที่แม่ทำแบบนั้น
2.ผมบอกมันว่าอย่ามาบ้านอีกได้มั้ย เพราะแม่ไม่อยู่ผมอยู่คนเดียว แล้วผมก็ยังอยากอยู่ตรงนี้
3.มันจะทำอะไรผมมั้ย แต่แม่บอกว่ามันไม่ทำหรอกมันแค่จะเอาเงิน แต่ผมก็กลัว
ขอประสบการณ์พี่ๆทุกคน ใครที่เคยอยู่ในช่วงชีวิตแบบนี้ หรือช่วยผมแก้ไขปัญหานี้ด้วยนะครับขอบคุณมากๆครับ
แม่ผมติดหนี้รายวัน แล้วหนีไปไหนไม่รู้ ถามก็ไม่บอกแล้วพวกทวงนี้มาตาม มาเอาของที่บ้าน ถ้ามันมาตอนผมอยู่ผมควรทำยังไงดีครับ
1.ผมบอกว่าผมไม่เกี่ยวได้มั้ยถึงผมจะเป็นลูก แต่ผมไม่ได้สนับสนุนที่แม่ทำแบบนั้น
2.ผมบอกมันว่าอย่ามาบ้านอีกได้มั้ย เพราะแม่ไม่อยู่ผมอยู่คนเดียว แล้วผมก็ยังอยากอยู่ตรงนี้
3.มันจะทำอะไรผมมั้ย แต่แม่บอกว่ามันไม่ทำหรอกมันแค่จะเอาเงิน แต่ผมก็กลัว
ขอประสบการณ์พี่ๆทุกคน ใครที่เคยอยู่ในช่วงชีวิตแบบนี้ หรือช่วยผมแก้ไขปัญหานี้ด้วยนะครับขอบคุณมากๆครับ