สวัสดีครับสมาชิกที่เข้ามาอ่านทุกท่าน 
 ผมอยากให้ทุกท่านตั้งใจอ่านและช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยครับ
แฟนของผมเป็นผู้ชายนะครับ อายุตอนนี้ 22 ปี ก่อนที่เขาจะมาทำงานนวดนี้ เขามีปัญหาด้านการเงินจนไม่สามารถส่งตัวเองเรียนต่อได้ พอเขาตัดสินใจไม่เรียน เขาก็ไปทำงานเสริฟ ทำงานเสริฟก็ถูกกดค่าแรงจนต้องออกงานอีกครับ ช่วงนั้นก็เป็นสถานการณ์โควิดด้วย ทางผมก็ลำบากก็กัดฟันแบ่งปันการใช้จ่าย
และแฟนก็บอกว่า มีร้านนวดโทรมาบอกว่า จะรับแฟนเข้าทำงาน ลักษณะร้านนวดคือมีแต่หมอชายเป็นการนวดเพื่อสุขภาพ(นวดเท้า นวดไทย นวดออย)  ส่วนเรื่องเสริมต่างๆ ขึ้นอยู่กับลูกค้าและตัวหมอนวด ทางร้านไม่ได้เน้นไปทางเสริม ผมเลยยอมให้เขาไปทำงานนี้แล้วแฟนก็ตกลงกันว่าจะไม่ทำเรื่องแบบนั้น
พอแฟนทำงานนี้ เขาก็ไม่มีปัญหากับก็คุยกับผมปกติ จนกระทั่งวันหนึ่งผมเดินทางไปหาเขา(เราอยู่คนละจังหวัด) เขาตกใจที่เห็นผมไปแบบไม่ได้บอก แต่เราก็อยู่ด้วยกันปกติ พอตอนกลางคืนผมแอบไปดูโทรศัพท์ของเขา ผมพบว่าเขาไปซื้อยารักษาโรคหนองใน และผมก็เปิดกระเป๋าของดูก็เห็นว่ามีใบเสร็จจ่ายเงินค่าที่เขาไปหาหมอโรงพยาบาล ผมโมโหเลยครับ ปลุกเขาขึ้นมาทะเลาะกันเลย ผมก็ถามเขาว่าทำไมทำแบบนี้ เขาก็ไม่ตอบโต้ใดๆทั้งสิ้น ผมก็ด่าเขาไปตัวผมเองก็เสียใจมาก แล้วเรื่องบนเตียงแฟนของผมเป็นฝ่ายรับ แฟนผมจะไม่ค่อยชอบเพศสัมพันธ์ และไม่ค่อยมีอะไรกับผม และสิ่งที่ผมโกรธคือเขาไปมีอะไรกับลูกค้าโดยที่เขาเป็นฝ่ายรุก เขาปล่อยให้ลูกค้าจับ ให้ลูกค้าอมให้ แฟนก็บอกว่าในห้องมันเป็นห้องปิด ลุกค้าก็อยาก ลูกค้าบางคนไม่ทำ บางคนก็อารมณ์ขัดขืนใจแบบอยากเสร็จ แฟนผมก็บอกผมหมดทุกอย่างเลยว่า เขามีอะไรกับลูกค้า 4 ครั้ง นอกนั้นคือทำมือให้ลูกค้าเสร็จ ให้ลูกค้าอม พอหลังจากที่เขาเป็นโรค เขาก็ไม่ทำอีก แล้วเรื่องผมเจอเขาก็บอกผมว่ามันผ่านมา 2เดือนแล้ว เขาตั้งใจไม่บอกผม เขากลัวผมเสียใจ  เขาบอกว่าเขาก็เสียใจและตกใจเหมือนกันที่ทำไมต้องปล่อยตัวขนาดนี้ เขาบอกว่าชีวิตเขามาจุดนี้ได้ไง และเขาก็ถามผมกลับว่า เธอยังรักเขาอยู่ไหม เขาถามผมแบบนี้ ตอนนั้นผมเงียบเลยครับ คือมันจุก ผมก็เสียใจ เจ็บใจที่ดูแลเขาไม่ได้ ผมร้องไห้หนักจริงๆ แฟนผมก็บอกผมว่า ตอนนี้งานตรงนี้มันได้เงินดี มันได้ทริป ทริปที่ได้เอาไว้ใช้ในชีวิตประจำวัน ค่าหอ ค่ากิน ส่วนเงินเดือนเขาบอกจะเก็บให้พ่อให้แม่ เก็บไว้ซื้อบ้านซื้อรถอยู่ด้วยกัน เขาก็บอกว่าเขาจะทำงานที่นี่ไม่อีกกี่ปี พอมีเงินตั้งตัวเขาจะไปทำธุรกิจเป็นของตัวเอง  ผมเลยลดความโกรธน้อยลง และผมก็ทำใจยอมรับ เพราะตัวผมเองก็กำลังเตรียมตัวสอบเข้าข้าราชการ ผมเลยยอมให้เขาทำงานนี้ต่อ โดยกำหนดเงื่อนไขคือ อย่าไปภายในกับลูกค้า เต็มที่ก็ให้เขาจับ ทำมือให้เขาเสร็จก็พอ ผมก็บอกแฟนไปแบบนี้เลยครับ แฟนผมก็ถามว่า เธอยอมรับได้เหรอ ผมก็ตอบไปว่า ทำไงได้เธอไม่มีทางเลือก อีกอย่างงานนี้แฟนก็ทำงานจนมีเงินเก็บเยอะ จะได้สร้างเนื้อสร้างตัว และที่สำคัญคือ ผมกับแฟนผ่านความลำบากมา จนได้รู้ว่า รักแท้เป็นแบบไหน จะมาทิ้งกันเรื่องแค่นี้เหรอ ผมก็บอกแฟนแบบนี้ แฟนผมนี่เข้ามากอดผมเลยครับ พอหลังจากที่ ผมเดินทางกลับต่างจังหวัด ผมกับแฟนก็ยังคุยปกติกันทุกวัน ผมก็ถามเขาเจอลูกค้ายังไงบ้าง แฟนก็ตอบว่า วันนี้ลูกค้าดีไม่ทำไร บางทีก็ตอบว่า วันนี้ทำมือให้ลุกค้า ลูกค้าก้เอามือมาจับมาขืนใจ แต่แฟนไม่ยอม แฟนจะแค่ทำมือเท่านั้น ผมฟังผมก็ไม่ได้โกรธอะไรนะครับ เพราะก็บอกว่าจะทำใจยอมรับแล้ว 
สิ่งที่ผมคิดคนเดียวและไม่บอกแฟน คือ บางที บางเวลา ผมเองก็แบบหึงนะครับ ผมแอบโกรธแฟน ผมทำใจไม่ได้ 100 %หรอกครับ ผมเองทำไรไม่ได้ นอกจากจะรีบสร้างอนาคต สอบราชการ เพื่อจะให้แฟนไม่ได้ต้องมาทำงานแบบนี้ ตอนนี้ก็ให้ทำไปก่อน อีกอย่างที่ร้านนี้เป็นร้านเพื่อสุขภาพ ไม่ได้มีกำหนดการให้ทริปพนักงาน ทริปก็แล้วแต่ลุกค้าจะให้เท่าไร ให้ไม่ให้ก็แล้วแต่ลูกค้า เสริมไม่เสริมก็แล้วแต่ลูกค้า ส่วนเรื่องแฟน แฟนก็เต็มที่ได้แค่ให้จับ กับทำมือเท่านั้น ไม่เกินนี้ ครับ เรื่องของผมก็จะประมาณนี้นะครับ
สามารถแสดงความคิดเห็นได้เลยนะ