คือแอบรักพี่เค้ามา 3 ปีแล้วปีนี้ปีที่ 4 พึ่งเจอตัวจริงเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเอาตรงๆการเจอครั้งแรกแบบไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่แต่แบบความรู้สึก
มันแบบยินดีที่ได้เจอและดีใจที่ได้เจอ แต่ด้วยความที่เค้าดูเหนื่อยๆอาจจะเรื่องเรียนเรื่องงานเค้าไม่ค่อยเหมือนที่คิดเท่าไหร่เพราะเค้าเหนื่อยด้วยแหละมั้ง
มันแบบดาวน์อ่ะแบบรู้สึกเหนื่อยแทนเค้าเลยรู้สึกไม่ค่อยดีแบบเห็นเค้าไม่ค่อยร่าเริงตอนนั้นคือแบบเค้าเป็นไรว่ะอยากจะทำให้เขายิ้มได้อะแต่ก็นะ
พอตอนไฮทัชเลยได้มีโอกาสทำให้เขายิ้มได้แบบยิ้มจริงไม่ไดฝืนอ่ะคือแบบเสียบัตรไป 9 ใบทำให้เค้ายิ้มได้แค่ใบเดียวแต่ก็ถือว่าประสบความสำเร็จ
ในการไฮทัท ทำให้เค้ายิ้มได้ แถมยังจำชื่อได้อีกต่างหาก อาจจะเป็นเพราะคนน้อยด้วยแหละ แถมโดนไล่กลับบ้านตั้งแต่ใบที่ 3 สงสัยเพราะเขาเห็นเรายังเด็ก5555 ตอนนั้นอยากบอกว่าไม่กลับหลอกจะอยู่จนกว่าพี่จะกลับและต้องทำให้พี่ยิ้มได้ด้วย เราก็ไม่อยากให้เขาให้ความสุขเราฝ่ายเดียวเราก็อยากให้ความสุขเค้าบ้างอยากให้เค้ายิ้มเยอะๆไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเจอเขาอีกมั้ยเพราะปีนี้หมดสัญญาแล้วแล้ว ถ้าไดเจอกันครั้งหน้าคงอาจจะไม่ใส่ไอดอลกับแฟนคลับแล้ว
คงจะเป็น........ไม่รู้สิ เอาจริงที่เราคิดคือสำหรับเค้าเราคือคนแปลกหน้า 5555 พอได้เจอเค้าวันต่อมาก็รู้สึกเหมือนไม่เจอเค้าไม่รู้คือควมรู้สึกอะไร
เข้าคำถามเลยดีกว่า เราจะมีโอกาสได้เข้าไปอยู่ใชีวิตเค้ามั้ยทุกวันนี้วางแผนชีวิตคือการได้ไปอยู่ในชีวิตเค้าคือความสำเร็จแล้ว คนไม่มีอะไรดีอะไรเด่นอย่างเราชอบคิดดูถูกตัวเองจะทำได้มัยนะ เด็กที่ห่างจากเค้า 11 ปี พอจะเข้าตาเค้าบ้างมั้ย ตอนนี้เค้ายังจำชื่เราได้มั้ยนะ ใครว่ามันเป็นเรื่องตลกมันไม่ใช่เรื่องตลกแต่มันเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยาก ตอนนี้อยากขอให้เขา ยิ้มเยอะๆ พักผ่อนเยอะๆ อยากเห็นรอยยิ้มเหมือนเมื่อก่อนวัยๆ ไม่อยากให้เค้าเหนื่อยเหมือนตอนนี้
และฝากอันสุดท้ายให้พวกแฟนคลับแบบเราๆ ช่วยสนใจความรู้สึกของเขาให้มากๆ และช่วยไปให้กำลังใจเค้าเยอะๆ ช่วยรักเค้าแทนเราให้มากๆ
เราสัญญาในอนาคตเราจะเข้าไปอยู่ในชีวิตเค้าให้ได้นั้นคือจุดหมายของเรา รักพี่แก้วมากมกนะคะ กระทู้นี้อาจจะงงหน่อยเพราะเขียนด้วยความรู้สึก
ใส่ใจความรู้สึกเขาให้มากๆนะพวกเราๆ
แอบรัก แก้ว ณัฐรุจา ชุติวรรณโสณ มีโอกาสจะได้อยู่ในสายตาพี่แก้วมั้ย แก้วBNK48
มันแบบยินดีที่ได้เจอและดีใจที่ได้เจอ แต่ด้วยความที่เค้าดูเหนื่อยๆอาจจะเรื่องเรียนเรื่องงานเค้าไม่ค่อยเหมือนที่คิดเท่าไหร่เพราะเค้าเหนื่อยด้วยแหละมั้ง
มันแบบดาวน์อ่ะแบบรู้สึกเหนื่อยแทนเค้าเลยรู้สึกไม่ค่อยดีแบบเห็นเค้าไม่ค่อยร่าเริงตอนนั้นคือแบบเค้าเป็นไรว่ะอยากจะทำให้เขายิ้มได้อะแต่ก็นะ
พอตอนไฮทัชเลยได้มีโอกาสทำให้เขายิ้มได้แบบยิ้มจริงไม่ไดฝืนอ่ะคือแบบเสียบัตรไป 9 ใบทำให้เค้ายิ้มได้แค่ใบเดียวแต่ก็ถือว่าประสบความสำเร็จ
ในการไฮทัท ทำให้เค้ายิ้มได้ แถมยังจำชื่อได้อีกต่างหาก อาจจะเป็นเพราะคนน้อยด้วยแหละ แถมโดนไล่กลับบ้านตั้งแต่ใบที่ 3 สงสัยเพราะเขาเห็นเรายังเด็ก5555 ตอนนั้นอยากบอกว่าไม่กลับหลอกจะอยู่จนกว่าพี่จะกลับและต้องทำให้พี่ยิ้มได้ด้วย เราก็ไม่อยากให้เขาให้ความสุขเราฝ่ายเดียวเราก็อยากให้ความสุขเค้าบ้างอยากให้เค้ายิ้มเยอะๆไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเจอเขาอีกมั้ยเพราะปีนี้หมดสัญญาแล้วแล้ว ถ้าไดเจอกันครั้งหน้าคงอาจจะไม่ใส่ไอดอลกับแฟนคลับแล้ว
คงจะเป็น........ไม่รู้สิ เอาจริงที่เราคิดคือสำหรับเค้าเราคือคนแปลกหน้า 5555 พอได้เจอเค้าวันต่อมาก็รู้สึกเหมือนไม่เจอเค้าไม่รู้คือควมรู้สึกอะไร
เข้าคำถามเลยดีกว่า เราจะมีโอกาสได้เข้าไปอยู่ใชีวิตเค้ามั้ยทุกวันนี้วางแผนชีวิตคือการได้ไปอยู่ในชีวิตเค้าคือความสำเร็จแล้ว คนไม่มีอะไรดีอะไรเด่นอย่างเราชอบคิดดูถูกตัวเองจะทำได้มัยนะ เด็กที่ห่างจากเค้า 11 ปี พอจะเข้าตาเค้าบ้างมั้ย ตอนนี้เค้ายังจำชื่เราได้มั้ยนะ ใครว่ามันเป็นเรื่องตลกมันไม่ใช่เรื่องตลกแต่มันเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยาก ตอนนี้อยากขอให้เขา ยิ้มเยอะๆ พักผ่อนเยอะๆ อยากเห็นรอยยิ้มเหมือนเมื่อก่อนวัยๆ ไม่อยากให้เค้าเหนื่อยเหมือนตอนนี้
และฝากอันสุดท้ายให้พวกแฟนคลับแบบเราๆ ช่วยสนใจความรู้สึกของเขาให้มากๆ และช่วยไปให้กำลังใจเค้าเยอะๆ ช่วยรักเค้าแทนเราให้มากๆ
เราสัญญาในอนาคตเราจะเข้าไปอยู่ในชีวิตเค้าให้ได้นั้นคือจุดหมายของเรา รักพี่แก้วมากมกนะคะ กระทู้นี้อาจจะงงหน่อยเพราะเขียนด้วยความรู้สึก
ใส่ใจความรู้สึกเขาให้มากๆนะพวกเราๆ