บ่นๆๆ

เมื่อคืน ฝันเห็นงูครอบครัวนึง กลืนกินอ้วกและอาจมของตัวเองจนสุดท้ายขึ้นไปอยู่บนยอดของอาจม ที่ตัวเองสร้างขึ้น มีงูตัวอื่นๆมากมายรุมร้อมเข้าไปช่วยกินอาจม และบางส่วนพยายามฉุดมันออกมาจากกองอาจมนั้น แต่อนิจจาด้วยความที่หลงตัวเองว่าอยู่บนยอดอาจมเป็นที่สูงส่งแล้ว นั้น กลับมองไม่เห็นตัวที่พยายามช่วยมันเลยแถมยังโดนเหยียดตะเพิ่ด เพราะคิดว่าตัวที่จะเข้ามาช่วยนั้น เข้ามาหวังหาผลประโยชน์ มาขโมยของมันกิน มันเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง การที่จะได้ร่วมกินอาจมกองนั้น ต้องได้จากการที่มันเป็นคนแบ่งให้เอง มันต้องเป็นตัวเดียวที่อยุ่บนยอดอาจม และเป็นตัวที่ควบคุมทุกอย่างที่เกิดขึ้นในพื้นที่ของตัวเอง และสุดท้ายพอรู้ว่าสิ่งล้ำค่าที่ครอบครองอยู่นั้นเป็นอาจม ก็สำรอกออกมาแบ่งสู่งูตัวอื่นๆ เพื่อตัวเองจะได้สะอาดเอี่ยมและไปกินอาหารที่ดีกว่า และสร้างวงจรใหม่ต่อไป

เปรียบดั่งมนุษย์ผู้หลงลืมตนเองจากจุดยืน กลืนน้ำลายตัวเอง หลงไหลไปในสิ่งมัวเมาที่หลายคนเชิดชู กลายเป็นกบในกะละมัง อาศัยน้ำที่ล้นจากแก้วของตัวเองเพื่อดำรงชีวิต ดูถูกและเหยียดหยามผู้อื่นที่คิดว่าด้อยกว่าและซื้อเค้าได้ด้วยภาพพจน์และการแลกเปลี่ยนผลประโยชน์  ยกยอความสำเร็จ(ที่คิดว่าใหญ่โตในมุมมองเล็กๆ) ของตัวเองที่ผ่านมา เพื่อดันให้ตัวเองนั้นสูงขึ้น แต่กลับไม่มีความรู้สึกละอายใจในสิ่งที่กระทำเลย

เมื่อหลายเดือนที่แล้ว สิ่งที่เราวางแผน ไอเดียที่เราคิดต้องการทำร่วมกันกับเค้า(เพราะอยากสร้างอะไรร่วมกันที่แยกออกมาจากธุรกิจหลัก) แนะนำเค้าว่าควรทำ แบบนี้ จัดการแบบนี้ กลับถูก"ด้อยค่า" และ โดน"ดูถูก" ว่ามันไม่ใช่ เป็นไปไม่ได้หรอก เป็นเรื่องอนาคต มันเป็นความฝัน คนแนะนำแบบเราไม่ใช่คนที่ประสบความสำเร็จมาก่อน เค้าไม่ฟังเค้าไม่ทำหรอก !! (แต่กลับเต็มใจให้เพื่อนรักทำและอำนวยผลประโยชน์ให้เพื่อนรัก และ ทีมงานของเค้าทุกๆอย่างเต็มที่) เหตุผลต่างๆนาๆถูกยกมาทำลายความคิดเรา จนเราไม่กล้าที่จะออกความคิดเห็นอีกต่อไป ทำได้แค่เป็นไอ้โง่ใช้แรงงานตามบทบาทมี่เธอวางไว้ให้ต่อไป
แต่วันนี้เค้ากลับทำทุกอย่าง เดินตามทุกอย่างที่เราเคยบอกเคยแนะนำทั้งหมดเลย แถมยังใช้สื่อต่างๆที่เราสร้างให้(ตอนนั้นไร้ประโยชน์มาก)อย่างไม่ละอายใจ ตัวเรารู้ตัวเองว่าเราไม่ได้ไร้ค่า เค้าแค่ใช้ประโยชน์ที่เรามีเราสร้างเราคิดกับคนอื่นที่เค้าสามารถวางบทบาทไว้ให้ เป็นทาสที่สามารถควบคุมได้ตามที่เค้าต้องการ สร้างภาพพจน์สวยหรูเหมือนทุกอย่างคิดเองทำเอง และพยายามแสดงออกกับบุคคลอื่นๆว่าเราไร้ประโยชน์ ไม่มีความสามารถและทำให้บุคคลอื่นๆคิดว่าเรามาหาผลประโยชน์จากเค้า มาเกาะเค้ากิน (จากกรณีเคยมีบุญคุณช่วยเหลือเงินให้กับเราจำนวนหนึ่งด้วยความสมัครใจออกตัวช่วยเหลือของตัวเค้าเอง) เค้าเลยต้องเป็นเจ้าของทุกอย่าง ทุกอย่างเลยแม้แต่ชีวิตและความคิดของเรา เพราะฉะนั้นเรามีหน้าที่แค่เดินตามเค้าก็พอแล้ว วางบทบาทให้เราทำอย่างที่เค้าบอกก็พอ แต่เราไม่เล่นตามบทบาทที่เค้าวาง มันเลยทำให้ก่อเกิดพลังที่เรียกว่าความหลงตัวเอง มีมุมคิดหาเหตุผลมากมายที่จะสนับสนุนความคิดว่าเราผิด ที่ไม่เล่นตามบทบาทที่เค้าวางไว้ (ไม่รู้ว่ามีสิทธ์อะไร เพราะ ทุกคนมีจุดยืนของตัวเองและไม่ควรตัดสินคนอื่น) ยิ่งพอเราดันไปได้ผลประโยชน์จากเค้าในสิ่งที่เค้าต้องแบ่ง มันเลยปกติที่ต้องกำจัดเราออกแบบ สวยๆ
เราแปลกใจกับความไม่ละอายใจของสิ่งมีชีวิตที่กล้าเรียกตัวเองว่ามนุษย์ และแปลกใจกับคนที่โดนหลอกใช้เพื่อหาผลประโยชน์จริงๆนั้นส่วนใหญ่ไม่เคย(ตระหนัก)ในส่วนนี้เลย

#จงอย่าถามหาความละอายใจจากมนุษย์ที่เติบโตมาด้วยการคอรัปชั่นโกงกินประชาชนและใช้ชีวิตที่ผ่านมาโดยการเป็นชู้ของคนอื่นมาตลอดโดยตลอดจนคิดว่าเรื่องที่ทำมันเป็นเรื่องปกติและถูกต้อง

#บางคนหลงคิดแต่ว่าตัวเองเป็นผู้ให้แต่กลับไม่มองว่าตัวเองก็เป็นผู้ได้เช่นกัน
#เก่งแค่ไหนก็ไม่ควรดูถูกคนอื่น
#นี่เป็นเหตุผลที่ไม่ชอบคน"โล่"

#ฝันดีนะเทอ
#รักนะเพื่อน
#เพื่อนคนนี้จะเล่นตามบทบาทที่เทอต้องการให้เอง
#ระแคะมานานแล้ว