เริ่มเรื่องคือ เราสนิทกับเพื่อนคนหนึ่งแบบมากๆ เรารู้จักกันมา10กว่าปีแล้ว เราสนิทกันถึงขั้น เล่าเรื่องที่เราไว้ใจ ให้เขาฟัง เป็นเรื่องที่เป็นความลับ เราก็ไม่รู้หรอกนะคะ ว่าเราคิดไปเองรึป่าว ตั้งแต่ที่เพื่อนสนิทคนนี้ คุยกับผู้ชายคนหนึ่งในห้อง แบบคนคุย เพื่อนสนิทคนนี้ก็ห่างเราไปเรื่อยๆ และเพื่อนสนิทของเรามักจะเชื่อ คำพูดของผู้ชายคนนั้น และพูดคุยกับเราน้อยลง และเราก็ไม่รู้ว่าเพื่อนสนิทคนนี้ สนิท กับ เรา จริงๆหรือป่าว
อยู่มาวันหนึ่ง เราก็ไม่พูดคุยกัน... เราไม่รู้ว่าเราผิดรึป่าว ขอย้อนไปเมื่อ หลายสัปดาห์ก่อน ทางร.ร. ได้จัดกิจกรรมเข้าค่าย และเรากับเพื่อนสนิทคนนี้ก็อยู่คนละหมู่กัน และเพื่อนสนิทคนนี้ ก็ได้อยู่หมู่เดียวกันกับ ผู้ชายคนนั้น
(พต.เราเข้าค่าย1วัน เพราะสถานการณ์โควิด) ก่อนวันเข้าค่าย1วัน (เรายังคุยกับเพื่อนสนิทคนนี้อยู่) วันนั้นเป็นวันจันทร์ เป็นช่วงเช้าที่เราโดนลงโทษ เพราะน้องๆ คุยกัน คุณครูจึงสั่งให้ สก๊อตจั๊ม 30 ครั้ง ซึ่งแน่อยู่แล้ว ว่าวันถัดมา จะต้องปวดขา และใช่ค่ะ วันนั้นเป็นอังคาร ซึ่งเราต้องไปเข้าค่าย และใครจะไปรู้ล่ะคะ ว่าวันนั้นต้องเดินทางไกลด้วย แถมระยะทางก็ไม่ใช่ เล่นๆ นะคะ ถ้าให้ตี ก็น่าจะ8 กิโลเมตร ได้ ซึ่งการที่เราต้องเดินทางไกล + กับขาที่ปวดอยู่ มันก็เป็นสิ่งที่เราเหนื่อยมากเลยค่ะ ช่วงที่เราเดินทางไกลเราก็ทักทาย โดยการโบกมือ กับเพื่อนสนิทคนนั้น เพื่อนสนิทคนนั้นก็ทักทายตอบ แต่ผู้ชายคนนั้นกลับลุก และบังไว้ ไม่ให้เพื่อนสนิท ทักเรา เราก็รู้สึกน้อยใจนะคะแต่ทำไงได้ มันเป็นความสุขของ เพื่อน เรา หลังจากจบการเข้าค่าย วันถัดมา เป็นวันพุธ ซึ่ง วันนั้นเราไม่ได้ไปรร. รวมถึง เพื่อนๆผู้หญิงในห้อง ก็ไม่ได้ไป เพราะ เหนื่อยกันมาก และปวดขา เราจึงไม่ได้ แต่ เพื่อนสนิทของเรา นาง ไปร.ร.ค่ะ โดยที่ ผู้ชายคนนั้น กับกลุ่มเพื่อนของเขา ก็ไปร.ร.ด้วย
วันถัดมา วันพฤหัสบดี อยู่ๆเราก็ไม่พูดจากัน ไม่รู้ว่าสาเหตุอะไร ปกติ เราเจอหน้ากัน เพื่อนสนิทคนนี้ จะวิ่งมากอด และทักทายเรา แต่วันนั้นนาง ไม่ได้ทักเราเลยแม้แต่น้อย( เราทักนางนะคะ ) และช่วงเข้าเรียน นาง ก็ ไปอยู่กับกลุ่มผู้ชายคนนั้น ตีตัว ออกห่างจากเรา ถึงช่วงพักเที่ยง นางก็ไม่คุยกับเรา และรวมไปถึง ผู้หญิงในห้องเกือบจะทุกคน หลังเลิกเรียนวันนั้น อยู่ๆ เพื่อนคนหนึ่งก็อยากจะ เปิดใจพูดคุยเคลียร์กัน และใช่ค่ะ มันทำให้เราทราบเรื่องราวต่างๆ ที่เพื่อนสนิทคนนี้ เอาเราไปเล่า เสียๆหายๆ ว่าเรา ว่าเราให้แฟนเราดูของลับ ของเราแล้ว และที่ไปกว่านั้น นาง เอาความลับ ที่เรา บอกนางไปพูดให้เพื่อนคนอื่น ฟัง และเอาไปเล่าให้คนในบ้านนางฟัง เราแอบเสียใจนะคะ แต่ร้องไม่ออก และยังไม่จบค่ะ นาง เอาเรื่องเพื่อนคนอื่นไป เล่าให้คนอื่นฟังค่ะ ไม่ใช่เรื่องดีนะ ร้ายๆ ทั้งนั้น หลังจากที่เคลียร์กันจบ เพื่อนๆผู้หญิง ก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า นาง ไว้ใจไม่ได้ นางชอบเอาคนอื่นไปพูดเสียหาย และเรื่องทุกเรื่อง นางก็เป็นคนพูด วันต่อมา วันนั้นเป็นวันพฤหัสบดี วันที่เราต้องไป ร.ร. อยู่ๆ ผู้ชายคนนั้น และกลุ่มเพื่อนมัน ก็มาพูดแซะเรากับเพื่อนผู้หญิง ว่า หายปวดขาแล้วหรอ มาร.ร.ได้แล้วหรอ และยิ่งกว่านั้น ผู้ชายคนนั้นและเพื่อนของมัน ก็ทำทรง เหมือนจะมาหาเรื่อง แต่ไม่กล้า ดีแต่ทำตัว ว่าอยากจะมีเรื่องกับเรา และช่วงเที่ยง เราก็พยายามพูดคุยกับนาง แต่นางไม่คุยกับเรา อยู่ๆนางก็ขึ้น พูดว่า จะเอายังไงก็พูดมา เราก็เริ่มรู้นะคะ ว่าถ้าพูดเรื่องมันจะไม่จบ เพราะ นางใช้อารมณ์ และใช่ค่ะ เราเดินไปเข้าห้องน้ำ เราไม่สน ไม่อยากเคลียร์อะไรแล้ว ในเมื่อเรื่องเป็นแบบนี้ หลังจากกลับบ้านช่วงเย็น เพื่อนผู้ชายในกลุ่มนั้น ก็ทักมาด่าเพื่อนเรา ต่างๆ นาๆ และใช่ค่ะ นาง ฟ้อง มันจึงทำให้เรื่องไม่จบสิ้น และเราก็ไม่คุยกัน เกือบ จะ เดือนได้แล้วนะคะ วันนี้ล่าสุด นาง มาพูดกับเพื่อนเรา ว่า นาง ไม่อยากคบเรา อยากเลิกคบเรา อยากเลิกรู้จัก ต่างๆนาๆ เรื่องนี้เราควรคิดยังไงคะ ตอนนี้เรากำลังจะเรียนจบแล้วค่ะ ซึ่ง พรุ่งนี้เป็นวันปัจฉิม เป็นวันสุดท้าย ที่เราจะได้เจอกัน ในร.ร. แห่งนี้ เรานึกถึงวันวาน ที่เรากับนาง อยู่ด้วยกัน พูดคุยกัน หัวเราะด้วยกัน และนึกถึงวันที่เราแตกกัน เพราะ ผู้ชาย คนนั้น
พรุ่งนี้เราควรทำตัว ยังไงดีคะ เรามีของแทนใจจะให้นาง เป็นดอกไม้ และรูปของเราสองคน พี่ๆชาวพันทิป ช่วยออกความเห็นทีค่ะ ว่าเราควรตัดใจ เลิกยุ่ง กับนาง หรือว่าอะไรดีคะ
เราควรทำไงดีคะ?
อยู่มาวันหนึ่ง เราก็ไม่พูดคุยกัน... เราไม่รู้ว่าเราผิดรึป่าว ขอย้อนไปเมื่อ หลายสัปดาห์ก่อน ทางร.ร. ได้จัดกิจกรรมเข้าค่าย และเรากับเพื่อนสนิทคนนี้ก็อยู่คนละหมู่กัน และเพื่อนสนิทคนนี้ ก็ได้อยู่หมู่เดียวกันกับ ผู้ชายคนนั้น
(พต.เราเข้าค่าย1วัน เพราะสถานการณ์โควิด) ก่อนวันเข้าค่าย1วัน (เรายังคุยกับเพื่อนสนิทคนนี้อยู่) วันนั้นเป็นวันจันทร์ เป็นช่วงเช้าที่เราโดนลงโทษ เพราะน้องๆ คุยกัน คุณครูจึงสั่งให้ สก๊อตจั๊ม 30 ครั้ง ซึ่งแน่อยู่แล้ว ว่าวันถัดมา จะต้องปวดขา และใช่ค่ะ วันนั้นเป็นอังคาร ซึ่งเราต้องไปเข้าค่าย และใครจะไปรู้ล่ะคะ ว่าวันนั้นต้องเดินทางไกลด้วย แถมระยะทางก็ไม่ใช่ เล่นๆ นะคะ ถ้าให้ตี ก็น่าจะ8 กิโลเมตร ได้ ซึ่งการที่เราต้องเดินทางไกล + กับขาที่ปวดอยู่ มันก็เป็นสิ่งที่เราเหนื่อยมากเลยค่ะ ช่วงที่เราเดินทางไกลเราก็ทักทาย โดยการโบกมือ กับเพื่อนสนิทคนนั้น เพื่อนสนิทคนนั้นก็ทักทายตอบ แต่ผู้ชายคนนั้นกลับลุก และบังไว้ ไม่ให้เพื่อนสนิท ทักเรา เราก็รู้สึกน้อยใจนะคะแต่ทำไงได้ มันเป็นความสุขของ เพื่อน เรา หลังจากจบการเข้าค่าย วันถัดมา เป็นวันพุธ ซึ่ง วันนั้นเราไม่ได้ไปรร. รวมถึง เพื่อนๆผู้หญิงในห้อง ก็ไม่ได้ไป เพราะ เหนื่อยกันมาก และปวดขา เราจึงไม่ได้ แต่ เพื่อนสนิทของเรา นาง ไปร.ร.ค่ะ โดยที่ ผู้ชายคนนั้น กับกลุ่มเพื่อนของเขา ก็ไปร.ร.ด้วย
วันถัดมา วันพฤหัสบดี อยู่ๆเราก็ไม่พูดจากัน ไม่รู้ว่าสาเหตุอะไร ปกติ เราเจอหน้ากัน เพื่อนสนิทคนนี้ จะวิ่งมากอด และทักทายเรา แต่วันนั้นนาง ไม่ได้ทักเราเลยแม้แต่น้อย( เราทักนางนะคะ ) และช่วงเข้าเรียน นาง ก็ ไปอยู่กับกลุ่มผู้ชายคนนั้น ตีตัว ออกห่างจากเรา ถึงช่วงพักเที่ยง นางก็ไม่คุยกับเรา และรวมไปถึง ผู้หญิงในห้องเกือบจะทุกคน หลังเลิกเรียนวันนั้น อยู่ๆ เพื่อนคนหนึ่งก็อยากจะ เปิดใจพูดคุยเคลียร์กัน และใช่ค่ะ มันทำให้เราทราบเรื่องราวต่างๆ ที่เพื่อนสนิทคนนี้ เอาเราไปเล่า เสียๆหายๆ ว่าเรา ว่าเราให้แฟนเราดูของลับ ของเราแล้ว และที่ไปกว่านั้น นาง เอาความลับ ที่เรา บอกนางไปพูดให้เพื่อนคนอื่น ฟัง และเอาไปเล่าให้คนในบ้านนางฟัง เราแอบเสียใจนะคะ แต่ร้องไม่ออก และยังไม่จบค่ะ นาง เอาเรื่องเพื่อนคนอื่นไป เล่าให้คนอื่นฟังค่ะ ไม่ใช่เรื่องดีนะ ร้ายๆ ทั้งนั้น หลังจากที่เคลียร์กันจบ เพื่อนๆผู้หญิง ก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า นาง ไว้ใจไม่ได้ นางชอบเอาคนอื่นไปพูดเสียหาย และเรื่องทุกเรื่อง นางก็เป็นคนพูด วันต่อมา วันนั้นเป็นวันพฤหัสบดี วันที่เราต้องไป ร.ร. อยู่ๆ ผู้ชายคนนั้น และกลุ่มเพื่อนมัน ก็มาพูดแซะเรากับเพื่อนผู้หญิง ว่า หายปวดขาแล้วหรอ มาร.ร.ได้แล้วหรอ และยิ่งกว่านั้น ผู้ชายคนนั้นและเพื่อนของมัน ก็ทำทรง เหมือนจะมาหาเรื่อง แต่ไม่กล้า ดีแต่ทำตัว ว่าอยากจะมีเรื่องกับเรา และช่วงเที่ยง เราก็พยายามพูดคุยกับนาง แต่นางไม่คุยกับเรา อยู่ๆนางก็ขึ้น พูดว่า จะเอายังไงก็พูดมา เราก็เริ่มรู้นะคะ ว่าถ้าพูดเรื่องมันจะไม่จบ เพราะ นางใช้อารมณ์ และใช่ค่ะ เราเดินไปเข้าห้องน้ำ เราไม่สน ไม่อยากเคลียร์อะไรแล้ว ในเมื่อเรื่องเป็นแบบนี้ หลังจากกลับบ้านช่วงเย็น เพื่อนผู้ชายในกลุ่มนั้น ก็ทักมาด่าเพื่อนเรา ต่างๆ นาๆ และใช่ค่ะ นาง ฟ้อง มันจึงทำให้เรื่องไม่จบสิ้น และเราก็ไม่คุยกัน เกือบ จะ เดือนได้แล้วนะคะ วันนี้ล่าสุด นาง มาพูดกับเพื่อนเรา ว่า นาง ไม่อยากคบเรา อยากเลิกคบเรา อยากเลิกรู้จัก ต่างๆนาๆ เรื่องนี้เราควรคิดยังไงคะ ตอนนี้เรากำลังจะเรียนจบแล้วค่ะ ซึ่ง พรุ่งนี้เป็นวันปัจฉิม เป็นวันสุดท้าย ที่เราจะได้เจอกัน ในร.ร. แห่งนี้ เรานึกถึงวันวาน ที่เรากับนาง อยู่ด้วยกัน พูดคุยกัน หัวเราะด้วยกัน และนึกถึงวันที่เราแตกกัน เพราะ ผู้ชาย คนนั้น
พรุ่งนี้เราควรทำตัว ยังไงดีคะ เรามีของแทนใจจะให้นาง เป็นดอกไม้ และรูปของเราสองคน พี่ๆชาวพันทิป ช่วยออกความเห็นทีค่ะ ว่าเราควรตัดใจ เลิกยุ่ง กับนาง หรือว่าอะไรดีคะ