วันเวลา ที่แสนเศร้า คงจางไป ไม่นาน ความสดใส ที่เธอหวังคงคืนมา
โอ้พรอันใด ศักดิ์สิทธิ์เพียงไหนจงบันดาล สู่แดนดิน แด่ตัวเธอผู้ช้ำตรม ในดวงใจ ให้หายความจาบัลย์

ต่อแต่นี้หัวใจเธอ มีเพียงความสบายใจ เธอเปี่ยมล้นด้วยพลัง ที่เธอสร้างขึ้นมาใหม่ ด้วยใจ 
แต่เธอก็เข้าใจ สิ่งที่แล้วพลาดพลั้งไป เธอเข้าใจ 
อย่า อย่าหยุดยั้ง ก้าวไป ดังสิ่งที่หมาย ที่เธอ ใฝ่และฝัน ให้สมหวังดังใจปอง โอ้เธอ