คือเราชอบให้ตัวเองรู้สึกเจ็บค่ะ ซาดิสค่ะ แต่ไม่ชอบให้คนอื่นเจ็บนะคะ เวลาฟันเริ่มโยกเรารำคาญเราก็กระชากออกมาเลยค่ะ หรือเวลาไปเที่ยวแล้วถอดรองเท้าตรงพื้นจะมีพวกหินแหลมๆหรือกิ่งไม้เยอะๆเราก็จะเหยียบแล้วเดินย่ำแบบไม่รู้สึก คือมันก็เจ็บแหล่ะแต่แค่รู้สึกว่าก็แค่เจ็บ จนน้าถามว่าเดินไม่เจ็บหรอก็บอกว่าเจ็บมันก็เจ็บแต่ก็เดินต่อไง ชอบบีบเลือดตัวเองเวลาเป็นแผลออกมาเยอะๆแล้วก็เช็ดค่ะมันจะเจ็บมากแต่มันฟินมาก หรือบางทีรู้สึกไม่โอเคคือเวลาดาวน์มากๆเราจะไม่กลัวที่จะกรีดแขนตัวเองเลยค่ะ เราไม่ได้เรียกร้องความสนใจแต่เรารู้สึกว่าการทำแบบนี้รู้สึกเหมือนได้โยนความเจ็บปวดที่สะสมมาตั้งแต่เด็กไปที่แผลแทนค่ะ ปกติเราเป็นคนเก็บความรู้สึกเก่ง เวลาเศร้า ถ้าอยู่กับคนรอบข้างเราจะยิ้มหัวเราะปกติ มีความสุขนะคะเวลาคุยแต่ก็ต้องการเลี่ยงออกมาจากตรงนั้นให้ไวอยากอยู่กับตัวเองค่ะ เราไม่ได้ปรึกษากับครอบครัวเพราะยังไงเค้าก็ไม่เคยเข้าใจอะไรอยู่แล้วค่ะ55555 ส่วนเพื่อนเราไม่ได้อยากให้เค้ารู้ด้านนี้ของเราค่ะเราอยากเป็นพลังบวกให้เค้ามากกว่าเรารู้สึกว่าเค้าอาจจะเหนื่อยกว่าเราแล้วต้องมารับฟังเราอีกเค้าอาจจะเหนื่อยเราเลยเลือกที่จะเป็นพลังบวกเป็นฝ่ายปลอบและรับฟังมากกว่าค่ะก็เลยถ้ามาถามกับคนแปลกหน้าที่อาจจะเป็นแบบเราหรือไม่คงจะช่วยเราได้มากกว่าค่ะ บางทีเวลาคนที่ห่วงเราจริงๆเค้าถามเราว่าเป็นอะไรเล่าให้ฟังได้นะ เราอยากจะเล่ามากแต่มันเยอะจนพูดออกมาไม่ได้ค่ะ ก็กลายเป็นว่าเราก็เก็บไว้กับตัวเองอยู่ดี ขอบคุณล่วงหน้านะคะสำหรับคำตอบไม่ว่าจะติหรือจะแนะนำก็ตาม และก็ขอบคุณที่อ่านและรับฟังเรานะคะ☺️
ชอบให้ตัวเองเจ็บ