คือเค้าชื่อเติ้ล เป็นคนที่เราเเอบชอบเพราะว่าเค้ามีนิสัยคล้ายเราความคิดคล้ายเรา เเต่เราก็ทำเป็นไม่สนใจเเต่เราก็เเอบมองตลอด เวลาเค้าเผลอๆ  วันนึงเราลงมาจากรถเเล้วมาสายเพื่อนๆก็ทักทายเราพูดกับเราคนอ

เรามีเพื่อนคนนึงเเอบชอบมานานเเล้ว เเต่ไม่กล้าบอก สิ่งที่เเย่ไปกว่านั้นคือเราเป็นผู้ชาย เเล้วเพื่อนคนที่เราชอบก็เป็นผู้ชาย เลยอยากจะถามว่าเราควรจะทำยังไงดี บอกความในใจออกไป หรือ เเอบชอบต่อไป

อ่านแค่หัวข้อ..ก็น่าจะรู้แล้วว่า.. เรื่องนี้ รักคนมีเจ้าของชัวร์ ใช่เลยจ้า!!! เรื่องก็คือว่า เรารู้สึกดี กับ พี่ที่ทำงานออฟฟิศเดียวกัน ความรู้สึกนี้เกิดขึ้น เกือบจะสองปีละ..แต่ เราไม่ได้สานสัมพันธ์ใดๆ

เราเเอบชอบน้องชายที่ไม่เเท้ เเต่น้องเป็นลูกของเพื่อนพ่อ พอไปงานของที่ทำงานพ่อก็เจอน้องเค้าตลอด เเต่ไม่กล้าเข้าไปคุยด้วยน้องอยู่ม.3เราอยู่ม.5นะ เเล้วอยู่มาวันหนึ่งเราได้ไปวิ่งที่สนามกีฬา เราเจอน้องเค้า

คิดถึง คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆ วันที่15 ที่เราไปถึงบ้านพักเราเห็นเธอถอดเสื้อเเล้วนั่งกินเหล้าอยู่กับครอบครัว ตอนเห็นครั้งเเรกคือสดุดตามากก ยอมรับว่าที่สดุดตาเพราะเธอถอดเสื้อก่อน หุ่นดีมากกกก จากนั้นเราก็มองไม

เราอายุจะ 18 เเล้วเรา2คนรู้จักกันในเเอพๆนึ่งส่วนพี่เขาอายุ21 เราคบกับเเฟนมา1ปีเเล้วค่ะเเต่เป็นความสัมพันธ์ระยะไกล เคยเเอบไปเจอกันครั้ง1พอดีเขาได้เดินทางมาจังหวัดเราพอดีตอนนั้นเราคบกันได้ 9 เดือนเเล้ว

คือเราเเอบชอบผช.เขาทำงานตรงข้ามกับเรา จะเห็นหน้าทุกวัน พี่เขาก็ชอบมาบ่อยๆขอบเเซวเราบ่อยๆ พี่เขาน่าจะอายุ20ปลายๆมั้งค่ะส่วนเราอายุ20 ไม่กล้าถามสักที เเต่มีผญ.ที่ทำงานกับเขา มาบอกว่า มีคนเเอบชอบเราอยู่

เราชอบเพื่อนอยู่คนนึงในห้องเรียน แล้วมีวันนึงที่อยู่ๆก็มีคนมาบอกว่าเค้าชอบเราแล้วก็มีบางครั้งที่เค้าเผลอสารภาพรัก เราดีใจว่าเราอาจจะมีโอกาสคบกัน แต่นานๆไปก็เริ่มมีผญ.คนอื่นมายุ่งกับเค้าบ่อยๆเราก็ไม่สน

คือนี้น่ะเป็นเรื่องที่เหนื่อยใจสุดๆ เรามีกลุ่มเพื่อนที่เล่นด้วยกันนานเเล้วเเหละ  เเต่มันจะมีช่วงพีคช่วงหนึ่งที่เกิดมีปัญหากันนิดหน่อยเลยไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ เเล้วพอกลับเข้ามาอีกครั้งอ่ะเนาะอะ