พ่อกับแม่ทะเลาะกันต่อหน้าลูก คนเป็นลูกควรทำยังไงดีคะ ?

เคยตั้งกระทู้ไว้ว่าแม่แอบคุยกับผู้ชายที่เป็นฝรั่งในแอพหาคู่ค่ะ ซึ่งตอนนี้เรื่องมันก็บานปลายมาเยอะอีกแล้ว
พ่อของเรารู้เรื่องว่าแม่เราแอบคุยกับฝรั่งแล้วก็เลยทะเลาะกันมาเรื่อยๆเลยค่ะ รักกันได้แป๊บเดียวก็กลับมาทะเลาะกันให้เราเห็นอีกแล้ว
คือเราไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ไม่รู้จริงๆเลยค่ะ ในเมื่อปัญหาคน2คนยังตกลงกันไม่ได้เลย คนเป็นลูกจะให้ทำยังไงหรอคะ
เรื่องนี้เราอึดอัดใจมากค่ะ กลับบ้านมาเจอหน้าพ่อแม่ทีไรก็ต้องคอยภาวนาว่าวันนี้จะทะเลาะกันอีกมั้ย พรุ่งนี้เขาจะยังเป็น
สามีภรรยาเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่า แค่คิดเรื่องเรียนเราก็จะไม่ไหวอยู่แล้ว เราเครียดมากจริงๆไหนจะสอบเข้า ม.4 อีก

เราไม่สบายใจเลยว่าทำไมเรื่องแบบนี้มันต้องมาเกิดขึ้นกับเราด้วย ทำไมครอบครัวเราไม่รักกันเหมือนครอบครัวคนอื่นๆ
แม่ก็บอกว่าจะเลิกโหลดแอพหาคู่แล้วแต่ก็ยังโหลดมาเหมือนเดิม เราไม่รู้จะพูดยังไงแล้วค่ะ
ครอบครัวของเราทุกวันนี้มันไม่เหมือนตอนเราเด็กๆเลย เราไม่ไหวค่ะ จิตใจตอนนี้ไม่โอเคเลย
ทะเลาะกันตั้งหลายรอบพ่อก็บอกว่าจะจบ แม่ก็บอกว่าจะไม่คุยไปทั่วแล้วแต่ก็วนลูปเดิมๆ
เราไม่อยากต้องใช้ชีวิตต่อไปด้วยความรู้สึกที่มัน toxic แบบนี้เลยค่ะ

วันนี้ก็ทะเลาะกันต่อหน้าเรา หันมาถามเราว่าจะเอายังไง
แล้วคนเป็นลูกต้องตอบยังไงหรอคะ ใครมันจะอยากให้พ่อแม่เลิกกัน
เราเสียใจมากๆจนเราร้องไห้ต่อหน้าพ่อแม่ แล้วแม่ก็บอกให้เราเงียบ
ขนาดแค่จะร้องไห้หรือพูดในสิ่งที่เราคิดไม่ได้ แล้วจะให้เราไปตัดสินใจเรื่องปัญหาความรักของพวกคุณ2คนได้ยังไง
เราบอกไปว่าเราเสียใจ แล้วแม่ก็ขึ้นเสียงใส่ว่าแล้วจะให้แม่ทำยังไง
แล้วพ่อแม่เราก็เถียงกันไปกันมาว่าจะเลิกมั้ย ก็สรุปว่าไม่เลิก
แต่ก็ชอบพูดว่าถ้าแม่เลิกคุยไปทั่วพ่อก็ต้องเลิกทำนู่นนี่นั่นด้วยนะ
แล้วก็กลับมาทะเลาะกันวนแบบนี้มาเกือบชั่วโมง
คิดดูว่าเราอะ เราต้องนั่งมองพ่อแม่ทะเลาะกัน เถียงกันไปมา
จะเดินออกจากห้องก็เดินออกไปไม่ได้ มันทำตัวไม่ถูกจริงๆ

แล้วเราก็ไม่มีความสามารถในการแก้ไขปัญหาครอบครัวของตัวเองเลยค่ะ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้นตอปัญหาของพ่อแม่เราคืออะไร
เราไม่กล้าแม้แต่จะพูดสิ่งที่เราคิดหลายๆสิ่งด้วยซ้ำ เสียใจและเฟลมากค่ะ กว่าจะพิมพ์ได้แต่ละตัวมือสั่นเป็นเจ้าเข้าเลย T^T

มีหลายครั้งที่อยากจะพอกับชีวิตของตัวเอง อยากหยุดมันไว้เท่านี้
คิดกับตัวเองว่าเราฝืนตัวเองเกินไปหรือเปล่า พอแค่นี้มั้ยสำหรับชีวิตเน่าๆแบบนี้ แต่ก็พยายามอดทนมาตลอดค่ะ
คิดว่าเราก็อายุเท่านี้เอง มีอะไรให้ลองอีกตั้งเยอะแยะ สิ่งที่อยากทำก็ไม่ยังไม่ได้ทำเลยนะ อย่าไปคิดเรื่องแบบนี้เลย
พยายามเป็นคนคิดบวก ไม่ทำอะไรที่มันเป็นการทำร้ายจิตใจและร่างกายของตัวเอง พยายามเป็นคนที่ร่าเริงแจ่มใส
มันก็ช่วยขึ้นมานิดนึงนะคะ แต่พอเจอปัญหาที่มันเกินตัวเรามากๆก็รู้สึกระบบรวนเลยค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่