สวัสดีค่ะเราแค่สงสัยเฉยๆว่าจะเป็นไปได้ไหมที่ คนสองคนเป็นแฟนกันแล้วอาจจะป่วยเป็นไบโพล่าร์ทั้งคู่
คือเรากับแฟนคบกันมาได้3ปี ก่อนหน้านี้เราไม่เคยมีแฟนมาก่อน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราเป็นคนสดใสร่าเริงกว่านี้(อาจจะเป็นเพราะเริ่มมีคนรักเลยทำให้เรามีความเครียดเพิ่มขึ้น)
เราเริ่มสงสัยในตัวเองว่าเราจะเป็นไบโพล่าร์ไหม เพราะตามที่ศึกษาดูอาการในอินเตอร์เน็ตต่างๆ ก็มีสิทธิ์ที่จะเป็นไปได้ เพราะเราเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว พอเริ่มอยู่ในช่วงวัยรุ่น เจอเหตุการณ์ต่างๆในชีวิตก็เป็นเรื่องยากที่จะรับมือ แต่การคิดว่าตัวเองเป็นไบโพล่าร์หรือไม่ ก็ไม่ได้ส่งผลเสียขนาดที่ว่าจิตตก หรือคิดไปเองว่าต้องเป็น เราแค่อยากรู้ว่าอาการเหล่านี้เราไม่ได้คิดไปเอง แต่ตอนนี้ยังไม่มีโอกาสที่จะไปหาหมอด้วยตัวเองค่ะ
จากนั้นเราก็เริ่มสังเกตุอาการแฟน ก็เข้าเกณฑ์อยู่นะคะ เราเคยปรึกษาเขาเรื่องอยากจะลองไปตรวจดู แต่ผลตอบรับกลับมา กลายเป็นว่าเขาเป็นคนที่ไม่เชื่อว่าโรคพวกนี้มีจริง คิดว่าเป็นเพียงโรคที่มนุษย์อ่อนแอและอุปโลกมโนกันไปเอง ทั้งๆที่เราก็บอกเขาว่านี่มันสมัยไหนแล้ว การศึกษาการแพทย์และโลกไปไกลมากแล้วนะ จนสุดท้ายเราก็ต้องยุติทุกครั้งเพื่อไม่ให้เราทะเลาะกันต่อ
พอมาสังเกตุจริงๆทั้งเราและแฟนก็คล้ายๆจะมีอาการ เช่นเรา พอมาคิดว่าตัวเองเริ่มกลายเป็นคนที่คิดมากวิตกกังวลและเครียดเกี่ยวกับทุกเรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่ ก็น่าจะตอนที่เริ่มมีแฟนได้สักพัก เราเริ่มแสดงความงี่เง่า การเอาแต่ใจ มีแต่เรื่องเครียดและคิดมาก แต่ระหว่างนั้นก็ใช่ว่าจะไม่มีความสุขนะคะ เราติดแฟนมาก จนกระทั่งเราเลิกกันรอบนึง เราเหมือนตายทั้งเป็นไปเลย จากนั้นเราก็เริ่มเงียบขึ้น ชอบคิดมาก และและเริ่มมีอาการอื่นๆ จนทุกวันนี้เรากลับมาคบกับแฟนคนเดิม สภาพจิตใจดีขึ้นค่ะ แต่ดูเหมือนว่าอาการตั้งแต่ตอนนั้น เราผิดปกติมาตลอด เราร่าเริงผิดปกติ เรามีพลังมากในการทำอะไรสักอย่าง หรือบางครั้งเรากระฉูดมากเวลาได้เจอสังคมหรือเพื่อนๆ แต่พอเราอยู่คนเดียวหรือเจอเรื่องเครียด เรากลับเป็นคนที่นอนร้องไห้ คิดมากตลอดเวลาซึม มีโลกส่วนตัวสูง บางครั้งก็พูดคนเดียวกับกระจก หรือนั่งอยู่เฉยๆก็มีคำถามผุดขึ้นมาในหัวว่าทำไมและต้องทำยัง ทำให้พักหลังไม่ค่อยอยากพูดกับคนในบ้านค่ะ พอมาสังเกตุแฟนก็เป็นคล้ายๆเรา ในบางอย่างที่รู้
คือแฟนเราเป็นตัวฮาของกลุ่มเพื่อนๆ เขาเป็นคนที่สนุกสนาน ตลกและไม่น่าเบื่อ จุดนี้ทำให้เราชอบเขา แต่พอเริ่มมาสัมผัสเราเริ่มรู้ว่า เขาเองเป็นคนละคนเลยกับเวลาอยู่ต่อหน้าเพื่อนและคนอื่นๆ เราได้โอกาสเห็นมุมที่คนอื่นไม่เคยเห็น มุมที่อ่อนแอของเขา ปมปัญหาในใจ และความเครียดกับเรื่องต่างๆ จนบางครั้งเราคิดว่าเราเข้าใจเขา เพราะเราก็เป็นเหมือนกัน
เป็นไปได้ไหมที่เราอาจจะป่วยกันทั้งคู่
แต่แค่ไม่มีใครรู้ตัว และแฟนยิ่งไม่เชื่อและมีทัศนคติลบกับโรคนี้ด้วย เราจะพาแฟนไปตรวจได้อย่างไรเพราะเขาไม่เชื่อและต่อต้านมาก
เหตุนี้เป็นเพราะเราทั้งคู่อารมณ์แปรปรวนกันบ่อย มีการกระทำที่คนบางคนไม่ทำกัน และวิถีการคบหาของเราสองคนก็ไม่ได้เหมือนคู่รักทั่วๆไปมากนักค่ะ เราใช้ชีวิตแบบวัยรุ่น จนบางครั้งเราก็ทำอะไรแบบสุดโต่งน่ะ เรากลัวแค่มันอาจจะแย่ไปกว่านี้ ทั้งเราและเขา หรือเราทั้งคู่ค่ะ
(ทั้งหมดนี้อาจจะเป็นแค่ความเครียดปกติก็ได้)
ถ้าคนเป็นไบโพล่าร์สองคนเป็นแฟนกัน.
คือเรากับแฟนคบกันมาได้3ปี ก่อนหน้านี้เราไม่เคยมีแฟนมาก่อน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราเป็นคนสดใสร่าเริงกว่านี้(อาจจะเป็นเพราะเริ่มมีคนรักเลยทำให้เรามีความเครียดเพิ่มขึ้น)
เราเริ่มสงสัยในตัวเองว่าเราจะเป็นไบโพล่าร์ไหม เพราะตามที่ศึกษาดูอาการในอินเตอร์เน็ตต่างๆ ก็มีสิทธิ์ที่จะเป็นไปได้ เพราะเราเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว พอเริ่มอยู่ในช่วงวัยรุ่น เจอเหตุการณ์ต่างๆในชีวิตก็เป็นเรื่องยากที่จะรับมือ แต่การคิดว่าตัวเองเป็นไบโพล่าร์หรือไม่ ก็ไม่ได้ส่งผลเสียขนาดที่ว่าจิตตก หรือคิดไปเองว่าต้องเป็น เราแค่อยากรู้ว่าอาการเหล่านี้เราไม่ได้คิดไปเอง แต่ตอนนี้ยังไม่มีโอกาสที่จะไปหาหมอด้วยตัวเองค่ะ
จากนั้นเราก็เริ่มสังเกตุอาการแฟน ก็เข้าเกณฑ์อยู่นะคะ เราเคยปรึกษาเขาเรื่องอยากจะลองไปตรวจดู แต่ผลตอบรับกลับมา กลายเป็นว่าเขาเป็นคนที่ไม่เชื่อว่าโรคพวกนี้มีจริง คิดว่าเป็นเพียงโรคที่มนุษย์อ่อนแอและอุปโลกมโนกันไปเอง ทั้งๆที่เราก็บอกเขาว่านี่มันสมัยไหนแล้ว การศึกษาการแพทย์และโลกไปไกลมากแล้วนะ จนสุดท้ายเราก็ต้องยุติทุกครั้งเพื่อไม่ให้เราทะเลาะกันต่อ
พอมาสังเกตุจริงๆทั้งเราและแฟนก็คล้ายๆจะมีอาการ เช่นเรา พอมาคิดว่าตัวเองเริ่มกลายเป็นคนที่คิดมากวิตกกังวลและเครียดเกี่ยวกับทุกเรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่ ก็น่าจะตอนที่เริ่มมีแฟนได้สักพัก เราเริ่มแสดงความงี่เง่า การเอาแต่ใจ มีแต่เรื่องเครียดและคิดมาก แต่ระหว่างนั้นก็ใช่ว่าจะไม่มีความสุขนะคะ เราติดแฟนมาก จนกระทั่งเราเลิกกันรอบนึง เราเหมือนตายทั้งเป็นไปเลย จากนั้นเราก็เริ่มเงียบขึ้น ชอบคิดมาก และและเริ่มมีอาการอื่นๆ จนทุกวันนี้เรากลับมาคบกับแฟนคนเดิม สภาพจิตใจดีขึ้นค่ะ แต่ดูเหมือนว่าอาการตั้งแต่ตอนนั้น เราผิดปกติมาตลอด เราร่าเริงผิดปกติ เรามีพลังมากในการทำอะไรสักอย่าง หรือบางครั้งเรากระฉูดมากเวลาได้เจอสังคมหรือเพื่อนๆ แต่พอเราอยู่คนเดียวหรือเจอเรื่องเครียด เรากลับเป็นคนที่นอนร้องไห้ คิดมากตลอดเวลาซึม มีโลกส่วนตัวสูง บางครั้งก็พูดคนเดียวกับกระจก หรือนั่งอยู่เฉยๆก็มีคำถามผุดขึ้นมาในหัวว่าทำไมและต้องทำยัง ทำให้พักหลังไม่ค่อยอยากพูดกับคนในบ้านค่ะ พอมาสังเกตุแฟนก็เป็นคล้ายๆเรา ในบางอย่างที่รู้
คือแฟนเราเป็นตัวฮาของกลุ่มเพื่อนๆ เขาเป็นคนที่สนุกสนาน ตลกและไม่น่าเบื่อ จุดนี้ทำให้เราชอบเขา แต่พอเริ่มมาสัมผัสเราเริ่มรู้ว่า เขาเองเป็นคนละคนเลยกับเวลาอยู่ต่อหน้าเพื่อนและคนอื่นๆ เราได้โอกาสเห็นมุมที่คนอื่นไม่เคยเห็น มุมที่อ่อนแอของเขา ปมปัญหาในใจ และความเครียดกับเรื่องต่างๆ จนบางครั้งเราคิดว่าเราเข้าใจเขา เพราะเราก็เป็นเหมือนกัน
เป็นไปได้ไหมที่เราอาจจะป่วยกันทั้งคู่
แต่แค่ไม่มีใครรู้ตัว และแฟนยิ่งไม่เชื่อและมีทัศนคติลบกับโรคนี้ด้วย เราจะพาแฟนไปตรวจได้อย่างไรเพราะเขาไม่เชื่อและต่อต้านมาก
เหตุนี้เป็นเพราะเราทั้งคู่อารมณ์แปรปรวนกันบ่อย มีการกระทำที่คนบางคนไม่ทำกัน และวิถีการคบหาของเราสองคนก็ไม่ได้เหมือนคู่รักทั่วๆไปมากนักค่ะ เราใช้ชีวิตแบบวัยรุ่น จนบางครั้งเราก็ทำอะไรแบบสุดโต่งน่ะ เรากลัวแค่มันอาจจะแย่ไปกว่านี้ ทั้งเราและเขา หรือเราทั้งคู่ค่ะ
(ทั้งหมดนี้อาจจะเป็นแค่ความเครียดปกติก็ได้)