ประสบการณ์ในทางธรรม ...มาเล่าสู่กันฟังเพื่อสร้างกำลังใจ

คนบางคนต้องทุกข์อย่างสาหัสเสียก่อนจึงจะเข้าใจว่า “ธรรมะ” นั้นคืออะไร  เป็นจริงในคำกล่าวนั้นหรือเปล่าคะ

ถ้าหมายถึงหันมาสนใจพุทธศาสนา หันมาสนใจธรรมะ
แต่ละคนจะมีเส้นทางสู่ธรรมไม่เหมือนกันครับ  
บางคนเจอทุกข์หนักด้วยตนเอง  บางคนเจอทุกข์เบา
บางคนได้รับรู้ทุกข์ของผู้อื่น .... ฯลฯ  

เพราะฉะนั้น  จุดที่เป็นแรงบันดาลใจ หรือกระตุกให้คนเราไขว่คว้าหาทางรับมือกับปัญหา
รับมือกับความทุกข์ ความไม่ได้ดั่งใจต่างๆ   จะมีจุดเริ่มต้นที่ต่างกันไปครับ

แต่สิ่งเหล่านี้ มันเป็นแค่จุดเริ่มต้นนะครับ  ที่ทำให้หันมาสนใจธรรมะ
ส่วนหลังจากนั้น จะ "เข้าถึง เข้าใจ ธรรม" อย่างแท้จริง มากน้อยแค่ไหน
ก็เป็นเรื่องที่มีปัจจัยอื่นๆ อีกมากมายครับ


-------------------------

ประสบการณ์ในทางธรรม ...มาเล่าสู่กันฟังเพื่อสร้างกำลังใจ

ประสบการณ์ส่วนตัว คือ  เรียนรู้ทางโลก  ทำงานทางโลก  ก็เหมือนปุถุชนทั่วไปครับ
คิดเยอะ สงสัยเยอะ   คิดวิเคราะห์  พยายามหาเหตุผลกับทุกเรื่อง  ซึ่งก็เป็นประโยชน์ครับ

แต่หากจะเจริญในธรรม   หลายเรื่องไม่สามารถ "เข้าถึง เข้าใจได้อย่างแท้จริง" ด้วยการใช้ความคิด
ไม่ว่าจะเอาข้อมูลจากตำรา จากคำสอนของผู้อื่น  มาท่องจำ  มาคิดวิเคราะห์ แยกแยะ หาความเชื่อมโยงต่างๆ
....  การใช้ความคิด วิเคราะห์ข้อมูล  การหาเหตุผลด้วยสติปัญญาพื้นฐานแบบนี้ ไม่สามารถเข้าใจ "ธรรม" ได้อย่างแท้จริง

การเข้าใจ "ธรรม" ได้อย่างแท้จริง  ครูบาอาจารย์หลายท่านเปรียบเทียบไว้  คิดว่าคงเคยได้รู้กัน
เช่น  เปรียบเหมือนการชิมรสอาหาร   ความสำคัญที่สุด อยู่ที่การทำให้ตัวเองได้ไปชิมรสนั้นจริงๆ  สัมผัสด้วยตนเอง
ไม่ใช่การฟังคำอธิบาย  หรือการพยายามหาคำตอบด้วยการคิดวิเคราะห์ข้อมูลต่างๆ  เพราะยังไงแล้ว ไม่มีทางได้ชิมรสจริงๆ
ไม่มีทางเข้าถึงจริงๆ    และอาจจะหลงเพลิน หลงเชื่อว่า ตัวเองเข้าใกล้แก่นธรรมมากขึ้น ด้วยการคิดวิเคราะห์ แยกแยะข้อมูลต่างๆ
ไม่ใช่แบบนั้นครับ  

การฝึกภาวนา คือ การพาตัวเราให้ไปสัมผัส "ธรรม" จริงๆ   ที่ไม่ใช่ข้อมูลในตำรา ไม่ใช่คำบอกเล่าของใคร

เพราะฉะนั้น สำหรับผมแล้ว   กำลังใจที่ดีที่สุดที่พระพุทธองค์และครูบาอาจารย์หลายท่านบอกไว้
คือ  จงอย่าประมาท จงมีความเพียร  จงหมั่นฝึกภาวนา!!!