หลายๆท่านเรียนคัมภีร์แต่งใหม่มาวิชาแก่กล้า ทำไมท่านเหล่านั้นยัง"หัวร้อน"ครับ

หลายท่านเรียนคัมภีร์เอกอุมา และยังมีคัมภีร์เสริมพิเศษมาอีกมากมายหลายเล่ม วิชาแก่กล้า แทบจะบรรลุธรรมกันรอมร่อแล้ว ถามอะไรก็สามารถตอบได้หมดเลย

เหตุใดจึงยังมีอาการ "หัวร้อน" เวลาไม่พอใจ เกิดอาการพุ่งพล่าน เร่าร้อน ตอบโต้ด้วยเคียดแค้นชิงชัง เมื่อมีอะไรมากระทบสฬายตนะ  หรือเมื่อมีการอวยสอพลอกันเอง ก็จะเกิดความพึงพอใจ (สุขเวทนา) 
สรุปได้ไหมครับว่า นี่ไม่ใช่หนทางที่ถูกต้อง