คือผมเข้าใจว่าสมัยก่อน ใครที่มีลูก..แล้วอยากให้ลูกตัวเองมีวิชาก็จะต้องนำลูกตัวเองไปฝากไว้กับครู ซึ่งครูคนนั้นจะรับหรือไม่รับก็ได้ ซึ่งเมื่อรับเข้าไปแล้วจะต้องเลี้ยงดูเด็กคนนั้นไม่ต่างจากลูกคนหนึ่ง คือแทบจะกินนอนด้วยกันตลอดเวลา ซึ่งการศึกษาสมัยก่อนจะไม่บังคับแบบสมัยนี้ และครูสมัยก่อนไม่ใช่อาชีพ
แต่สมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว ครูกลายเป็นอาชีพหนึ่ง ได้รับผลตอบแทนคือเงินเดือน การศึกษาไทยเป็นการศึกษาภาคบังคับ ใครไม่เรียนถือว่าผิดกฏหมาย ถ้าเรายังมองว่าครูมีบุญคุณ แบบนี้เท่ากับว่าเรายัดเยียดบุญคุณให้เด็กไปโดยปริยายหรือเปล่าครับ
สงสัยว่า "ถ้าครูมีบุญคุณ" แล้วการศึกษาไทยเป็นการศึกษาภาคบังคับ แบบนี้เท่ากับว่าเรายัดเยียดบุญคุณให้กับนักเรียนหรือเปล่า
แต่สมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว ครูกลายเป็นอาชีพหนึ่ง ได้รับผลตอบแทนคือเงินเดือน การศึกษาไทยเป็นการศึกษาภาคบังคับ ใครไม่เรียนถือว่าผิดกฏหมาย ถ้าเรายังมองว่าครูมีบุญคุณ แบบนี้เท่ากับว่าเรายัดเยียดบุญคุณให้เด็กไปโดยปริยายหรือเปล่าครับ