ถ้าแฟนของเราไม่คุยกับเรา แต่คุยกับคนอื่นตลอดสนุกสนาน ต่างกับเวลาอยู่กับเรา เขารักเราจริงไหม

มีเรื่องชักไม่แน่ใจขึ้นมา เรามีแฟนที่คบกันมานานหล่ยปีแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันทุกวัน เพราะทำวานกันคนละจังหวัด จะได้กลับไปหากันที่เดือนละครั้งสองครั้ง หรือเฉพาะวันหยุดยาว แล้วก็เลยเริ่มรู้สึกว่าหลืยๆอย่างเปลี่ยนไป เราเองก็พยายามดูตัวเราว่าเราเปลี่ยนไปไหม ทำอะไรต่างจากเดิมไหม ก็คิดว่าไม่มีนะ เราก็คุยกับเค้าตลอด ชวนคุย คอยถามเรื่อวนั่นนี่ ส่วนแฟนเราเป็นคนสนุกสนานเวลาเขาเจอเพื่อน คนรู้จัก เขาจะทักทายก่อนเลย ชวนคุยนั่นนี่ สไตล์แบบเฮฮาเลย ถ้ามีคนรู้จักมาจากต่างจังหวัด ก็พาไปกินข้าว ซึ่งปกติเลิกงานเขาก็จะกลับบ้านเลย แม้แต่เวบาเรากลับไปหา ก่จะกลับบ้านเลย หกโมงก็บอกจะกลับละ(เรายังไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน) แต่กับคนอื่นบางทีพาไปกินข้าวสองทุ่ม สามทุ่มก็มี แต่กับเราไม่เคยเลย มันเลยทำให้อดรู้สึกน้อยใจไม่ได้ ยิ่งเวลาอยู่ด้วยกัน ถ้าเราไม่ถาม เขาก่ไม่คุย บางครั้งถามเขาก็ไม่ตอบ เรื่องที่ถามก็ทั่วไป เพื่อชวนคุย จนบางทีเราก็ไม่ไหว เลยถามเขาไปว่ายังรักกันไหม เขาไม่บอกว่ารักหรือคิดถึงกับเราเลย แต่จะตอบประมาณ อย่าพูดอย่างนี้ ทำไมพูดอย่างนี้ มาหามาเจอด้วยขนาดนี้ยังไม่รู้หรอ เราก็ถามว่าแล้วทำไมเวลาอยู่กับคนอื่นสนุกสนาน ชสนคุยเล่านั่นนี่ให้คนอื่นฟัง แต่กับเราทำไมไม่เล่าบ้าง ไม่คุยบ้าง เขาก็ตอบว่าตัวเขาไม่ชอบพูด ที่คุยนั่นก็สังคมไหมละ ก็ต้องทำต้องคุย ทั้งที่ไม่อยาก เเรกๆเราก็ อ่าวหรอ งั้นหรอ ผ่านมานานๆเขา มันก็คืดว่าคนเราจะฝืนตัวเองได้เป็นธรรมชาติขนาดนั้นเลยหรอ แล้วที่เงียบ แทบจะแค่อยู่ด้วยกัน แต่ไม่มีการสนทนาอะไรเลยกับเรา นี่คือธรรมชาติที่แม้จริงของเขาหรอ อีกอย่างหลังๆมาเขาไม่ค่อยปรึกษาหรือบอกอะไรเราเบย ถามก็ไม่ค่อยบอก บางทีก็รำคาญที่เราถามแล้วก่จะขึ้นเสียง แล้วก็เงียบ พอเขาเงียบ มันก็ไปไม่เป็นละ ทำตัวไม่ถูก ช่วงหลังมาไปประชุมต่างจังหวัด ก็ไม่ค่อยบอกล่วงหน้าจะบอกแบบกระทันหัน ถ้าเราไม่รู้ก่อน ไม่ถามก่อน ก็ไม่พูดเลย ตอนนี้มีโควิดเขาเองก็ไม่ใช่คนสุขภาพดี ขอให้ปฏิเส๊ไม่ไป เขาก่โมโหว่าจะไม่ไปได้ไง ผู้ใหญ่ให้ไป นั่นนี่ เราไม่เข้าใจเลย เราบอกรักเขาทุกวัน บอกฝันดีทุกคืน มีงานอะไรที่เราช่วยได้เราก็ทิ้งงานของเรา แช้วทำงานของเขาก่อน มีเงินที่หามาได้ก็ให้เขาหมด ของจวัญก็มีทุกกเทศกาล ไม่ว่าจะวันครบรอบ วันเกิด วาเลนไทน์นั่นนี่ แต่ก่อนเขามีเงินไม่มาก ของราคาไม่กี่บาทเขาก็ขอบคุณ รักนะ ตลอด เราโตขึ้นมีรายได้มากขึ้น ก็อยากให้เขามีความสุข ก็ซื้อให้เขามากขึ้น จรเดี๋ยวนี้เขามีเงินเก็บมากกว่าแต่ก่อนหลายเท่า จนอาจจะไม่สนใจเราแล้วก็ได้ ของขวัญต่างๆ เขาก็ไม่ค่อยดีใจ ไม่บอกรัก ไม่ขอบคุณ จนทุกวันนี้แม้แต่คำว่าคิดถึงยังไม่มีเลย เคยขอถามว่าคิดถึงไหม ก็ไม่ตอบ เงียบ ยังรักเราไหม ก็ไม่ตอบ เงียบ เราเลยไม่เคยได้ยินคำเหล่านั้นเลย ฝันดีก็ไม่เคย ส่วนของขวัญเราหรอ เขาเคยมห้เราชิ้นนึงเราเก็บติดตัวตลอดเวลา แล้งก็ไม่เคยได้ของขวัญจากเขาอีกเลย ตลอด12ปี ช่วงแรกๆจำวันเกิดเราไม่ได้ด้วยซ้ำ พอมีไอโฟนก่คงตั้งเตือนได้ก่จะจำได้ก็มีอวยพรบ้าง ตอนปีใหม่เขาก็ส่งคำอวยพร สวัสดีปีใหม่กับคนอื่นๆ แต่เราเขาไม่ส่งให้ ไม่อวยพร จนเราถาทเขาเลยว่าทำไม เขาก็ไม่ตอบ เราก็บอกง่าแล้วทำไมส่งให้คนอื่น เขาก็โมโห บอกว่าเป็นมารยาทไหม ใครส่งมาก็ส่งกลับ เราก็ถามว่าแล้วเราละ เราก็ส่งให้ ทำไมไม่ส่งกลับเราบ้าง มันหลายเรื่องมากเลย จนเราไม่รู้ว่าเราทำผิดอะไร วางตัวไม่ถูก พูดอะไรไปก็อาจทำเขาโกรธ โมโห เวียบไม่คุยหนักเข้าไปอีกได้ตลอดเวลา ทำให้เราไม่กล้าพูด กล้าทำอะไร ได้แต่เป็นท่อนไม้นิ่งๆเวลาเจอเค้า รอเวลา6โมงเขากลับบ้าน มันเสียใจมากเลยทั้งทีตอนไม่มีเราดูแลเขา อยู่ข้างกัน แต่ในวันนี้ไม่รู้ทำไม อาจจะเขาเติบโต มีอาชีพการงานมั่นคง หรือเขามีคนอื่นไหม เราก็ไม่รู้ เราเลยอยากรู้ว่าคนอื่นพอฟังเรื่องของเราแล้ว เคยเจอกันบ้างไหม แล้วคิดยังไง เขารักเราจริงไหม แล้วมันเป็นไปได้เหรอที่คนที่บอกรักกัน แต่ไม่แสดงความรักเลย แม้แต่คำพูด ไลน์ วัตแอป เราเฉยชา กับคนที่เราบอกว่ารักเขาแคร์เขาได้ขนาดนั้นเลยหรอ ทั้งที่ดับคนอื่นเราสนุกสนานได้ตลอด พูดได้ไม่หยุด เราไม่รู้ว่าเราควรทำยังไงดี