ตามหัวข้อเลยครับ มีเเฟนเเล้วรู้สึกเหงา
คือคู่เราสองคนเป็นคู่นึงครับที่อยู่กันคนละที่
เเรกก็ไม่อะไรเเต่พอนานๆไปมันเริ่มเกิดคำถามในใจว่า ทำไมเรามีเเฟนเหมือนไม่มีเลยวะ ส่วนนึงคือเราเวลาว่างมากเกินไปหรอ หรือเค้าเเทบไม่มีเวลาที่จะหล่อเลี้ยงความสัมพันธ์เลย เเต่บางทีผมก็เข้าใจเเฟนผมนะครับว่าค้องทำงาน เพราะมันคือหน้าที่จริงๆอันนี้ผมเข้าใจดีเลย เเต่ว่ามันก็ขัดเเย้งกับความรู้สึกอีกอย่างคือโครตเหงาเลย ถามว่าคุยกันทุกวันไหนเราก็คุยกันทุกวันครับ เเต่ก็คุยกันได้ไม่ได้ พอเค้าหรือเราสองคนต่างทำหน้าที่ของตัวเองเสร็จ ดึกมาก็โทรหากันเลย เเต่พอได้มาคุยจริงๆด้วยความรู้สึกมันห่างเหินจนทำให้บางที การสนทนาของเราสองคนมันไม่รู้จะไปต่อไปยังไง ปรึกษาเพื่อนก็มีแต่บอกว่า สู้ๆนะเดวมันก็ผ่านไปได้ แต่ผมก็อยากถามว่าจะให้สู้กับอะไร เพราะทักวันนี้ผมก็ยังสู้ไม่พออีกหรอ?
บ้างก็บอกว่าอยากให้หนักเเน่น เเล้วทุกวันนี้ผมยังหนักแน่นไม่พออีกหรอ? ผมพยายามคิดบวกให้มากที่สุดเพื่อที่ว่าไม่เอามาเป็นประเด็นจนทำให้การสนทนาของเราสองคนมันเสีย แต่เรื่องนี้มันก็ไม่ใช่ความผิดเขาเลยครับ เพราะผมแค่มองว่าถ้าคบไปเหมือนไม่มีมันจะโอเคกว่านี้ดีกว่าไหม ถามว่ารักเค้าไหม ผมรักมากๆครับ แต่ถ้าอยู่ๆจะไปเรียกร้องให้เขามาคุยกับเรามันก็คงไม่ได้ เลยคิดว่าให้คนที่พร้อมกว่าหรือมีเวลาที่ตรงกันกับเค้าดีกว่าไหม ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะอยากจะมาขอคำปรึกษาพี่ๆน้องๆทุกคน ช่วยเเนะนำหรือเหตุผลในการตัดสินใจจะได้ไหมครับ อาจจะไม่เป็นทุกอย่างเเต่อย่างน้อยมันอาจจะเป็นเหตุผลเล็กๆ ที่จะเอามาตัดสินใจครับ ถ้าพี่บางคนอ่านจะอ่านเเล้วขัดหูขัดตาหรือไม่โอเคอะไร เมนต์ได้เเต่อย่าเเรงนะครับ เพราะผมต้องการคำปรึกษาไม่ต้องการอะไรที่มันบั่นทอนครับ แค่นี้ก็เเย่มากพอเเล้ว ขอบคุณมากๆครับ🙏🙏🙏
ทำไมรู้สึกมีเเฟนเเล้วรู้สึกเหงา
คือคู่เราสองคนเป็นคู่นึงครับที่อยู่กันคนละที่
เเรกก็ไม่อะไรเเต่พอนานๆไปมันเริ่มเกิดคำถามในใจว่า ทำไมเรามีเเฟนเหมือนไม่มีเลยวะ ส่วนนึงคือเราเวลาว่างมากเกินไปหรอ หรือเค้าเเทบไม่มีเวลาที่จะหล่อเลี้ยงความสัมพันธ์เลย เเต่บางทีผมก็เข้าใจเเฟนผมนะครับว่าค้องทำงาน เพราะมันคือหน้าที่จริงๆอันนี้ผมเข้าใจดีเลย เเต่ว่ามันก็ขัดเเย้งกับความรู้สึกอีกอย่างคือโครตเหงาเลย ถามว่าคุยกันทุกวันไหนเราก็คุยกันทุกวันครับ เเต่ก็คุยกันได้ไม่ได้ พอเค้าหรือเราสองคนต่างทำหน้าที่ของตัวเองเสร็จ ดึกมาก็โทรหากันเลย เเต่พอได้มาคุยจริงๆด้วยความรู้สึกมันห่างเหินจนทำให้บางที การสนทนาของเราสองคนมันไม่รู้จะไปต่อไปยังไง ปรึกษาเพื่อนก็มีแต่บอกว่า สู้ๆนะเดวมันก็ผ่านไปได้ แต่ผมก็อยากถามว่าจะให้สู้กับอะไร เพราะทักวันนี้ผมก็ยังสู้ไม่พออีกหรอ?
บ้างก็บอกว่าอยากให้หนักเเน่น เเล้วทุกวันนี้ผมยังหนักแน่นไม่พออีกหรอ? ผมพยายามคิดบวกให้มากที่สุดเพื่อที่ว่าไม่เอามาเป็นประเด็นจนทำให้การสนทนาของเราสองคนมันเสีย แต่เรื่องนี้มันก็ไม่ใช่ความผิดเขาเลยครับ เพราะผมแค่มองว่าถ้าคบไปเหมือนไม่มีมันจะโอเคกว่านี้ดีกว่าไหม ถามว่ารักเค้าไหม ผมรักมากๆครับ แต่ถ้าอยู่ๆจะไปเรียกร้องให้เขามาคุยกับเรามันก็คงไม่ได้ เลยคิดว่าให้คนที่พร้อมกว่าหรือมีเวลาที่ตรงกันกับเค้าดีกว่าไหม ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะอยากจะมาขอคำปรึกษาพี่ๆน้องๆทุกคน ช่วยเเนะนำหรือเหตุผลในการตัดสินใจจะได้ไหมครับ อาจจะไม่เป็นทุกอย่างเเต่อย่างน้อยมันอาจจะเป็นเหตุผลเล็กๆ ที่จะเอามาตัดสินใจครับ ถ้าพี่บางคนอ่านจะอ่านเเล้วขัดหูขัดตาหรือไม่โอเคอะไร เมนต์ได้เเต่อย่าเเรงนะครับ เพราะผมต้องการคำปรึกษาไม่ต้องการอะไรที่มันบั่นทอนครับ แค่นี้ก็เเย่มากพอเเล้ว ขอบคุณมากๆครับ🙏🙏🙏