สวัสดีค่ะเราจะมาเล่าประสบการณฺ์ความเราให้ฟัง
ก่อนอื่นต้องบอกก่อน เรา ทำร้านเเห่ง1 ในภาคเหนือ เเฟนเก่าเรา
ทำงานเป็นหัวหน้าในโรงงาน จังหวัดที่เราอยู่มีเเค่เเม่น้ำกั้น
ทางภาคเหนือจะ ถือเรื่องผิดผีกันมาก ถ้าลูกผู้หญิงบ้านไหนได้เสียกับผู้ชาย ต้องมาเสยผีกัน บ้านเราถือเรื่องนี้มาก
เราได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่งในแอปหาคู่ ไม่รู้จะเรียกว่าพรหมลิขิตได้ไหม
เราปัดเขาทิ้งไปเเล้ว เเล้วรูปเขาก็ขึ้นมาอีก เราเลยเลือกที่จะลองดู
เขาก็ทักมา เราก็คุยกัน เเลกเฟสกัน เขาเป็นผู้ชายธรรมดามาก

คุยกันไปได้สักระยะ เราเริ่มชอบเขา จะเรียกว่ารักก็ได้
ด้วยความที่บ้านเราห่างกันไม่มากประมาณ20กิโล นิสัยเขา น่ารักมาก เขาบอกครอบครัวเขา ว่าคบเรา เราบอกครอบเราคบเขา ต่างคนต่างเปิดเผย
เราโทรคุยกันทุกวัน ตอนเลิกงาน มีความสุขกันมาก เเทบจะไม่มีทะเลาะกันเลย เราก็เริ่มพูดถึงเรื่องที่จะไปเจอกัน เรื่องจะพามาเปิดตัวให้คนที่บ้าน  เรานอนอยู่ สะดุ้งตื่นมา เราร้องให้โทรหาเขา มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเจอก่อน เราโทรหาเขา บอกอยากเจอมาก เย็นวันนั้น
เราพาเขา มาเปิดตัวให้คนที่บ้านรู้จัก เราตื่นเต้นมาก เขาเป็นผู้ชาย
คนเเรกที่เราพาเข้าบ้าน เเล้วเราก็ไปบ้านเขา เรานั้งจับมือเขาไปตลอดทาง ครอบครัวเขาน่ารักมาก  พอคุยกับที่บ้านเขาเสร็จ
เขาพาเรา ไปซื้อเเหวน ที่ตลาดน่ามอ เชียงใหม่ สลักชื่อเรากับเขา
โอ๊ยในใจเราเต้นไปหมด ทำไมเขาเป็นผู้ชายน่ารักเเบบนี้
เราอยากได้อะไรเขาก็ซื้อให้  
ตกตอนเช้าเราก็ไปช่วยงานบ้านเขา พ่อเขามีธุระกิจ
พ่อเขา บอกเรา ถ้าจะไปมัดมือเรา ขอเรามาเป็นสะใภ้
ต้องทำไงบ้าง เรานิ่งไปเลยชิค่ะ ร้องให้เลยค่ะ
ไม่เคยมีใครพูดเเบบนี้กับเรา
เขาก็มาขอเรากับที่บ้านเรา ครอบครัวเราก็ไม่ได้ขัด
เพราะทำตามประเพณี
ผ่านมาสักอาทิตย์ เราก็ผูกข้อไม้ข้อมือกัน มีญาติผู้ใหญ่มายินดี
เราร้องให้ เลย ก็สักครั้งในชีวิตอ่ะเนาะ
เหมือนทุกอย่างจะไปได้ดี เราสองคนช่วยกันทำงาน
เพราะเขามีรถเก๋งต้องผ่อน เรามีความสุขมากที่ได้ใช้ชีวิตคู่กับเขา
ไม่เสียใจเลยที่เลือกผู้ชายคนนี้
มีวัน1เรา2คนได้ไปเที่ยววัดเเห่ง1ในเชียงใหม่
วัดนี้เขาบอก คนไม่ใช่คู่ ถ้ามาเดินขึ้นด้วยกัน ต้องเลิกกัน
*ก่อนไปเราไม่รู้ว่ามีวัดเเบบนี้เราเลยพาเขาไป
กลับลงมา ได้ประมาณอาทิตย์ ปัญหาทุกอย่างเริ่มมา
ด้วยความที่ตอนนั้นเรา อายุ24 อาจจะยังเด็กสำหรับครอบครัวเขา
เขากำลังจะได้เลื่อนเป็นหัวงาน ได้บรรจุเป็นพนักงานประจำ
ครอบครัวเขาเลยพูด เหมือนเราไปเป็นตัวขัดในชีวิตลูกเขา
เวลาวันหยุด เราไปเที่ยวกัน พ่อเขาก็โทรตาม เราเริ่มไม่มีความสุข
มีวัน1เรา ขอกลับมาอยู่บ้านสักระยะ เพราเริ่มรู้ว่า อยู่ไป
ครอบครัวเขา ก็ไม่อะไรอยู่ดี*ครอบครัวเขารวยมากสำหรับเรา
*ครอบครัวเราบ้านๆๆ

หลังจากกลับมาอยู่บ้าน เขาเริ่มเปลื่ยนไป ตีตัวออกห่าง
คุยบ้าง ไม่โทรบ้าง เราไม่ขอโทษใคร พอเราห่างกับเขาสักระยะ
ทุกอย่างไม่เหมือนเดิม
เราเลยตัดสินใจไปบ้านเขา ไปเอาหมาที่เราเลี้ยง
เราไม่เจอเขา เจอเเต่เเม่กับพ่อเขา ทำหน้าเหมือน มาทำไมอีก
ไล่ไปเเล้วนิ เราเลยขอเข้าไปเอาของในห้อง
เราเอาเเค่เสื้อผ้า ส่วนของที่เราซื้อเราไม่เอาสักอย่าง
เพราะไม่ใช่เงินเรา เราเจอเขากลับมาพอดี มากับเพื่อนเขา
เราเจ็บมาก พ่อเขา บอกไม่อยากได้เราเป็นสะใภ้อีก
เราทั้งเจ็บทั้งจุก ถอดเเหวน โยนใส่เขา
มันเป็นการเลิก ที่ต่างคนต่างไม่พูดคำว่าเลิก
ด้วยความที่เราเอามอเตอร์ไซต์ไป เราต้องอุ้มหมา1ข้าง
ขับรถข้างเดียว ฝนก็ตก ถนนมืดมาก
สุดท้ายเราก็ถึงบ้าน เราไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย
*มีวัน1เขาโทรมาขอให้เราออกไปเจอ เราออกไป
เขานั่งในรถร้องให้ เราก็ร้องให้เพราะรักเขามาก
กอดกันร้องให้ เขาขอโทษ
เเต่เราอยู่ด้วยกันไม่ได้ หลังจากวันนั้น เราก็ไม่ได้เจอเขาอีก


*ไม่ว่าจะด้วยอะไรก็ตามที่เราต้องเลิกกัน ไม่โทษใคร
วันนั้นเราอาจจะโตไม่พอที่จะใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน
เเต่เขาก็ยังจะเป็นรักที่ดีของเรา เรายังเก็บรูปเขาไว้
ไม่ใช่ว่า ไม่อยากเริ่มต้นใหม่นะ เเต่ความรักความเรา
จะมีเขาให้เขาคนเดียว ถึงเเม้เขาจะไม่กลับมาเเล้ว
เเต่ความรักก็จะมีให้เขาคนเดียว
ทุกวันนี้ ยอมขับรถไปดูเขาที่หน้าโรงงาน ได้เห็นหน้าบางครั้งก็ยังดี
ได้เห็นรถเขา