สวัสดีครับ ก่อนอื่นของแนะนำสถานะของตัวเองก่อนนะครับ ว่าโสด โสดจนโส๊ดด อะครับ คือ ผมเป็นคนที่ไม่เคยมีแฟนเลยครับตั้งแต่เกิดมา เคยคนคุยแต่ผมก็ต้องติดปีก แล้วบินหารังต่อไปครับ5555 เข้าประเด็นหลักเลยนะครับ คือ ผมที่คนประเภทแอบรักเขาข้างเดียวตลอด ด้วยความที่ผมเป็นที่ขี้อายมากก ไม่กล้าบอกความจริงกับคนที่แอบชอบครับ หลาย ๆ ครั้งก็รู้ตัวนะครับว่าเขาไม่ชอบก็มันตัดใจไม่ได้อ่ะครับ ผมเลยลองตั้งทัศนคติของตัวเองว่า " ไม่เป็นไรได้แค่แอบชอบเขาอย่างน้อยก็มีความสุขแล้ว " (หื้อออน้ำตาจะไหล)  แต่สุดท้ายแล้วทัศนคติที่ผมคิดขึ้นมากลับกลายเป็นได้แค่ความคิดครับ เพราะ ถึงที่สุดแล้วผมที่มีความรักที่เห็นแก่ตัว หวังที่จะครอบครองเขา แน่นอนครับก็รู้สึกเจ็บใจแบบบอกไม่ถูกเลยครับ คงเป็นเพราะผมฟื้นความรู้สึกของตัวเองกับทัศนคติที่ตั้งคิดก่อนหน้าครับ มันไม่ได้สอดคล้องกันเลยสักนิด ถึงตัวผมเองจะพยายามบอกตัวเองว่ามองความจริงในโลกปัจจุบันและอนาคตตัวเองดีกว่า สุดท้ายผมก็กลับไปคิดแบบเดิมอีกครับ เพราะผมยังเจอคนที่แอบชอบอยู่เลยครับ  หลายอารมณ์ในทุกครั้งที่เจอเขาเลยครับ สับสน แอบชอบ กลัว มันตีกันไปหมดเลยครับ แบบนี้ผมควรจะทำยังต่อดีครับรู้สึกสับสนมากครับ
  ปล.ผมเป็นคนที่แอบชอบแล้วใครแล้วแอบชอบอย่างนาน ไม่ค่อยบอกเพื่อน หรือคนอื่นด้วยครับ เพราะตัวผมเองก็กลัวการมีความรักเหมือนกัน เห็นมาหลายครั้ง หลายคน เจ็บกับมันมาก็เยอะ มีความสุขก็เยอะ ก็นะครับตามนี้เลยครับ ขอบคุณครับล่วงครับ