แม้ดาวเคราะห์และดวงจันทร์บางดวงเกือบจะเป็นทรงกลมอย่างสมบูรณ์ แต่ชิ้นส่วนที่เล็กกว่าของดาวเคราะห์น้อยและดาวหางในระบบสุริยะกลับมีรูปร่างที่แตกต่างกันทั้งหมด โดยรูปร่างเพียงบางส่วนของพวกมันที่นักดาราศาสตร์สังเกตเห็นทั่วทั้งระบบสุริยะจะมีรูปร่างคล้ายเป็ดยาง ลูกข่าง และแพนเค้กคู่

Alessondra Springmann นักวิจัยที่ศึกษาดาวเคราะห์น้อยที่ห้องทดลอง Lunar and Planetary แห่งมหาวิทยาลัยแอริโซนากล่าวว่า ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับมวลและแรงโน้มถ่วง ซึ่งเขากล่าวว่า "ถ้าวัตถุมีมวลเพียงพอ แรงโน้มถ่วงจะครอบงำรูปร่างของวัตถุนั้น" จนทำให้เกิดเป็นวัตถุขนาดใหญ่ เช่นดาวเคราะห์และดวงจันทร์บางดวง แต่หากทันทีที่โครงสร้างมีขนาดใหญ่พอ แรงโน้มถ่วงจะดึงทุกอย่างเข้าหาศูนย์กลางมวลของร่างเท่าๆ กัน แรงโน้มถ่วงนั้นทำให้เกิดรูปทรงกลมแบบโลก

แต่ใช้ไม่ได้กับดาวเคราะห์น้อย ดาวหางและวัตถุขนาดเล็กอื่นๆ ของระบบสุริยะ เช่นวัตถุในแถบไคเปอร์ (KBO) ที่โคจรรอบดวงอาทิตย์เกินกว่าดาวเนปจูน วัตถุเหล่านี้ประกอบด้วยเศษซากจากการก่อตัวของระบบสุริยะ หลังจากที่ดาวเคราะห์ที่กำลังเติบโตได้กวาดล้างวัสดุดั้งเดิมของระบบสุริยะส่วนใหญ่ไป ทำให้มีขนาดเล็กเกินไปสำหรับแรงโน้มถ่วงที่จะส่งผลต่อรูปร่างของพวกมัน 

เมื่อไม่มีรูปร่างจากแรงโน้มถ่วง ปัจจัยอื่นๆ ก็เข้ามามีบทบาท ดาวเคราะห์น้อยบางดวงจะมีลักษณะเป็นก้อนและกลมน้อยกว่าเพราะพวกมันชนกันเอง อย่างเช่น KBO Arrokoth ที่มีรูปร่างเหมือนแพนเค้กสองชิ้นติดกัน ซึ่งนักวิทยาศาสตร์คิดว่า Arrokoth ก่อตัวขึ้นจากวัตถุสองชิ้นที่ค่อยๆ หมุนวนไปมาใกล้กันมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งชนกันและเกาะติดกัน

ในขณะที่ ดาวเคราะห์น้อย Bennu และ Ryugu ที่มีรูปร่างคล้ายเพชรมากกว่าทรงกลม เป็นผลมาจากการสร้างทางธรณีวิทยา ซึ่ง Springmann กล่าวว่า Bennu และ Ryugu นั้น "เป็นแค่กองเศษหิน อิฐ หรือก้อนกรวดเท่านั้น" ดาวเคราะห์น้อยทั้งสองนี้มีรูพรุนมาก และยึดติดกันด้วยแรงอื่นๆ ที่ไม่ใช่แรงโน้มถ่วงหรือการเสียดสี เช่น แรง Van der Waals ที่อ่อนแอ (แรงไฟฟ้าค่อนข้างอ่อนซึ่งดึงดูดโมเลกุลที่เป็นกลางเข้าหากัน) ที่กระทำต่ออนุภาคโดยดึงดูดอนุภาคแต่ละตัวเข้าด้วยกันด้วยตัวมันเอง กรณีนี้ นักวิทยาศาสตร์สงสัยว่าดาวเคราะห์น้อยทั้งสองนี้มีรูปร่างเหมือนเพชรเพราะความเร็วในการหมุนของพวกมันได้รับผลกระทบจากการที่ดาวเคราะห์น้อยดูดซับและปล่อยรังสีจากดวงอาทิตย์
 
และสำหรับดาวหางขนาดเล็กที่ไม่ทรงกลม ในหนังสือยอดนิยมของ Carl Sagan และ Ann Druyan อธิบายเรื่องนี้ว่า เนื่องจากดาวหางทั่วไปมีขนาดเล็กมากแรงดึงดูดจึงน้อย กล่าวคือ หากไปยืนอยู่บนพื้นผิวของนิวเคลียสของดาวหาง เราจะมีน้ำหนักประมาณเท่าเม็ดถั่วลิมาในโลก เราสามารถกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าได้หลายสิบกม.และโยนก้อนหิมะสู่อวกาศได้อย่างง่ายดาย ส่วนโลกและดาวเคราะห์ดวงอื่นๆ มีแนวโน้มที่จะเป็นทรงกลมที่เกือบจะสมบูรณ์แบบเพราะมีแรงโน้มถ่วงเป็นศูนย์กลางที่จะดึงทุกอย่างเข้าหาศูนย์กลางของโลกเท่าๆ กัน โดยภูเขาที่ยื่นออกมาเหนือพื้นผิวทรงกลมของโลกแสดงถึงการเบี่ยงเบนที่สมบูรณ์แบบออกจากทรงกลม

 
ในทางกลับกัน บนดาวหางนั้นแรงโน้มถ่วงจะเล็กมากจนรูปร่างแปลก ๆ ที่เป็นก้อนคล้ายมันฝรั่งไม่ถูกบีบให้เป็นทรงกลม รูปร่างเหล่านี้พบได้ในดวงจันทร์ขนาดเล็กของดาวอังคาร ดาวพฤหัสบดี และดาวเสาร์  สำหรับดาวหางทั่วไปแล้ว เราสามารถสร้างหอคอยที่สูงถึงหนึ่งล้านกิโลเมตรในอวกาศ ซึ่งมันจะไม่ถูกแรงโน้มถ่วงของดาวหางบดขยี้ แม้ว่าการหมุนของดาวหางจะทำให้มันหลุดออกไปในอวกาศก็ตาม

หนึ่งในดาวหางที่น่าทึ่งคือ 67P/Churyumov-Gerasimenko ซึ่งมีรูปร่างเหมือนเป็ดยางที่มีชื่อเสียง การที่ดาวหางมีรูปร่างแปลก ๆ ไม่เพียงเพราะขนาดของมันเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะพวกมันส่วนใหญ่ทำจากน้ำแข็งหลายรูปแบบ  Springmann กล่าวว่า เมื่อดาวหางเข้าใกล้ดวงอาทิตย์ น้ำแข็งจะระเหยกลายเป็นแก๊สพุ่งขึ้นสู่อวกาศ โดยข้ามสถานะของเหลว ทำให้เกิดบรรยากาศชั่วคราวรอบดาวหางที่เรียกว่า coma  ไอพ่นเหล่านั้นสามารถสร้างให้เป็นโครงสร้างได้ทุกประเภท ซึ่งกระบวนการธรณีวิทยาบนพื้นผิวทั้งหมดดังกล่าว กำลังถูกใช้งานอยู่บนพื้นผิวของดาวหาง 67P ซึ่งส่งผลให้มีรูปร่างพื้นผิวแปลก ๆ เช่นรอยแตกและรอยแยก
 
Oumuamua เป็นอีกดาวหางที่มีรูปร่างแปลก ๆ โดยวัตถุระหว่างดาวดวงแรกนี้ถูกพบในปี 2017 ระหว่างการเดินทางเข้าสู่ระบบสุริยะของเรา ตั้งแต่นั้นมา
ก็ถือเป็นวัตถุระหว่างดาวดวงแรกที่มาเยือนระบบสุริยะของเราจากดาวฤกษ์ที่อยู่ห่างไกล ดังนั้นจึงถูกตั้งชื่อว่า Oumuamua หมายถึงผู้ส่งสารคนแรกที่มาจากแดนไกลในฮาวาย มันได้สร้างความประหลาดใจอย่างมากให้กับสมาคมอวกาศ เพราะมันต่างจากดาวหางน้ำแข็งทั่วไป โดยมีโครงสร้างของรูปร่างยาวคล้ายซิการ์ประมาณ 400 เมตร และพื้นผิวเป็นหิน

Cr.http://www.scienceclarified.com/scitech/Comets-and-Asteroids/How-Asteroids-and-Comets-Formed.html