อ่านจากกระทู้แรกๆได้เลยค่ะ แฟนหายไปวันที่71 แล้ว แม่แฟนสั่งให้เลิกกับเรา เค้ายื้อ จนหมดทาง แอบคุยแม่แฟนจับได้ อีก2รอบ เค้าก็หายไปเลยค่ะ แม่เค้าก็เป็นมะเร็งด้วยเรื่องยาวลองไปอ่านดูนะคะ
เราเป็นซึมเศร้า เป็นมา4ปีแล้วปีแล้ว ไม่หาหมอค่ะ ยังทำงาน ทำทุกๆอย่าง พยายามให้ปกติที่สุด ตอนนี้มันก็เจ็บปวดทรมานเหมือนทุกๆลมหายใจ ถ้าสมองมันว่างมันจะทบทวนตลอดว่า เราเป็นคนไม่ดีหรอ เราไม่มีค่าหรอ เราทำอะไรผิดพลาดหรอ เรื่องทุกอย่างมันถึงเกิดขึ้นกับเรา
ทุกวันนี้ที่ยังไม่ฆ่าตัวตายเพราะเคย มีพี่ในพันทิป โทรมาให้รอเค้าเผื่อเค้ากลับมาจะได้เจอเราเกลี้ยกล่อมเราอยู่2ชม. เราเลยไม่เคยคิดฆ่าตัวตายอีกเลย
ทางต่อไปคือ เราไม่อยากยอมแพ้ เรารู้ว่าแฟนเราเป็นคนดี เค้าทำเพื่อความสบายใจของแม่เค้า เค้าดีมากจนแม่เค้าควบคุมได้หมด เราก็เข้าใจแม่เค้า คงอยากให้ลูกมีพื้นฐานครอบครัวที่ดีเลยไม่เอาเรา แต่ก็นะ เราก็ยังไม่เคยเจอหน้าแม่เค้าเลย
จะมีวิธีไหม ที่เราจะอยู่ ตรงนี้ที่บ้านหลังนี้ และทำอะไรสักอย่าง เพื่อพิสูจน์ตัวเอง ให้เค้ากลับมาหาเรา ที่ผ่านมา เกือบ3ปี ถึงเราจะเป็นเด็กมากๆ เราก็รอเค้าจนกว่าเค้าจะหลับ เพราะเค้าอยู่คนเดียวตอนเดินทางที่ฝรั่งเศสตอนนั่งรถไฟไปเรียน เค้าหลับก็คือ6โมงเช้าของเรา เรานอนบ้างไม่นอนบ้างก็ออกไปทำงาน
ไปเรียน ข้าวเราก็ทานไม่ค่อยได้เพราะเราเป็นห่วงเค้าเวลาขะไม่ตรงกันเดี๋ยวเค้าไม่ว่าง เราทานหรือไม่ทานตอนไหนก็ได้ เรายอมตัดทุกอย่าง ยอมไม่เอาคนที่มาชอบจะดูแลชีวิตเราได้ดีกว่าผญคนอื่น เพราะ เราเลือกแล้ว เราป็นที่ระบาย เวลาเค้าเครียด กับเรื่องเรียน ความเป็นอยู่ สถานการณ์โควิด เรามีเวลาว่างให้เค้าตลอดถึงเราจะทำงานหลายอย่าง และเรียนด้วย เค้าเองก็มีข้อมดีเป็นส่วนมาก เราว่าก็80%เลยนะ ที่ดีกับเรา
เรามาขอคำแนะนำ และวิธีไปต่อ อย่างมีศักดิ์ศรี ลูกผญ โดยที่ยังไม่รีบมีคนอื่น การใช้ชีวิตหรือทุกๆอย่าง ตอนนี้เราก็รักที่บ้านมากขึ้นและ เลิกงอแง เพราะมันเจ็บแบบไม่มีทางเลือก ไม่มีทางไป ขอวิธีที่ทำแล้ว ผชทุกคนยอมสยบ ผญแบบไหนกันที่ทรงคุณค่า
จะทำยังไงให้ได้รักกัน?
เราเป็นซึมเศร้า เป็นมา4ปีแล้วปีแล้ว ไม่หาหมอค่ะ ยังทำงาน ทำทุกๆอย่าง พยายามให้ปกติที่สุด ตอนนี้มันก็เจ็บปวดทรมานเหมือนทุกๆลมหายใจ ถ้าสมองมันว่างมันจะทบทวนตลอดว่า เราเป็นคนไม่ดีหรอ เราไม่มีค่าหรอ เราทำอะไรผิดพลาดหรอ เรื่องทุกอย่างมันถึงเกิดขึ้นกับเรา
ทุกวันนี้ที่ยังไม่ฆ่าตัวตายเพราะเคย มีพี่ในพันทิป โทรมาให้รอเค้าเผื่อเค้ากลับมาจะได้เจอเราเกลี้ยกล่อมเราอยู่2ชม. เราเลยไม่เคยคิดฆ่าตัวตายอีกเลย
ทางต่อไปคือ เราไม่อยากยอมแพ้ เรารู้ว่าแฟนเราเป็นคนดี เค้าทำเพื่อความสบายใจของแม่เค้า เค้าดีมากจนแม่เค้าควบคุมได้หมด เราก็เข้าใจแม่เค้า คงอยากให้ลูกมีพื้นฐานครอบครัวที่ดีเลยไม่เอาเรา แต่ก็นะ เราก็ยังไม่เคยเจอหน้าแม่เค้าเลย
จะมีวิธีไหม ที่เราจะอยู่ ตรงนี้ที่บ้านหลังนี้ และทำอะไรสักอย่าง เพื่อพิสูจน์ตัวเอง ให้เค้ากลับมาหาเรา ที่ผ่านมา เกือบ3ปี ถึงเราจะเป็นเด็กมากๆ เราก็รอเค้าจนกว่าเค้าจะหลับ เพราะเค้าอยู่คนเดียวตอนเดินทางที่ฝรั่งเศสตอนนั่งรถไฟไปเรียน เค้าหลับก็คือ6โมงเช้าของเรา เรานอนบ้างไม่นอนบ้างก็ออกไปทำงาน
ไปเรียน ข้าวเราก็ทานไม่ค่อยได้เพราะเราเป็นห่วงเค้าเวลาขะไม่ตรงกันเดี๋ยวเค้าไม่ว่าง เราทานหรือไม่ทานตอนไหนก็ได้ เรายอมตัดทุกอย่าง ยอมไม่เอาคนที่มาชอบจะดูแลชีวิตเราได้ดีกว่าผญคนอื่น เพราะ เราเลือกแล้ว เราป็นที่ระบาย เวลาเค้าเครียด กับเรื่องเรียน ความเป็นอยู่ สถานการณ์โควิด เรามีเวลาว่างให้เค้าตลอดถึงเราจะทำงานหลายอย่าง และเรียนด้วย เค้าเองก็มีข้อมดีเป็นส่วนมาก เราว่าก็80%เลยนะ ที่ดีกับเรา
เรามาขอคำแนะนำ และวิธีไปต่อ อย่างมีศักดิ์ศรี ลูกผญ โดยที่ยังไม่รีบมีคนอื่น การใช้ชีวิตหรือทุกๆอย่าง ตอนนี้เราก็รักที่บ้านมากขึ้นและ เลิกงอแง เพราะมันเจ็บแบบไม่มีทางเลือก ไม่มีทางไป ขอวิธีที่ทำแล้ว ผชทุกคนยอมสยบ ผญแบบไหนกันที่ทรงคุณค่า