เราดิ่ง แต่เราจะไม่ฆ่าตัวตาย เราจำได้ที่เราจะต้องอยู่ เพื่อช่วยเหลือหากแฟนมีทุกข์และรอแฟน นี่คือคำเดียวที่เราใช้แล้วได้ผล ดึงสติเราได้ในทุกครั้งที่เราท้อ 4ปีที่ผ่าน กับโรค พึ่งมีคำนี้ที่ใช้แล้วเราเลิกคิดฆ่าตัวตาย มานานแบบผิดปกติ คือเราทำมันจนปกติไปแล้ว ไม่ต้องตกใจ
ได้ระบายก็ดีขึ้น เราระบายไปก่อนหน้านี้ ในที่ที่เราระบายได้ มันดีที่สุดเลย สำหรับเรา
ตั้งแต่ที่เราเริ่ม ลองเลิกแคร์คน แคร์คำพูด ที่มันไม่จริงหรือส่งผลต่อใจ สภาพจิตใจก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด กลับมาดิ่งเพราะซึมในสิ่งที่แย่ๆเข้ามาคิดมาก วิธีคือจะต้องเอามันออกไป สักพักจะดีขึ้น คนที่เป็นจะต้องการกำลังใจและความเข้าใจ หากเป็นถึงขั้นสมองควบคุมไม่ได้ก็ลำบากหน่อยควรพบแพทย์ เราก็เคยเป็น แต่ตอนนี้มันมีเป้าหมายคือรอแฟน วงจรที่ดิ่งมันเลยถูกตัดออกง่าย เราคิดว่าเราอาจจะหาย อาจจะกำลังเป็นแค่ภาวะ เพราะตัดการฆ่าตัวตายออกอย่างน้อยในการประมาณโรคเราได้คะแนนต่ำลง จากขั้นรุนแรงคะแนนเต็มตลอดทุกแบบทดสอบ
เราไม่รู้ว่านี้คือคำลวงเพื่อช่วยเหลือเราไหม แต่เราขอบคุณนะ ที่อยากเห็นเราดีขึ้น
เรายังออกจากวังวน นี้ไม่ได้หมายถึงการรอคนที่รัก ในหลายๆคนที่คิดว่า มันไร้สาระ เราเข้าใจ
และเราก็รักและขอบคุณแฟน ที่ช่วยเหลือเรายามเราลำบาก ท้อใจ จนวันนี้เค้ามีความจำเป็น เราจะต้องเตือนสติตัวเองให้เข้าใจ อยู่ให้ได้ จะได้สักกี่วันเราก็ไม่รู้ เรากำลังพยายามอย่างถึงที่สุด เหนื่อยพิมพ์แทน นอนได้ จากดิ่งสู้สภาพจิตและร่างที่อ่อนล้า ร้องไห้สลบทุกคืน
วันที่79 ดิ่งแต่ไม่ตาย รอแฟน
ได้ระบายก็ดีขึ้น เราระบายไปก่อนหน้านี้ ในที่ที่เราระบายได้ มันดีที่สุดเลย สำหรับเรา
ตั้งแต่ที่เราเริ่ม ลองเลิกแคร์คน แคร์คำพูด ที่มันไม่จริงหรือส่งผลต่อใจ สภาพจิตใจก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด กลับมาดิ่งเพราะซึมในสิ่งที่แย่ๆเข้ามาคิดมาก วิธีคือจะต้องเอามันออกไป สักพักจะดีขึ้น คนที่เป็นจะต้องการกำลังใจและความเข้าใจ หากเป็นถึงขั้นสมองควบคุมไม่ได้ก็ลำบากหน่อยควรพบแพทย์ เราก็เคยเป็น แต่ตอนนี้มันมีเป้าหมายคือรอแฟน วงจรที่ดิ่งมันเลยถูกตัดออกง่าย เราคิดว่าเราอาจจะหาย อาจจะกำลังเป็นแค่ภาวะ เพราะตัดการฆ่าตัวตายออกอย่างน้อยในการประมาณโรคเราได้คะแนนต่ำลง จากขั้นรุนแรงคะแนนเต็มตลอดทุกแบบทดสอบ
เราไม่รู้ว่านี้คือคำลวงเพื่อช่วยเหลือเราไหม แต่เราขอบคุณนะ ที่อยากเห็นเราดีขึ้น
เรายังออกจากวังวน นี้ไม่ได้หมายถึงการรอคนที่รัก ในหลายๆคนที่คิดว่า มันไร้สาระ เราเข้าใจ
และเราก็รักและขอบคุณแฟน ที่ช่วยเหลือเรายามเราลำบาก ท้อใจ จนวันนี้เค้ามีความจำเป็น เราจะต้องเตือนสติตัวเองให้เข้าใจ อยู่ให้ได้ จะได้สักกี่วันเราก็ไม่รู้ เรากำลังพยายามอย่างถึงที่สุด เหนื่อยพิมพ์แทน นอนได้ จากดิ่งสู้สภาพจิตและร่างที่อ่อนล้า ร้องไห้สลบทุกคืน