เวลาร้องไห้เพราะเสียใจมากๆหรือดิ่งมากๆจะขำออกมาทั้งนำ้ตา

คือหนูอายุ14ค่ะ แล้วช่วงนี้หนูจะมีเรื่องเครียด[เกี่ยวกับการเรียน]เป็นพิเศษก็เลยจะร้องไห้บ่อย ส่วนตัวเป็นคนเซ้นซิทีฟคิดมากไปกับทุกเรื่องเลยร้องไห้ง่ายด้วยค่ะ แล้วช่วงนี้เหมือนจะเหนื่อยๆไม่ค่อยมีกำลังใจจะทำงานหรือเรียนพิเศษ รู้สึกไม่พราวในตัวเอง รู้สึกตัวเองมีแต่ข้อเสีย รู้สึกว่าไม่รู้จะดำเนินชีวิตไปทำไมแต่ไม่ได้อยากจะตายนะคะ แล้วก็ไม่มีจุดมุ่งหมายเหมือนใช้ชีวิตไปวันๆหน่ะค่ะ นอนไม่หลับแล้วก็ตื่นเที่ยงทุกวัน มีวันหนึ่งหนูร้องไห้เพราะรู้สึกผิดหวังและเบื่อตัวเองแต่ร้องไปร้องมากลับขำเฉยเลยค่ะ มันเป็นความรู้สึกที่ต้องขำทั้งๆที่ตอนนั้นไม่ได้มีอะไรตลกเลย แบบอยู่คนเดียวแล้วขำทั้งน้ำตาแต่ไม่ได้รู้สึกตลก สักพักก็หยุด แล้วหยุดคือหยุดทุกอย่างค่ะ ร้องไห้ก็ไม่ร้องต่อขำก็ไม่ขำต่อล้างหน้าแล้วเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยค่ะ จะเป็นเฉพาะตอนดิ่งมากๆร้องปกติไม่เป็นค่ะเช่นร้องเพราะเศร้ากับซีรี่ย์ไม่เคยขำเลย ช่วงนี้ก็ปวดหัวจะอ้วกบ่อยด้วยค่ะ อยากรู้ว่าตัวเองจะทำยังไงให้หาย เพราะเวลาดิ่งในที่ที่มีคนอยู่จะให้มาขำเค้าคงมองว่าหนูเป็นบ้าหมดค่ะ ;-;