ขอถาม มารยาทของเด็กปอเนาะ ไหนว่าไปเรียนปอเนาะแล้ว เป็นคนดี มีอีหม่านในใจ แต่เท่าที่ดูเพื่อนผมหลายคน เวลาไปบ้านผม บ้านครึ่งปูน ครึ่งไม้ ด้านล่างพอนั่งได้พอดี ส่วนบนบ้านขึ้นบันไดเล็กน้อย พ่ออยู่ตรงนั้น พ่อเพิ่งจะตาบอดและเป็นอัมพฤกษ์ จุดสนใจภายในบ้านก็คือ เพื่อนมาบ้านไม่กี่คนที่ขึ้นไปสลามกับพ่อ ส่วนใหญ่จะเป็นเพื่อนที่ไม่ได้เรียนปอเนาะ แต่เด็กเรียนปอเนาะมาทีไรไม่เคยขึ้นไปสลามกับพ่อเลย ทำให้ผมต้องอับอายแม่และพี่น้องภายในบ้าน แม่ชอบพูดเวลาเพื่อนกลับ "เพื่อนมารยาทดีนะ พ่ออยู่อย่างนั้น ไม่ขึ้นไปสลามเลย" ตอนพ่อสุขภาพดี อาหารการกินเวลาเพื่อนมาไม่ให้ตกบกพร่องใดๆ พ่อเป็นคนเร่งรีบ เทคแคร์ญาติ พี่น้อง เพื่อนพ่อ แม้กระทั่งเพื่อนผมเอง จนพ่อผมเสียชีวิตมีเพื่อนบางคนเท่านั้นที่มาเยี่ยม นอกนั้นหายครับ ไม่ใช่ไม่รู้ ตอนนี้ผ่านไปปีกว่านิดๆ ก็มีเพื่อนบางคนโทรคุยกัน แต่ก็ไม่ได้อะไรมากมายแล้วคับ ความเป็นเพื่อนของผมผ่านไปตั้งแต่พ่อเสียแล้วครับ โทรมาก็รับ ไม่โทรมาก็ไม่เป็นไรเฉยๆ แล้วครับ
เด็กปอเนาะไม่ได้มารยาทดีเกือบทุกคน การสอนมันดีทุกอย่าง แต่คนเอาไปใช้อ่ะ ไม่ดีเอง