ไม่อยากไปโรงเรียน

ตอนเข้ามาเรียนมองว่าเป็นอาชีพนึงที่สามารถทำเงินได้ค่ะ + น่าจะพอเรียนรอด เพราะไม่รู้จะเรียนอะไร แต่ตอนนี้ปี 4 แล้วได้ออกฝึกสอน รู้สึกท้อมากเลยค่ะ กว่าจะผ่านพ้นแต่ละวันไป ไม่มีความสุขเลย ไม่ชอบ ไม่ได้เก

คืออยู่ม.6คับ เรียนอยู่เตรียม ไม่ใช่เตรียมในกรุงเทพนะคับ คือ ตามหัวข้อกระทู้เลย วันนี้ตอนเรียนพิเศษ อยู่ดีๆ เราขอออกมาเข้าห้องน้ำ พอเดินมาหน้าประตูร้องไห้หนักมาก ไม่รู้เป็นอะไร มันเหมือนท้อๆหมดกำลังใจ

จะบอกผู้ปกครองยังไงดีคะ เราเรียนสาย ปวช. ตอนนี้ปี1 อีก4เดือนจะจบปี1 แต่เรารู้ตัวว่าไม่สอบที่เรียนอยู่เลย ตั้งแต่ครั้งแรกที่เรียน เราเสียใจมาก เราอยากซิ่วไปสอบม4 สาขาที่เราเรียนตอนนี้คือบัญชี เราร้องไห

เอาจริงๆนะอาชีพครูเนี่ยมันก็เหมือนทุกอาชีพนั่นแหละในฐานะที่ผมเป็นอาชีพครูเหมือนกันนะแล้วก็เข้าใจบริบทสังคมที่คนเป็นครูเขาส่วนใหญ่ทำไมถึงบ่นกันได้แล้วก็ทำไมถึงชอบออกมาทำ content แล้วมีการบ่นเอาจริงๆอาช

ค่ือเราอยากได้คำเเนะนำค่ะตอนนี้รูัสึกจะซึมเศร้าเพราะโดนเเบบนี้ทุกวันคือเราไม่ถูกกับคนในครอบครัวคือพ่อเราล่ะห้องนอนเขาก็ติดกับห้องนอนเราเค้าชอบทำเสียงดังเเบบตั้งใจเลยชอบเคาะจานข้าวเคี้ยวจ๊อบเเจ๊บเดินกร

คือเราอยู่ม.6มีการบ้านทุกวันเลยค่ะแทบจะไม่มีเวลาอ่านหนังสือเลยอยากมีเวลาไปเตรียมตัวสอบบ้างแต่งานที่โรงเรียนมโหราฬมากค่ะอยากจะร้องไห้TT มีคนที่เจอหรือเคยเจอเหมือนกันมั้ยคะคุณจัดการแบ่งเวลายังไงหรอ

คือเราขึ้นป.6แล้วต้องย้ายโรงเรียน ตอนแรกๆก็คิดว่าเปิดเทอมแล้วไปรร.จะชิลๆสบายๆไม่อะไรมากมาย แต่พอเปิดปุ๊บสรุปคือตื่นเต้นมากวันแรก วันแรกนี่คือหนักมากทั้งตื่นเต้น+กลัวกระสับส่ายจนรู้สึกอยากร้องไห้เลยอ่ะ

ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเป็นน้องม.ต้น (ม.2) ที่รู้สึกว่าไม่ได้ชอบการไปเรียน ไม่ได้รักการมีเพือ่นมีสังคมขนาดนั้น เราไม่ใช่คนไม่เอาสังคมหรือไม่มีเพื่อนคบนะคะแต่เราชอบการอยู่คนเดียวมากกว่า เราชอบการเรียนมากๆ

เมื่อก่อนอยู่บ้านเวลามีปัญหา เสียใจ ท้อ เหนื่อย ก็จะแอบร้องไห้เบาๆ  แต่พอ วัยทำงานมาเช่าห้องอยู๋ เสียใจ ท้อ เหนื่อย ทะเลาะกับแฟน แรกๆน้ำตาไหลร้องไห้เบาๆ พอสักพักไม่หยุดก็จะร้องไห้เสียงดัง แบบปล่อ

ตามหัวข้อเลยค่ะคือบางทีเรารู้สึกสับสนกับตัวเองไงก็ไม่รู้อะแบบแฟนเราอ่ะเหมือนบางทีเขาก็รักเราเหมือนบางทีเขาก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราอ่ะย่างแบบเราแบบเราเดินไปหาเขาใช้แบบเขาเดินมาอะไรเนี่ยเราก็ถามเขาแบบไป