คิดถึง Harrypotter

เชื่อว่าหลายคนคงคิดถึงแฮร์รี่พอตเตอร์มาก รวมถึงเราด้วย พอเห็นครบรอบ 20 ปี(ตอนดูเขาพูดถึงความหลังกันแล้วน้ำตาไหลเลยTT) มันก็ยิ่งคิดถึง รู้สึกดีที่เห็นพวกเขาเติบโตถึงแม้ตอนนั้นเราจะยังไม่เกิดก็เถอะ คิดถึงตัวละครทุกตัว
แฮร์รี่พอตเตอร์เป็นเรื่องแรกและเรื่องเดียวที่ทำให้เราซื้อหนังสือมาอ่านยาวๆได้ ดูกี่รอบก็ไม่เบื่อ แล้วเราเชื่อว่าถ้าโตขึ้นเราจะให้ลูกเราดูแน่นอน ไม่ว่าจะยุคสมัยไหนเรื่องนี้ก็ยังฮิตและจะเป็นตำนานตลอดไป คงไม่มีเรื่องไหนที่เกี่ยวกับเวทมนต์ที่ทำให้เราสนุกขนาดนี้ได้ อยากให้พวกเขากลับมาแสดง หรือรุ่นลูกแสดงก็ยังดี แล้วตัวละครที่เราคิดถึงมากที่สุดเลย คือ สเนป (อลัน ริคแมน) พอเรามาเริ่มดูเริ่มรู้จักเขาเขาก็เสียซะแล้ว ตอนเรารู้ว่าเขาเสียเราร้องไห้หนักมากเลย พูดแล้วยังน้ำตาคลอ 
เวลานึกถึงแฮร์รี่พอตเตอร์ทีไรเรามีความสุขตลอด รู้สึกยินดี ปลื้มปิติอย่างบอกไม่ถูก
มาแชร์ความเห็นกันค่ะ