คือเราเป็นคนขี้กลัวค่ะโดยเฉพาะกับผู้ใหญ่จะไม่ค่อยกล้าพูดหรืออธิบายอะไรเลยต้องมั่นใจจริงๆถึงจะกล้าพูด จนหลายครั้งถูกมองว่าโกหกแม้กระทั่งตัวเราเองที่พูดความจริงยังแปลกใจว่าพูดความจริงทำไมต้องกลัวขนาดนี้ คือรู้สึกเสียความรู้สึกทีละนิด จนเรื่องล่าสุด คือเราทำเรื่องจะไปเรียนต่อต่างประเทศค่ะ
แต่คือเราอยู่ต่างจังหวัดเลยต้องเข้ากทม คือเรากะไปแค่สามวันไปตรวจสุขภาพกับขอใบรับรองต่างๆแล้วกลับเลยแต่พอดีผู้ปกครองเราไปต่างจังหวัดพอดีเราเลยได้อยู่กทมต่ออีกพอดีพักกับพี่ที่เป็นญาติกันค่ะเรายิ่งเกรงใจและไม่กล้าพูดเข้าไปใหญ่ คือเราก็เห็นว่าเหมือนจะได้อยู่นานเลยกะว่าจะรอผู้ปกครองกลับแล้วส่งเอกสารที่เหลือมาให้เราแล้วเราก็จะรวบรวบส่งไปมหาลัยเลยเพราะบ้านเราที่ต่างจังหวัดก็ค่อนข้างไกลตัวเมืองจะได้เสร็จไปเลยแต่คือเรายังไม่ได้บอกผู้ปกครองเพราะพวกท่านยังไม่ถึงบ้าน แล้ววันนั้นเรายุ่งกับการทำเอกสารค่ะเหมือนป้าจะโทรถามผู้ปกครองเราถามว่าเราลืมเอกสารอะไรอีกแต่คือเรายังไม่ได้บอกผู้ปกครองเลยถูกเข้าใจผิดว่าโกหก🥲เราเสียความรู้สึกมากใแต่ปัญหาคือเราเองที่พูดอะไรไม่หมดไม่ชัดเจนอันนี้ก็โกรธตัวเองด้วย
มันไม่ใช่แค่ครั้งนี้ค่ะ คือหลายครั้งทั้งกับเพื่อนหรือผู้ใหญ่คนอื่นๆทำไมเราต้องขาดความมั่นใจขนาดนั้นทั้งๆที่จริงๆเราก็พูดเก่งอยู่คือบางครั้งเราพูดกับเพื่อนเรายังรู้สึกว่าเพื่อนไม่ค่อยจะเชื่อเราเท่าไหร่ คือมีใครพอแนะนำวิธีที่จะมีความมั้นใจมากขึ้นบ้างไหมคะคือมันเริ่มกระทบกับการใช้ชีวิตและความรู้สึกของเราแล้วค่ะ
บุคลิกไม่มั่นใจทำไมคนชอบเข้าใจผิด
แต่คือเราอยู่ต่างจังหวัดเลยต้องเข้ากทม คือเรากะไปแค่สามวันไปตรวจสุขภาพกับขอใบรับรองต่างๆแล้วกลับเลยแต่พอดีผู้ปกครองเราไปต่างจังหวัดพอดีเราเลยได้อยู่กทมต่ออีกพอดีพักกับพี่ที่เป็นญาติกันค่ะเรายิ่งเกรงใจและไม่กล้าพูดเข้าไปใหญ่ คือเราก็เห็นว่าเหมือนจะได้อยู่นานเลยกะว่าจะรอผู้ปกครองกลับแล้วส่งเอกสารที่เหลือมาให้เราแล้วเราก็จะรวบรวบส่งไปมหาลัยเลยเพราะบ้านเราที่ต่างจังหวัดก็ค่อนข้างไกลตัวเมืองจะได้เสร็จไปเลยแต่คือเรายังไม่ได้บอกผู้ปกครองเพราะพวกท่านยังไม่ถึงบ้าน แล้ววันนั้นเรายุ่งกับการทำเอกสารค่ะเหมือนป้าจะโทรถามผู้ปกครองเราถามว่าเราลืมเอกสารอะไรอีกแต่คือเรายังไม่ได้บอกผู้ปกครองเลยถูกเข้าใจผิดว่าโกหก🥲เราเสียความรู้สึกมากใแต่ปัญหาคือเราเองที่พูดอะไรไม่หมดไม่ชัดเจนอันนี้ก็โกรธตัวเองด้วย
มันไม่ใช่แค่ครั้งนี้ค่ะ คือหลายครั้งทั้งกับเพื่อนหรือผู้ใหญ่คนอื่นๆทำไมเราต้องขาดความมั่นใจขนาดนั้นทั้งๆที่จริงๆเราก็พูดเก่งอยู่คือบางครั้งเราพูดกับเพื่อนเรายังรู้สึกว่าเพื่อนไม่ค่อยจะเชื่อเราเท่าไหร่ คือมีใครพอแนะนำวิธีที่จะมีความมั้นใจมากขึ้นบ้างไหมคะคือมันเริ่มกระทบกับการใช้ชีวิตและความรู้สึกของเราแล้วค่ะ