จดหมายรักในขวดแก้ว (กุหลาบแดง)
ณ ริมชายหาดทะเลอันดามัน มีสาวน้อยหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง สวมเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นสีดำ กำลังเพลิดเพลินกับการเล่นน้ำทะเลซึ่งใสมากจนมองเห็นปลาตัวเล็ก ๆ ว่ายน้ำ แม่ของเธอนั่งรออยู่บนเก้าอี้ชายหาดเหนือทรายละเอียดสีขาว มีลมเย็นพัดอ่อน ๆ เห็นพระอาทิตย์กำลังจะตกอยู่ไกล ๆ
“แม่จ๋า หนูเจอขวดแก้วค่ะ มันลอยน้ำอยู่ ข้างในมีจดหมายด้วย” หญิงสาวรีบวิ่งตรงมาที่แม่ ด้วยเนื้อตัวเปียกโชก ชูขวดแก้วใสที่มองเห็นบางสิ่งอยู่ภายใน
“จริงด้วยซิ มีวัตถุคล้ายกระดาษม้วนอยู่ด้านใน หนูลองเปิดออกมาอ่านสิจ๊ะ” แม่หน่อยรู้สึกหายง่วงขึ้นมาทันทีที่เห็นขวดปริศนานี้
“ช่วยผมด้วย ผมติดเกาะ เกาะนี้มีกุหลาบแดงอยู่ทั่วเกาะ แต่ผมไม่รู้ว่าเกาะนี้อยู่ที่ไหน ใครก็ได้ช่วยผมที” โสภา อ่านข้อความ ตัวหนังสือสีดำคล้ายสีของ ถ่านไม้ เขียนลงบนเปลือกไม้บาง แล้วม้วนใสขวด นอกจากนั้น ยังมีดอกไม้แห้ง 2-3 ดอกถูกใส่อยู่ในขวดด้วย
“เกาะที่มีกุหลาบแดงทั่วเกาะ แล้วมันเกาะอะไรกันล่ะ ไปบอกตำรวจดีมั้ยลูก แต่ถ้าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องจริง เป็นเรื่องล้อเล่นล่ะ พวกเราจะแย่นะ” แม่คิดวิเคราะห์เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“หนูว่ามันเป็นเรื่องจริงค่ะ พวกเราตามหาเขากันเองนะคะ น่าจะไม่ยากเท่าไหร่ หาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตน่าจะได้” หญิงสาวพูดอย่างมั่นใจในสิ่งที่คิด
“เป็นอย่างไรบ้างลูก เกาะนี้อยู่ที่ไหน” แม่รีบถามทันทีที่เห็นลูกละสายตาจากคอมพิวเตอร์
“ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเกาะที่มีกุหลาบแดงทั่วเกาะเลยค่ะ” หญิงสาวผิดหวังที่หาข้อมูลไม่เจอ แต่ก็ยังไม่หมดหวังที่จะหาวิธีอื่น
“ถ้าไม่รีบหาเขาเจอ เขาอาจจะตายได้นะ” แม่เริ่มมีสีหน้าวิตกกังวล
ในขณะที่สองแม่ลูกกำลังคิดหาหนทางอยู่นั้น นกตัวหนึ่งก็ส่งเสียงดังขึ้น
“ตามมา ๆ ๆ ๆ” นกแก้วโม่งขนสีฟ้าบินเข้ามาบอกสองแม่ลูก แล้วบินไปรออยู่เหนือน้ำทะลตรงชายหาด
“หนูจะขับสปีทโบ๊ทตามนกไปนะคะแม่ ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ” โสภารีบวิ่งไปที่พาหนะซึ่งจอดอยู่ไม่ห่างนัก โดยไม่ลืมที่จะเอาอุปกรณ์ฉุกเฉินไปด้วย
“ระวังตัวด้วยนะลูก” แม่พูดไล่หลังลูกไปด้วยความห่วงใย
นกตัวน้อยบินเข้าไปในท้องทะเลอันกว้างใหญ่ โดยมีสาวน้อยขับเรือตามไปติด ๆ
ไม่นานนักท้องฟ้าก็เริ่มมืด หญิงสาวมองไม่เห็นนกแก้วสีฟ้าแล้ว เธอดับเครื่องยนต์ แล้วตะโกนร้องเรียกมัน
“เจ้านกแก้ว เจ้าอยู่ที่ไหน ฉันมองไม่เห็นเจ้าแล้วนะ” โสภาร้องเรียกนกน้อย เธอตะโกนอยู่นาน แต่มันก็ไม่ปรากฎตัว เธอรู้สึกเคว้งคว้าง ไม่รู้จะไปทางไหนดี
สาวน้อยมองไปรอบ ๆ ในความมืด การอยู่กลางทะเลแบบนี้ไม่ได้ทำให้เธอกลัวแต่อย่างใด เพราะเธอเติบโตมากับทะเลตั้งแต่จำความได้
ทันใดนั้นโสภามองเห็นดวงไฟสีส้มอยู่ไกล ๆ เธอไม่แน่ใจในสิ่งที่เห็น แต่ก็รีบสตาร์ทเครื่องยนต์ แล้วขับเรือมุ่งหน้าไปหาสิ่งนั้นโดยไม่รีรอ
เมื่อไปถึง หญิงสาวจึงรู้ว่าดวงไฟสีส้มนั้นคือกองไฟบนชายหาดนั่นเอง ใกล้กองไฟมีชายหนุ่มคนหนึ่งนอนอยู่บนที่นอนซึ่งทำจากใบไม้
หญิงสาวแปลกใจที่เขายังคงนอนหลับสนิท เพราะเสียงเครื่องยนต์ของเรือที่ขับมาค่อนข้างดัง แต่เขาก็ยังไม่ตื่น
“โห ตัวร้อนจี๋เลย” เธอแตะที่หน้าผากของเขาเบา ๆ
โสภารีบไปเอายาแก้ไข้ที่ติดมาด้วยมาป้อนให้เขา และเอาผ้าชุบน้ำบิดหมาด ๆ มาคอยเช็ดตัวให้ หญิงสาวหลับ ๆ ตื่น ๆ คอยดูแลเขาตลอดทั้งคืน
เช้าแล้ว พระอาทิตย์ส่องแสง หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้น มองไปรอบ ๆ ไม่เห็นชายหนุ่ม
“หายไปไหนนะ” สาวน้อยบ่นพึมพำ
ไม่นานนัก ชายหนุ่มก็เดินกลับมา พร้อมกับผลไม้และช่อดอกไม้
“ขอบคุณมากนะครับที่มาช่วยผม ผมรุจน์ครับ” เขาวางผลไม้ลง และมอบช่อดอกไม้ให้
“อ้อ นี่คือกุหลาบแดงที่อยู่ในขวดแก้ว ขอบคุณมากเช่นกันนะคะ ฉันชื่อโสภาค่ะ คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ” หญิงสาวเริ่มถามคำถามที่สงสัยอยู่
“ขณะที่ผมนั่งเรือไปเกาะ ๆ หนึ่ง เรือเกิดอุบัติเหตุพลิกคว่ำ เรือและคนขับหายไป ส่วนผมมาฟื้นอยู่ริมชายหาดบนเกาะนี้น่ะครับ อยู่ที่นี่น่าจะหนึ่งเดือนกว่าแล้วครับ” เขาหยิบกล้วยส่งให้เธอหนึ่งลูก
“แต่เกาะนี้ไม่มีในแผนที่ค่ะ ฉันตามนกแก้วสีฟ้ามา แล้วบังเอิญมาเห็นกองไฟที่คุณจุดไว้” พูดจบ หญิงสาวก็กินกล้วยทันทีด้วยความหิว
“ใช่ครับ เกาะนี้มีนกแก้วสีฟ้าเต็มไปหมด” ทันใดนั้น นกแก้วสีฟ้าตัวหนึ่งก็บินมาใกล้ ๆ
“กลับไป ๆ ๆ ๆ” แล้วมันก็บินไปที่เรือของโสภาที่จอดไว้ไม่ไกลนัก
“ฉันว่าเรารีบกลับกันเถอะ นกแก้วน่าจะเตือนอะไรเราสักอย่างนะคะ” ทั้งสองรีบเก็บของ และวิ่งขึ้นเรือ
เรือถูกสตาร์ทและขับออกจากฝั่งไปเรื่อย ๆ ทั้งสองมองดูเกาะนั้นค่อย ๆ ห่างออกไป แต่ไปได้ไม่ไกลนัก มีหมอกสีขาวขนาดใหญ่ลอยออกมาค่อย ๆ บดบังเกาะ จนในที่สุดก็มองไม่เห็นเกาะเลย
“เกาะลึกลับ มันคงแอบซ่อนอยู่ แต่ปรากฏตัวเพื่อช่วยคุณนะ” หญิงสาวสันนิฐานหลังจากทึ่งกับปรากฏการณ์ที่พบเมื่อสักครู่
“คุณเจอจดหมายในขวดแก้วของผมที่ไหนครับ” เขาวกกลับมาพูดถึงสิ่งที่ทำให้เขาและเธอเจอกัน
“ฉันเจอมันลอยอยู่ในทะเลชายหาดแถวบ้านค่ะ” ตอนนั้นเธอกำลังว่ายน้ำ แล้วมือไปปัดถูกขวดนั่นเอง
“จริง ๆ ผมมีอีกขวดนึงที่ยังไม่ได้ลอยไปนะ ลองเปิดอ่านดูสิครับ” ชายหนุ่มหยิบขวดแก้วลักษณะคล้ายขวดแรกออกมาจากกระเป๋ากางเกง ข้างในมีจดหมายอยู่เช่นเดียวกัน
“ผมชอบคุณนะ” เป็นจดหมายรักที่เขาแอบทำไว้ตั้งแต่อยู่บนเกาะก่อนที่เธอจะตื่นนอน เขาตกหลุมรักเธอเพราะเขารู้ตัวตลอดตอนที่เธอพยายามช่วยเขาในคืนนั้น
จบค่ะ.
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ
สุขสันต์เดือนแห่งความรักนะคะ
วันนี้วันสุดท้ายของเดือนพอดีเลย
ชื่อเดียวเอี่ยวทุกเรื่อง...จดหมายรักในขวดแก้ว (กุหลาบแดง)
“แม่จ๋า หนูเจอขวดแก้วค่ะ มันลอยน้ำอยู่ ข้างในมีจดหมายด้วย” หญิงสาวรีบวิ่งตรงมาที่แม่ ด้วยเนื้อตัวเปียกโชก ชูขวดแก้วใสที่มองเห็นบางสิ่งอยู่ภายใน
“จริงด้วยซิ มีวัตถุคล้ายกระดาษม้วนอยู่ด้านใน หนูลองเปิดออกมาอ่านสิจ๊ะ” แม่หน่อยรู้สึกหายง่วงขึ้นมาทันทีที่เห็นขวดปริศนานี้
“ช่วยผมด้วย ผมติดเกาะ เกาะนี้มีกุหลาบแดงอยู่ทั่วเกาะ แต่ผมไม่รู้ว่าเกาะนี้อยู่ที่ไหน ใครก็ได้ช่วยผมที” โสภา อ่านข้อความ ตัวหนังสือสีดำคล้ายสีของ ถ่านไม้ เขียนลงบนเปลือกไม้บาง แล้วม้วนใสขวด นอกจากนั้น ยังมีดอกไม้แห้ง 2-3 ดอกถูกใส่อยู่ในขวดด้วย
“เกาะที่มีกุหลาบแดงทั่วเกาะ แล้วมันเกาะอะไรกันล่ะ ไปบอกตำรวจดีมั้ยลูก แต่ถ้าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องจริง เป็นเรื่องล้อเล่นล่ะ พวกเราจะแย่นะ” แม่คิดวิเคราะห์เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“หนูว่ามันเป็นเรื่องจริงค่ะ พวกเราตามหาเขากันเองนะคะ น่าจะไม่ยากเท่าไหร่ หาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตน่าจะได้” หญิงสาวพูดอย่างมั่นใจในสิ่งที่คิด
“เป็นอย่างไรบ้างลูก เกาะนี้อยู่ที่ไหน” แม่รีบถามทันทีที่เห็นลูกละสายตาจากคอมพิวเตอร์
“ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเกาะที่มีกุหลาบแดงทั่วเกาะเลยค่ะ” หญิงสาวผิดหวังที่หาข้อมูลไม่เจอ แต่ก็ยังไม่หมดหวังที่จะหาวิธีอื่น
“ถ้าไม่รีบหาเขาเจอ เขาอาจจะตายได้นะ” แม่เริ่มมีสีหน้าวิตกกังวล
ในขณะที่สองแม่ลูกกำลังคิดหาหนทางอยู่นั้น นกตัวหนึ่งก็ส่งเสียงดังขึ้น
“ตามมา ๆ ๆ ๆ” นกแก้วโม่งขนสีฟ้าบินเข้ามาบอกสองแม่ลูก แล้วบินไปรออยู่เหนือน้ำทะลตรงชายหาด
“หนูจะขับสปีทโบ๊ทตามนกไปนะคะแม่ ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ” โสภารีบวิ่งไปที่พาหนะซึ่งจอดอยู่ไม่ห่างนัก โดยไม่ลืมที่จะเอาอุปกรณ์ฉุกเฉินไปด้วย
“ระวังตัวด้วยนะลูก” แม่พูดไล่หลังลูกไปด้วยความห่วงใย
นกตัวน้อยบินเข้าไปในท้องทะเลอันกว้างใหญ่ โดยมีสาวน้อยขับเรือตามไปติด ๆ
ไม่นานนักท้องฟ้าก็เริ่มมืด หญิงสาวมองไม่เห็นนกแก้วสีฟ้าแล้ว เธอดับเครื่องยนต์ แล้วตะโกนร้องเรียกมัน
“เจ้านกแก้ว เจ้าอยู่ที่ไหน ฉันมองไม่เห็นเจ้าแล้วนะ” โสภาร้องเรียกนกน้อย เธอตะโกนอยู่นาน แต่มันก็ไม่ปรากฎตัว เธอรู้สึกเคว้งคว้าง ไม่รู้จะไปทางไหนดี
สาวน้อยมองไปรอบ ๆ ในความมืด การอยู่กลางทะเลแบบนี้ไม่ได้ทำให้เธอกลัวแต่อย่างใด เพราะเธอเติบโตมากับทะเลตั้งแต่จำความได้
ทันใดนั้นโสภามองเห็นดวงไฟสีส้มอยู่ไกล ๆ เธอไม่แน่ใจในสิ่งที่เห็น แต่ก็รีบสตาร์ทเครื่องยนต์ แล้วขับเรือมุ่งหน้าไปหาสิ่งนั้นโดยไม่รีรอ
เมื่อไปถึง หญิงสาวจึงรู้ว่าดวงไฟสีส้มนั้นคือกองไฟบนชายหาดนั่นเอง ใกล้กองไฟมีชายหนุ่มคนหนึ่งนอนอยู่บนที่นอนซึ่งทำจากใบไม้
หญิงสาวแปลกใจที่เขายังคงนอนหลับสนิท เพราะเสียงเครื่องยนต์ของเรือที่ขับมาค่อนข้างดัง แต่เขาก็ยังไม่ตื่น
“โห ตัวร้อนจี๋เลย” เธอแตะที่หน้าผากของเขาเบา ๆ
โสภารีบไปเอายาแก้ไข้ที่ติดมาด้วยมาป้อนให้เขา และเอาผ้าชุบน้ำบิดหมาด ๆ มาคอยเช็ดตัวให้ หญิงสาวหลับ ๆ ตื่น ๆ คอยดูแลเขาตลอดทั้งคืน
เช้าแล้ว พระอาทิตย์ส่องแสง หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้น มองไปรอบ ๆ ไม่เห็นชายหนุ่ม
“หายไปไหนนะ” สาวน้อยบ่นพึมพำ
ไม่นานนัก ชายหนุ่มก็เดินกลับมา พร้อมกับผลไม้และช่อดอกไม้
“ขอบคุณมากนะครับที่มาช่วยผม ผมรุจน์ครับ” เขาวางผลไม้ลง และมอบช่อดอกไม้ให้
“อ้อ นี่คือกุหลาบแดงที่อยู่ในขวดแก้ว ขอบคุณมากเช่นกันนะคะ ฉันชื่อโสภาค่ะ คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ” หญิงสาวเริ่มถามคำถามที่สงสัยอยู่
“ขณะที่ผมนั่งเรือไปเกาะ ๆ หนึ่ง เรือเกิดอุบัติเหตุพลิกคว่ำ เรือและคนขับหายไป ส่วนผมมาฟื้นอยู่ริมชายหาดบนเกาะนี้น่ะครับ อยู่ที่นี่น่าจะหนึ่งเดือนกว่าแล้วครับ” เขาหยิบกล้วยส่งให้เธอหนึ่งลูก
“แต่เกาะนี้ไม่มีในแผนที่ค่ะ ฉันตามนกแก้วสีฟ้ามา แล้วบังเอิญมาเห็นกองไฟที่คุณจุดไว้” พูดจบ หญิงสาวก็กินกล้วยทันทีด้วยความหิว
“ใช่ครับ เกาะนี้มีนกแก้วสีฟ้าเต็มไปหมด” ทันใดนั้น นกแก้วสีฟ้าตัวหนึ่งก็บินมาใกล้ ๆ
“กลับไป ๆ ๆ ๆ” แล้วมันก็บินไปที่เรือของโสภาที่จอดไว้ไม่ไกลนัก
“ฉันว่าเรารีบกลับกันเถอะ นกแก้วน่าจะเตือนอะไรเราสักอย่างนะคะ” ทั้งสองรีบเก็บของ และวิ่งขึ้นเรือ
เรือถูกสตาร์ทและขับออกจากฝั่งไปเรื่อย ๆ ทั้งสองมองดูเกาะนั้นค่อย ๆ ห่างออกไป แต่ไปได้ไม่ไกลนัก มีหมอกสีขาวขนาดใหญ่ลอยออกมาค่อย ๆ บดบังเกาะ จนในที่สุดก็มองไม่เห็นเกาะเลย
“เกาะลึกลับ มันคงแอบซ่อนอยู่ แต่ปรากฏตัวเพื่อช่วยคุณนะ” หญิงสาวสันนิฐานหลังจากทึ่งกับปรากฏการณ์ที่พบเมื่อสักครู่
“คุณเจอจดหมายในขวดแก้วของผมที่ไหนครับ” เขาวกกลับมาพูดถึงสิ่งที่ทำให้เขาและเธอเจอกัน
“ฉันเจอมันลอยอยู่ในทะเลชายหาดแถวบ้านค่ะ” ตอนนั้นเธอกำลังว่ายน้ำ แล้วมือไปปัดถูกขวดนั่นเอง
“จริง ๆ ผมมีอีกขวดนึงที่ยังไม่ได้ลอยไปนะ ลองเปิดอ่านดูสิครับ” ชายหนุ่มหยิบขวดแก้วลักษณะคล้ายขวดแรกออกมาจากกระเป๋ากางเกง ข้างในมีจดหมายอยู่เช่นเดียวกัน
“ผมชอบคุณนะ” เป็นจดหมายรักที่เขาแอบทำไว้ตั้งแต่อยู่บนเกาะก่อนที่เธอจะตื่นนอน เขาตกหลุมรักเธอเพราะเขารู้ตัวตลอดตอนที่เธอพยายามช่วยเขาในคืนนั้น