ทักคนคะ คือพ่อกับแม่เราทะเลาะกันแล้วแยกกันอยูาค่ะ ประมาณว่า อยู่ในหมู่บ้านเดียวกันแต่แยกออกคนละหลัง ซึ่งเราอยู่หลังเดียวกับแม่เพราะว่าติดแม่มาก แล้วทีนี้ เราเป็นคนที่ไม่อยากมีปมด้อยเพื่อจดจำไปตลอดชีวิตตั้งแต่เด็กจนถึงขั้นโตอ้ะค่ะ แม่เราเอาไผพูดกับคนอื่นๆไม่ว่าจะเป็น ญาติพี่น้อง เพื่อนร่วมงาน เพื่อนบ้าน และอีกมากมายว่า เลิกกับพ่อเราแล้ว แยกทางกันพ่อเราไม่เคยส่งเสียอะไร ไม่เคยซื้ออะไรให้กิน แต่เราขออนุญาตไม่พูดถึงเรื่องที่ทั้งสองทะเลาะกันนะคะ แต่ในเรื่องนั้นแม่เราเองก็มีส่วนผิดเหมือนกัน แต่แม่เรากลับไม่พูดเลยว่าตัวเองผิดยังไง เราไม่ได้จะเอาแม่มาพูดในทางไม่ดีนะคะ แต่คือเราเป็นลูก เราอยากให้ทั้งสอง
จอยกัน เราไม่อยากมีปมด้อย และที่สำคัญเรื่องที่แม่เราเอาไปดูดกับคนอื่นๆมันไม่มีความจริงอยู่เลย ไปพูดใส่ร้ายทำให้คนอื่นมองว่าพ่อเราเป็นคนไม่ดี จนเรากับพ่อไม่กล้ากลับบ้านที่ต่างจังหวัดของฝั่งแม่อีกแล้ว เพราะเรากลัวว่ส ทุกคนจะรังเกียจพ่อเรา เพราะเชื่อคำพูดของแม่เรา เมื่อเช้าเราตื่นมาเขาไม่เรียกเรากินข้าว โอเครค่ะไม่เป็นไร เราลุกไปจะไปหาข้าวกิน เขาก็ลุกมาเหมือนกันค่ะ แต่ลุกมาเอาข้าวในหม้อออกแล้วเททิ้งใส่ถังขยะ เราไม่รุ้ว่าเขาทำเพราะอะไร ออกไปข้างนอกไปเซเว่นเขาก็ไม่ชวนเราสักคำ ตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้จะ5โมงแล้วเรายังไม่ได้ทานข้าวเช้าเลยค่ะ เขาไม่มาถาม ไม่มาบอกว่า กินข้าวนะ หรือ กินข้าวไหม ไปซื้อของกินไหม ไม่มีค่ะ ถ้าถามว่าทำไมไม่ออกไปซื้อเองข้างนอก ตังค์เราอยู่กับแม่หมดเลย เราอยากจะไปหาเพื่อน ไปอยู่กับเพื่อน เราไม่อยากอยู่ในกรอบแบบนี้เลยค่ะ มันเหมือนกับเราฆ่าตัวเองมากกว่า แต่เราปรึกษากับพ่อเรา พ่อเราบอกว่า "เราต้องอดทน เดี๋ยวสักวันพ่อจะทำให้เรากับพี่ไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ขอเวลาพ่อหน่อย ผนูกับพี่ตั้งใจเรียนไปก่อนนะ เพื่ออนาคตของลูกทั้งสอง ทำเพื่อตัวเอง ทำเพื่อพ่อ และแมา แต่ลูกทั้งสองห้ามเกลียดเขานะ ต้องคุยกะเขาด้วย เพราะเขาคือแม่ของเรา" นี่คือคำที่ออกมาจากปากของพ่อเรา ซึ่งยิ่งทำให้เราอยากโตไวๆจะได้ไม่ต้องมาทนอยู่แบบนี้ เวลาเรากับพี่ทำอะไรผิดเขาก็ชอบมาพูด ใช่ค่ะไม่แปลกที่เขาจะพูด จะบอก จะสอน เพราะเราทำผิด แต่พอเวลาเขาทำในสิ่งที่เราบ้าง คือทำเหมือนกันกะเรา พอเราบอกบ้างว่า ทำแบบนี้ไม่ได้เดี๋ยวมันจะพังหมด เขาก็จะบอกเสมอว่า "อย่ามาย้อนกูนะ เป็นแค่ลูก อายุเท่าไหร่เองอย่ามาสอนกู" ค่ะ คือเราอยากจะบอกเขามากๆว่า เราไม่ได้นับถือคนที่อายุ ว่าอายุจะมากกว่าหรือน้อยกว่า แต่เรานับถือจากพฤติกรรมต่างหาก ว่ามีความเป็นผู้ใหญ่พอมั้ย? แต่เราก็พูดไม่ได้อยู่ดีค่ะ ละวันนี้เขาก็ทำมาเป็นประชดประชันเราทั้งวันเลย จนเราร้องไห้ตั้งหลายรอบ เขายังไม่สนใจด้วยซ้ำ เราเผลอร้องไห้ออกมาเพราะ เราไม่มีไรกิน คนเป็นแม่ไม่เรียกกินข้าว ทำไมต้องประชดประชัน ทำอะไรเหวี่ยงใส่ตลอด เราไม่ใช่ลูกเขาหรอ เป็นแบบนี้มานานใากตั้งแต่เราจำความได้ เราอยากกินหมูทะ หรืออะไรก็ตามเคยได้กินค่ะ ต้องรอ รออะไรหรอ? รอให้ญาติพี่น้อง ลูกของป้ามาถึงจะได้กิน เขาเต็มที่กะทุกคน พูดเพราะกับทุกคนแต่ยกเว้นลูกของตัวเอง เงินเดือนออก หลานเราโทรมา เป็นลูกของพี่ชายคนโต ว่าอยากได้จักรยาน เขาโอนเงินให้หลานไปซื้อจักรยาน5,000 แต่พอเราบอกว่า แม่ หนูจะสั่งพิซซ่ามากินกะพี่นะ เขาก็บอกมาว่า "ไม่เคยได้-หรอ เกิดเป็นคนไทย
กระแดะอยาก-ของฝรั่ง" คือเราต้องทำยังไงคะ ที่สำคัญหิวข้าวมากๆ แล้วเราอยากออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด #บ้านไม่ใข่เซฟโซนที่ดีที่สุดสำหรับใครหลายๆคน อ๋อ ละที่เราเสียใจมากที่สุดก็คือ เราไม่เคยคิดว่า คนเป็นแม่ของเรา จะทำกับเราได้ขนาดนี้
แบบนี้เราควรรู้สึกยังไงหรอ ?
จอยกัน เราไม่อยากมีปมด้อย และที่สำคัญเรื่องที่แม่เราเอาไปดูดกับคนอื่นๆมันไม่มีความจริงอยู่เลย ไปพูดใส่ร้ายทำให้คนอื่นมองว่าพ่อเราเป็นคนไม่ดี จนเรากับพ่อไม่กล้ากลับบ้านที่ต่างจังหวัดของฝั่งแม่อีกแล้ว เพราะเรากลัวว่ส ทุกคนจะรังเกียจพ่อเรา เพราะเชื่อคำพูดของแม่เรา เมื่อเช้าเราตื่นมาเขาไม่เรียกเรากินข้าว โอเครค่ะไม่เป็นไร เราลุกไปจะไปหาข้าวกิน เขาก็ลุกมาเหมือนกันค่ะ แต่ลุกมาเอาข้าวในหม้อออกแล้วเททิ้งใส่ถังขยะ เราไม่รุ้ว่าเขาทำเพราะอะไร ออกไปข้างนอกไปเซเว่นเขาก็ไม่ชวนเราสักคำ ตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้จะ5โมงแล้วเรายังไม่ได้ทานข้าวเช้าเลยค่ะ เขาไม่มาถาม ไม่มาบอกว่า กินข้าวนะ หรือ กินข้าวไหม ไปซื้อของกินไหม ไม่มีค่ะ ถ้าถามว่าทำไมไม่ออกไปซื้อเองข้างนอก ตังค์เราอยู่กับแม่หมดเลย เราอยากจะไปหาเพื่อน ไปอยู่กับเพื่อน เราไม่อยากอยู่ในกรอบแบบนี้เลยค่ะ มันเหมือนกับเราฆ่าตัวเองมากกว่า แต่เราปรึกษากับพ่อเรา พ่อเราบอกว่า "เราต้องอดทน เดี๋ยวสักวันพ่อจะทำให้เรากับพี่ไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ขอเวลาพ่อหน่อย ผนูกับพี่ตั้งใจเรียนไปก่อนนะ เพื่ออนาคตของลูกทั้งสอง ทำเพื่อตัวเอง ทำเพื่อพ่อ และแมา แต่ลูกทั้งสองห้ามเกลียดเขานะ ต้องคุยกะเขาด้วย เพราะเขาคือแม่ของเรา" นี่คือคำที่ออกมาจากปากของพ่อเรา ซึ่งยิ่งทำให้เราอยากโตไวๆจะได้ไม่ต้องมาทนอยู่แบบนี้ เวลาเรากับพี่ทำอะไรผิดเขาก็ชอบมาพูด ใช่ค่ะไม่แปลกที่เขาจะพูด จะบอก จะสอน เพราะเราทำผิด แต่พอเวลาเขาทำในสิ่งที่เราบ้าง คือทำเหมือนกันกะเรา พอเราบอกบ้างว่า ทำแบบนี้ไม่ได้เดี๋ยวมันจะพังหมด เขาก็จะบอกเสมอว่า "อย่ามาย้อนกูนะ เป็นแค่ลูก อายุเท่าไหร่เองอย่ามาสอนกู" ค่ะ คือเราอยากจะบอกเขามากๆว่า เราไม่ได้นับถือคนที่อายุ ว่าอายุจะมากกว่าหรือน้อยกว่า แต่เรานับถือจากพฤติกรรมต่างหาก ว่ามีความเป็นผู้ใหญ่พอมั้ย? แต่เราก็พูดไม่ได้อยู่ดีค่ะ ละวันนี้เขาก็ทำมาเป็นประชดประชันเราทั้งวันเลย จนเราร้องไห้ตั้งหลายรอบ เขายังไม่สนใจด้วยซ้ำ เราเผลอร้องไห้ออกมาเพราะ เราไม่มีไรกิน คนเป็นแม่ไม่เรียกกินข้าว ทำไมต้องประชดประชัน ทำอะไรเหวี่ยงใส่ตลอด เราไม่ใช่ลูกเขาหรอ เป็นแบบนี้มานานใากตั้งแต่เราจำความได้ เราอยากกินหมูทะ หรืออะไรก็ตามเคยได้กินค่ะ ต้องรอ รออะไรหรอ? รอให้ญาติพี่น้อง ลูกของป้ามาถึงจะได้กิน เขาเต็มที่กะทุกคน พูดเพราะกับทุกคนแต่ยกเว้นลูกของตัวเอง เงินเดือนออก หลานเราโทรมา เป็นลูกของพี่ชายคนโต ว่าอยากได้จักรยาน เขาโอนเงินให้หลานไปซื้อจักรยาน5,000 แต่พอเราบอกว่า แม่ หนูจะสั่งพิซซ่ามากินกะพี่นะ เขาก็บอกมาว่า "ไม่เคยได้-หรอ เกิดเป็นคนไทย