ช่วยแต่งกลอนโคลงสี่สุภาพหน่อยค่ะ

หลบหน้ามองซุ่มไว้ เร้นกาย อาจไม่แสดงหมาย ที่แท้ คิดถึงร่ายมนต์พราย เพียรเป่า หูเรา กดข่มอารมณ์แม้ ร่ำร้องเพียงเธอ ปรารถนาปลดเปลื้อง โหยหา อยากนึกรักแก้วตา พร่ำร้อง จำใจพรากห่างมา หวังแค่ เธอสุข แม้นี