เรากับแฟนคบกันมา 8 ปีกว่า ตอนนี้อายุประมาณ 25  ตัวเราขึ้นมาทำงานกรุงตั้งแต่เรียนจบก็ประมาณ 2 ปีแล้ว มีเงินเก็บก็เกือบ 6 หลัก  ส่วนแฟนเราขับรถวิ่งดินอยู่ที่บ้าน ได้วิ่งบ้าง ไม่ได้วิ่งบ้าง เงินเก็บเขาไม่มีเลย ซึ่งเราก็ไม่ได้มีปัญหาในส่วนนี้ (มั้งนะ ก็ต้องคาดหวังบ้างแหละ)   ประมาณเดือนตุลาคม 64 เขาบอกว่าจะขึ้นมาทำงานกรุงเทพ ตอนนั้นเราดีใจมากเลยนะ หาที่พัก (เราจ่ายค่ามัดจำ) หาข้อมูลที่ทำงานใกล้ๆ  
มกราคม 65 เขาขึ้นมาหางาน และได้งานต้นเดือนกุมภาพันธ์ ซึ่งตลอดระยะเวลา 1 เดือน ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเราเป็นคนรับผิดชอบ  ซึ่งค่าใช้จ่ายมันถูกคูณ2 เราต้องทำงานมากขึ้น เป็นช่วงที่เหนื่อยมากๆ แต่เราก็ให้กำลังใจตัวเองตลอดว่ามันก็แค่แป๊บเดียว เดี๋ยวก็มีคนช่วยหาแล้ว 
แฟนเรา ไปทำงานได้ 2-3 วัน เขากลับมาบอกเราว่าเขาขอกลับบ้าน ใจเขาอยู่บ้าน เขาเป็นห่วงพ่อแม่ มันงงมาก ตลอดเวลา1เดือนเขาไม่ได้มีสัญญาณอะไรเลย โอเค เราก็ให้เขากลับบ้าน
ตอนนี้ เราไม่รู้จะเอายังไงอ่ะ เราคงวาดฝันไว้มาก ว่าจะเก็บเงินแต่งบ้าง ซื้อรถ คาดหวังตามประสาผู้หญิง แต่เขาก็ว่าอยู่บ้านเขาก็หาเงิน เก็บเงินได้ แต่2ปีที่ผ่านมามันไม่มีเก็บเลยไง  อีกทั้งปัญหาใหญ่ คือเขาต้องการทำงานอยู่ที่บ้าน ส่วนเราต้องการทำงานที่กรุงเทพ เราไม่มีแพลนที่ที่จะกลับไปทำงานที่บ้าน บ้านเราค่อนข้างอยู่ในเขตชนบท ค่าแรงที่ได้ มันไม่พอกับค่าใช้จ่ายที่ถูกฟิคอยู่ตอนนี้  
ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไง แยกกันอยู่แบบนี้ตลอดไปหรอ  8 ปีที่แยกกันอยู่มันยังไม่มากพอหรอ