สวัสดีค่ะ เราไม่รู้จะไปปรึกษาใครที่ไหนดีเลยเลือกที่จะมาแลกเปลี่ยนความคิดในนี้แทนค่ะ
ตอนนี้เรารู้สึกว่าแฟนเป็นเพื่อนคู่คิดให้ไม่ได้เลยขอเกริ่นเรื่องความรักก่อนหน้านี้ให้ฟังก่อนนะคะ
เราคบกันแฟนมาจะเข้าปีที่ 5 แล้วค่ะ โดย 5 ปีที่ผ่านมาก็ผ่านอะไรมากันเยอะนะคะ
ตั้งแต่ตอนแรกๆที่คบกันจนถึงตอนนี้เราจะเป็นฝ่ายออกค่าใช้จ่ายเวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน
จะมีบางครั้งที่เค้าออกโดยการออกจะเป็นพวกค่าอาหารที่ไม่แพงมากไม่เกิน100บาทเสมอ
ต้องบอกว่าฐานะทางบ้านเรามีมากกว่าฝั่งแฟนค่ะ ตอนคบกันปีแรกอยู่ปีที่ 4 เค้าย้ายมาอยู่กับเราที่หอ
เราออกทุกบาทค่าน้ำค่าไฟค่าหอ เค้าไม่เคยช่วยออกเลยสักครั้งเดียว
เราก็อดทนเพราะเห็นใจว่าทางบ้านเค้าไม่มี แต่พอเรียนจบมาลึกๆเราก็หวังว่าเค้าจะ
หารกันหรือจะออกให้มากกว่าบ้าง หลังจากที่เค้ามีงานทำหลังเรียนจบมากลายเป็นว่า
เราก็กลายเป็นคนที่ออกมากมาเสมอ จนตอนนี้จะเข้าสู่ปีที่5 เราก็พูดกับเค้าจนเค้าก็นอยๆไป
เราบอกเค้าว่า เราไม่โอเคที่เราต้องออกเสมอ เค้าก็บอกกับเราว่าเค้าก็ออกนะ
เราก็บอกเค้าว่าที่เค้าออกเงินมันน้อยกว่าเรามากนะ เพราะตอนนี้เราเรียนต่อปโทค่ะ
ที่บ้านให้เงินเราใช้เดินละหนึ่งหมื่นบาท เงินเดือนเค้าเกือบสามหมื่น เค้ายังให้เราออกเงินเลย
เค้าให้เหตุผลว่าเราเรียนออนไลน์อยู่บ้าน แต่เค้าต้องใช้เงินเพราะต้องอยู่หอค่ะ
แล้วเค้ายังยืมเงินเราอยู่บ่อยๆด้วยค่ะ ไม่ทวงเค้าก็ไม่คืน ตีมึนๆไปตลอด แต่เรื่องเจ้าชู้ไม่มีนะคะ
เรารู้ว่าคนอื่นอ่านมาถึงตรงนี้ทำไมยังทน พอมาเกิดกับตัวเองมันพูดไม่ออกจริงๆค่ะ
วันนี้เราคุยกับเค้าเรื่องที่เราอยากทำธุรกิจเป็นของตัวเองเราไม่อยากจะทำงานเป็นลูกน้องไปตลอดชีวิต
เค้าก็ฟังเหมือนผ่านๆค่ะ เราเลยบอกเค้าว่า เราพูดจริงจังอยู่นะ ทำไมไม่ตั้งใจฟังกันเลย
เค้าก็บอกว่าวันนี้ทำงานมาเหนื่อยๆยังไม่อยากคุยตอนนี้ เราเลยบอกเค้าไปว่าแล้ววันไหนถึงจะคุยได้
วันหยุดเสาร์อาทิตย์ได้ไหม เค้าก็บอกกับเราว่าไม่รู้เหมือนกัน เราก็บอกเค้าไปอีกว่าถ้าไม่อยากทำธุรกิจที่เราเสนอ
ก็บอกตรงๆได้นะเราทำอย่างอื่นกันก็ได้ เค้ากลับตอบเราว่าไม่อยากทำอะไรเลยอยากอยู่เฉยๆ
คำพูดที่เค้าพูดออกมาตอนนั้นเราอึ้งๆไปเลยค่ะ ความคิดมันวนมาในหัวว่า นี่หรอคนที่จะมาเป็นสามีเราในอนาคต
ใช่คนนี้จริงๆใช่ไหม นอกจากนี้เราเคยผ่าตัดทำเลสิคมาค่ะ วันที่เราผ่าตัดมีคุณพ่อคุณแม่มาด้วย เราก็หวังอยากให้
แฟนมาด้วยมาให้กำลังใจเรา แฟนเราไม่มาแล้วให้เหตุผลว่าคนที่บ้านก็มาแล้วเราต้องมาอีกหรอแล้วเค้าก็ต้องทำงาน
เพราะเราผ่าตัดวันธรรมดาค่ะ เราก็อึ้งๆไป วันที่เราฉีดวัคซีนป้องกันโควิดเค้าก็ไม่มาเป็นเพื่อนจนทะเลาะกันเค้าถึงยอมมา
เรารู้สึกว่าทุกๆครั้งที่เราต้องการเค้า เค้าไม่อยู่กับเราเลย แต่เวลาที่เค้าต้องการเราเราอยู่กับเค้าตลอด
เค้าเดือดร้อนเรื่องอะไรเราพร้อมช่วยแก้ปัญหาพร้อมที่จะอยู่ข้างๆกันกับเค้า
คือเราเรื่องมากไปไหมคะ หรือมันผิดพลาดที่ตรงไหนหรอคะ ช่วยบอกเราทีค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ ถ้าอยากออกความเห็นก็เชิญได้เลยนะคะ
`
เรารู้สึกว่าแฟนเป็นเพื่อนคู่คิดให้เราไม่ได้......
ตอนนี้เรารู้สึกว่าแฟนเป็นเพื่อนคู่คิดให้ไม่ได้เลยขอเกริ่นเรื่องความรักก่อนหน้านี้ให้ฟังก่อนนะคะ
เราคบกันแฟนมาจะเข้าปีที่ 5 แล้วค่ะ โดย 5 ปีที่ผ่านมาก็ผ่านอะไรมากันเยอะนะคะ
ตั้งแต่ตอนแรกๆที่คบกันจนถึงตอนนี้เราจะเป็นฝ่ายออกค่าใช้จ่ายเวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน
จะมีบางครั้งที่เค้าออกโดยการออกจะเป็นพวกค่าอาหารที่ไม่แพงมากไม่เกิน100บาทเสมอ
ต้องบอกว่าฐานะทางบ้านเรามีมากกว่าฝั่งแฟนค่ะ ตอนคบกันปีแรกอยู่ปีที่ 4 เค้าย้ายมาอยู่กับเราที่หอ
เราออกทุกบาทค่าน้ำค่าไฟค่าหอ เค้าไม่เคยช่วยออกเลยสักครั้งเดียว
เราก็อดทนเพราะเห็นใจว่าทางบ้านเค้าไม่มี แต่พอเรียนจบมาลึกๆเราก็หวังว่าเค้าจะ
หารกันหรือจะออกให้มากกว่าบ้าง หลังจากที่เค้ามีงานทำหลังเรียนจบมากลายเป็นว่า
เราก็กลายเป็นคนที่ออกมากมาเสมอ จนตอนนี้จะเข้าสู่ปีที่5 เราก็พูดกับเค้าจนเค้าก็นอยๆไป
เราบอกเค้าว่า เราไม่โอเคที่เราต้องออกเสมอ เค้าก็บอกกับเราว่าเค้าก็ออกนะ
เราก็บอกเค้าว่าที่เค้าออกเงินมันน้อยกว่าเรามากนะ เพราะตอนนี้เราเรียนต่อปโทค่ะ
ที่บ้านให้เงินเราใช้เดินละหนึ่งหมื่นบาท เงินเดือนเค้าเกือบสามหมื่น เค้ายังให้เราออกเงินเลย
เค้าให้เหตุผลว่าเราเรียนออนไลน์อยู่บ้าน แต่เค้าต้องใช้เงินเพราะต้องอยู่หอค่ะ
แล้วเค้ายังยืมเงินเราอยู่บ่อยๆด้วยค่ะ ไม่ทวงเค้าก็ไม่คืน ตีมึนๆไปตลอด แต่เรื่องเจ้าชู้ไม่มีนะคะ
เรารู้ว่าคนอื่นอ่านมาถึงตรงนี้ทำไมยังทน พอมาเกิดกับตัวเองมันพูดไม่ออกจริงๆค่ะ
วันนี้เราคุยกับเค้าเรื่องที่เราอยากทำธุรกิจเป็นของตัวเองเราไม่อยากจะทำงานเป็นลูกน้องไปตลอดชีวิต
เค้าก็ฟังเหมือนผ่านๆค่ะ เราเลยบอกเค้าว่า เราพูดจริงจังอยู่นะ ทำไมไม่ตั้งใจฟังกันเลย
เค้าก็บอกว่าวันนี้ทำงานมาเหนื่อยๆยังไม่อยากคุยตอนนี้ เราเลยบอกเค้าไปว่าแล้ววันไหนถึงจะคุยได้
วันหยุดเสาร์อาทิตย์ได้ไหม เค้าก็บอกกับเราว่าไม่รู้เหมือนกัน เราก็บอกเค้าไปอีกว่าถ้าไม่อยากทำธุรกิจที่เราเสนอ
ก็บอกตรงๆได้นะเราทำอย่างอื่นกันก็ได้ เค้ากลับตอบเราว่าไม่อยากทำอะไรเลยอยากอยู่เฉยๆ
คำพูดที่เค้าพูดออกมาตอนนั้นเราอึ้งๆไปเลยค่ะ ความคิดมันวนมาในหัวว่า นี่หรอคนที่จะมาเป็นสามีเราในอนาคต
ใช่คนนี้จริงๆใช่ไหม นอกจากนี้เราเคยผ่าตัดทำเลสิคมาค่ะ วันที่เราผ่าตัดมีคุณพ่อคุณแม่มาด้วย เราก็หวังอยากให้
แฟนมาด้วยมาให้กำลังใจเรา แฟนเราไม่มาแล้วให้เหตุผลว่าคนที่บ้านก็มาแล้วเราต้องมาอีกหรอแล้วเค้าก็ต้องทำงาน
เพราะเราผ่าตัดวันธรรมดาค่ะ เราก็อึ้งๆไป วันที่เราฉีดวัคซีนป้องกันโควิดเค้าก็ไม่มาเป็นเพื่อนจนทะเลาะกันเค้าถึงยอมมา
เรารู้สึกว่าทุกๆครั้งที่เราต้องการเค้า เค้าไม่อยู่กับเราเลย แต่เวลาที่เค้าต้องการเราเราอยู่กับเค้าตลอด
เค้าเดือดร้อนเรื่องอะไรเราพร้อมช่วยแก้ปัญหาพร้อมที่จะอยู่ข้างๆกันกับเค้า
คือเราเรื่องมากไปไหมคะ หรือมันผิดพลาดที่ตรงไหนหรอคะ ช่วยบอกเราทีค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ ถ้าอยากออกความเห็นก็เชิญได้เลยนะคะ