เราควรทำยังไงกับแม่ดีคะ? จะต้องขอโทษดีไหม?

ตอนแรกทะเลาะกับแม่ค่ะ เพราะเราชอบไปบ้านแฟน ตอนแรกแฟนก็มาบ้านเราแหละค่ะ แต่แม่ไม่ทำหน้าต้อนรับ ทำหน้านิ่ง ไม่รับไหว้อะไรเลย แฟนกลัวค่ะ แล้วแม่ก็บอกว่าไม่ต้องพามาอีก ไม่ชอบ เราเอ้าเลย แล้วคือเราโสดมาเกือบ3ปี นานๆจะได้มีแฟนจะคลั่งรักก็ไม่แปลกใช่ไหมคะ เราและแฟนเลยชอบแท็กเฟสกันไปมา แม่หาว่าเราแรด  เราบอกว่าใครๆก็ทำกัน แม่ก็บอกว่าพวกที่ทำก็คือพวกแรด ไปจำมาจากพวกมัน เราคือแย้งสุดใจเลย ทำไมต้องไปด่าคนอื่นแบบนั้น 
แม่บอกว่าทำไมไม่โพสถึงชีวิตบ้าง ชีวิตเอาจริงก็ไม่ได้มีอะไรให้น่าอวดเลยค่ะ คือแม่ชอบบอกว่าตัวเองอาบน้ำร้อนมาก่อน เขารู้ ไม่ค่ะ นั่นเขาเรียกว่าตัดสินคนไปก่อนแล้ว ทั้งที่ไม่ได้รู้จักกันเลย เขากลัวว่าเราจะท้องเอยอะไรเอย เรามีแฟนชีวิตต้องพังแน่ๆ หมดอนาคตแน่ๆ
เพียงเพราะอาบน้ำร้อนมาก่อน แต่ชีวิตเราไม่เหมือนกันนะคะ แม่จะมาตัดสินในตัวเราได้ยังไง 

ตอนนั้นเราจิตตกระบายกับแฟนที่อยู่หน้าแชท จะร้องให้ก็ไม่ได้เพราะต้องทำงาน แม่ก็คงไประบายกับคนอื่นที่สนิทๆกัน พอเราและแม่ใจเย็น แต่ก็ไม่ได้พูดคุยกัน  ตอนเรานั่งกินข้าวป้าที่สนิทกับแม่บอกว่าแม่ลำบาก นึกถึงความรู้สึกแม่บ้างอะไรบ้าง 
แล้วเราล่ะ? ความรู้สึกเราไม่ควรถูกนึกถึงเลยหรอ? 

ทั้งวันจนผ่านไปวันหนึ่งเราก็ไม่ได้คุยกับแม่ จนเราออกไปหาแฟน แม่เคยบอกว่าจะไปไหนก็ไม่ต้องบอก เราเลยไม่ได้บอก แม่ทักมาว่าเราไปไหนไม่บอกพอเราบอกว่า ก็แม่บอกว่าจะไปไหนก็ไม่ต้องบอก แม่หาว่าเราคิดเองเออเอง เขาไล่เราออกจากบ้านไปหางานทำเอง  ตอนนี้เราอายุ16ค่ะ งานก็มักจะรับคนอายุ18ขึ้นไป เราจนปัญญาว่าจะหาที่ไหน จนตอนนี้เราก็ยังงง ตกลงเราผิดใช่ไหม ไม่อยากขอโทษเลยค่ะ ตอนนี้เราโครตจิตตก เราอยากจะตายเสียให้ได้เลยค่ะ เพียงเพราะเราไปหาแฟน มีแฟน เราผิดขนาดนั้นเลยหรอ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่