อารมณ์เบื่อของแต่ละวัน

สวัสดีค่ะ วันนี้เราอยากมาเล่าความน่าเบื่อของแต่วันค่ะ เราทำงานราชการแห่งหนึ่งซึ่งมีพนักงานค่อยข้างเยอะพอสมควร แต่สถานณ์ที่ที่เราทำงานคือคนละอำเภอค่ะกับบ้านเรา ด้วยความที่เราได้เข้าทำงานจึงต้องเดินทางไปอยู่บ้านแฟนค่ะซึ่งอยู่อำเภอเดียวกับที่เราได้ทำงาน จริงๆไม่อยากไปอยู่บ้านเค้าเลยค่ะอยากเช่าห้องเล็กๆอยู่เอง แต่ในความที่แฟนไม่อยากให้ไปอยู่เราก็ตกลงไปอยู่บ้านเค้าค่ะ ตั้งแต่ไปอยู่แรกๆถือว่าดีค่ะแต่ความรู้สึกหลัง5-6 เดือนไปเรารู้สึกว่าแม่เค้าชอบบ่นแฟนเราและเวลาทะเลาะกับแฟนเราคือทำหน้าเหมือนจะโกรธเราตามไปด้วย เราถามไปก็ตอบแค่สั้นๆ จนเราอยากหาที่อยู่เองค่ะ คือแม่เค้าบ่นเยอะมากค่ะ และที่ทำงานค่ะ คือเราทำงานมาได้ 1เดือนแล้ว มีพี่ที่ทำงานกับเรา 2 คนค่ะ ตั้งแต่เรามาทำงานคือไม่เคยได้ทำอะไรเลยค่ะ ถามพี่เค้ามีอะไรให้ช่วยไหม เค้าก็ตอบสั้นๆว่าไม่มี เราก็นั่งรอพี่เค้าสอนงานให้งานเรามาทำ มาแรกๆเราคิดว่าพี่เค้าอาจจะเครียงานเก่าก่อนแล้วค่อยสอนเราต่อ แต่ไม่มีวี่แววจะได้งานทำเลยค่ะ มานั่งทำงานทุกวันคือ นั่งเฉยๆ แล้วก็กลับบ้านค่ะจนตอนนี้ทำได้ 1 เดือนแล้ว นั่งจนเบื่อ อย่างงี้เราต้องไปต่อยังไง แต่ละวันทางบ้านก็ไม่มีความสุข ที่ทำงานก็ไม่สอนงาน บางทีก็คิดนะคะ เค้าไม่อยากสอนเด็กใหม่หรือป่าวและก็เราก็คิดว่าหางานทำใหม่ดูไหม เครียดดดมากคะ!!