ท้อแท้กับชีวิต

หนูไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงแล้วคือหนูไม่ได้ขี้เกียจไปโรงเรียนนะคะแต่วันนี้เป็นวันจันทร์คืนของวันอาทิตย์หนยเผลอหลับไปประมาณ4ทุ่มเป็นเวลาปกติของหนูที่แม่ตั้งไว้ให้แต่เผลอหลับหนูก็ลืมชาร์จแบตแล้วนาต้องก็ไม

สวัสดีค่ะ กระทู้อยากได้ทั้งกำลังใจ และแนวทางแก้ไขค่ะ (1ปีที่ผ่านมาให้กำลังใจตัวเองเกินร้อย แต่ปีนี้กลับหนักขึ้นรู้สึกไม่ไหวแล้วววว) ปัจจุบันนี้อายุ 23 ย่าง 24 ค่ะ มีหนี้สินรวมกันประมาณ 3,375,000 บาท

คือการมีชีวิตอยู่อย่างไม่ลำบากของคนที่ไม่เก่งอะไรเลยอย่างเรานี้มันยากมาก รู้สึกว่าชีวิตมีอยู่ในโหมดยากตลอดเวลา(มันมีคนที่อยู่ในโหมดยากกว่า) เกิดมาในครอบครัวที่ยากจน คนพ่อก็แยกทางหายสาบสูญ พอเราเริ่มทำ

คือ ค่ะ นั้นแหละ นอนไม่หลับเลยค่ะ หลับเเต่ไม่สนิท พลิกตัวไปมาก็เเล้ว นับเเกะก็เเล้ว นึกถึงทะเลก็เเล้ว เเต่มันมีเสียงเพลงดังอยู่ในหัวตลอดดดด ตอนนอน  จะบ้าตายอยู่แล้วค่ะ เคยโมโหมากกลุกขึ้นมากรี๊ด เ

สวัสดีค่ะ ฉันมีเรื่องเล่าในอดีตที่จะมาเล่าให้ฟังฉันอยากให้ทุกคนฟังนะ นามสมมุติฉันชื่อรีน ย้อนกลับไปเมื่อ17 ​ปีที่แล้วฉันอยู่ที่ต่างจังหวัด เป็นเด็กผู้หญิงที่น่ารักแต่เป็นหญิงสาวที่ขี้เกียจมากๆ ไม่

เริ่มเรื่องนะครับ ครอบครัวดั้งเดิมของผม มี พ่อ แม่ พี่ชาย และ ผม เมื่อก่อนพ่อทำงานคนเดียว แม่เป็นแม่บ้านรวยที่ดิน พอไม่มีเงินก็แบ่งที่ขาย พี่ชาย ไม่สนใจเรียน จบ ม.3 เท่าที่จำความได้ เดินเข้าออกโ

ผมไม่อยากอยู่แล้วครับ ผมรู้สึกทรมานมากๆกับการที่ต้องอยู่ไปวันๆ ไม่ได้เรียน ไม่ได้ทำสิ่งที่ชอบ ผมรู้สึกเกรงใจพ่อกับแม่ผมมากๆ คือผมไม่ทำอะไรเลยนอกจากกินนอน ผมท้อมาก ผมเคยมีงานทำแต่ผมก็ดันออกเพราะทนไม่ได

อยู่ๆ ก็รู้สึกท้อแท้กับชีวิตซ่ะงั้น เหมือนอะไรมันเหนื่อยขึ้น ทั่งๆที่คนที่ต้องหาเงินจ่ายคือ แฟนผม ยอมรับเลยครับ ช่วงนี้มีรายได้จากงานประจำทางเดียว ประมาณ หมื่นกลางๆ เอาความเป็นจริงนี่และ ค่าช่วยแฟนผ่

ขอระบายหน่อยครับ  ชีวิตผมมันติดลบขนาดที่ว่าแย่แบบไม่เคยแย่ขนาดนี้มาก่อนเลยทำอะไรก็ไม่ขึ้นสักอย่างมีแต่ลงเหว ท้ออยากจบชีวิตตัวเอง พูดกับคนอื่นก็ดูเป็นเรื่อง ปญอ  เรื่องง่ายๆเลยไม่อยากคุยกับใค