แม่ผัวกับว่าที่ลูกสะใภ้ในชีวิตจริงที่ต้องเจอยิ่งกว่าในละคร

สวัสดีค่ะทุกคน ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ ว่าควรเอายังไงต่อดี ควรไปต่อหรือพอแค่นี้

เรื่องมีอยู่ว่า เราอายุ 28 ปีส่วนแฟนเราอายุ 29 ปี เราคบกับแฟนมา 4 ปี แฟนเราค่อนข้างฐานะดีกว่าเรา แล้วช่วงสิ้นปีเราก็ซื้อบ้านกับแฟนตอนนี้กำลังตกแต่ง คิดว่าบ้านจะเสร็จกลางปี ถ้าแต่งงานกลางปีแล้วจะได้ย้ายเข้าบ้านได้เลย

      แล้วเรากับแฟนได้ฤกษ์งานแต่งเป็นเดือนกลางเดือนกรกฏาปีนี้ แล้วก็ทะยอยๆเตรียมงานกันมาเรื่อยๆค่ะ แฟนขอเราแต่งงานเดือนกันยายนปีที่แล้ว มีแฟนพี่ชายและพี่ชายรับรู้ว่าแฟนเราขอเราแต่งงาน

    พอมาปีนี้ตอนต้นปีแฟนจะให้พ่อแม่มาขอเรา แต่ทางพ่อแม่แฟนไม่ยอมมาค่ะ บอกว่ายังไม่เคยเจอพ่อแม่เราเลย ยังไม่รู้จักกันเลย เลยอยากเจอกันก่อน วันอาทิตย์นี้เราเลยจะให้ผู้ใหญ่ไปเจอกัน แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงต่อ

     แต่พออาทิตย์ที่แล้วแฟนพูดเรื่องแต่งงานขึ้นมา พี่ชายของแฟนก็พูดขึ้นมาเหมือนกัน ว่าจะแต่งงานฤกษ์ของพี่ชายแฟนคือเดือนกันยายน

    แล้วทางบ้านแฟนก็บอกกับแฟนเราว่า คนจีนเขาถือนะ ไม่ให้พี่น้องแต่งงานปีเดียวกัน มันไม่ดี เลยจะให้เราเลื่อนงานแต่งไปเป็นปีหน้าปี66 แล้วให้พี่ชายแต่งไปก่อน พี่ชายกับแฟนคบมา1ปีค่ะ

      ในใจเราก็ได้แต่คิดว่าทำไมเราต้องเป็นฝ่ายเลื่อนละ ทั้งๆที่เราแพลนงานของเรามาแล้ว และท่าทางสุดท้ายเราก็ต้องยอมเพราะแฟนเราเองก็ทำอะไรไม่ได้ค่ะ

      แฟนเราเป็นลูกคนสุดท้อง เป็นลูกหลงห่างจากพี่ๆ10ปีได้ บ้านแฟนมีลูกชายทั้งหมด3คนค่ะ พี่คนโตกับพี่คนกลางไม่ค่อยถูกกัน แฟนที่เป็นน้องเล็กเลยพยายามทำตัวกลางๆ ไม่เข้าข้างฝ่ายไหน

      แฟนเป็นคนจีนทุกวันนี้ทำงานกับที่บ้าน ใช้ระบบกงสีโดยมีแม่คุมค่ะ

     ตั้งแต่คบกันมาแฟนเราดีทุกอย่างค่ะ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่มีเรื่องผู้หญิงให้หนักใจ แต่ที่หนักใจก็คงจะเพราะว่าแฟนต้องทำตามทุกอย่างที่แม่ต้องการค่ะ ขัดไม่ได้เลย

     แล้วยิ่งระบบกงสีเวลาจะใช้เงินต้องขอแม่ เพราะทำงานกับที่บ้านทำเงินได้เท่าไรเข้าบ้านหมดมีเก็บแค่เดือนละเล็กๆน้อยๆเท่านั้น แล้วไม่ว่าจะทำอะไรก็ต้องผ่านที่บ้านทุกอย่าง

    เมื่อก่อนนี่แล้วใหญ่ต้องทำตามแม่หมดแต่เดี๋ยวนี้ยังดีขึ้นยังพอฟังเราบ้าง พอหลังๆแฟนเริ่มทำตามใจตัวเองแม่เขาก็บอกว่าเดี๋ยวนี้ปีกกล้าขาแข็งคงโดนแฟนเป่าหูมาแน่ๆ

   แล้วเราเองก็รู้นะคะว่าแม่เขาไม่ค่อยชอบเรา ตอนแรกแม่แฟนบอกว่าถ้าแต่งแล้วให้ย้ายเข้าไปอยู่ด้วยกันก่อนค่อยแยกออกมา แต่แฟนไม่ยอมค่ะ เพราะเขาเองก็อายุจะ30แล้ว เขาอยากทำอะไรด้วยตัวเองบ้าง

    แม่แฟนเป็นคนที่ปากไม่ค่อยดีค่ะเวลาคุยกันชอบด่าเป็นประจำแล้วแฟนเองก็โดนดุตลอดเลยไม่ค่อยกล้ากับแม่เท่าไร

      เราเองก็โดนดูถูกสารพัดเลยค่ะ เพราะฐานะไม่ได้รวยเท่าบ้านเขา เราพยายามทำทุกอย่างให้ที่ดีที่สุดในฐานะว่าที่ลูกสะใภ้

      วันเกิดแม่เขาเราตั้งใจเลือกของขวัญให้แต่เป็นสายคล้องแว่นกับเบาะรองนั่งให้เขาก็ไม่สนใจ ไม่พอยังบอกลูกเขาว่าเบาะที่เราให้เป็นของไม่ดีเพราะในเบาะเป็นแพมเพิ้ลที่ใช้แล้วเอามาซักแล้วใส่ไว้ในเบาะ เขานั่งแล้วแพ้คันไปหมดเลย

    เราได้ยินนี่เราอึ้งเลย เขาไม่เคยมองเราในแง่ดีพูดถึงเราแต่ละทีก็มีแต่จะดูถูก ไม่ว่าทำดีแค่ไหนพยายามแค่ไหนเขาก็ไม่เคยเห็นในตรงนั้น

    แม่แฟนที่เราเจอนี่ยิ่งกว่าในละครหลังข่าวซะอีก เราควรทำยังไงดีคะ

    ตอนนี้แค่นึกถึงเรื่องที่ต้องเลื่อนงานแต่งเราก็ร้องไห้แล้ว สิ่งที่ต้องเจอมันหนักมากๆ แฟนเองก็คิดว่าคงพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุดแต่กับบ้านเขาเองเขาก็ทำอะไรไม่ได้

     แฟนเองเวลาอยู่บ้านก็ไม่มีความสุขนะคะ เพราะแม่แฟนรักลูกไม่เท่ากัน กับพี่ๆจะทำอะไรก็ได้แม่ไม่เคยว่าแต่พอเป็นกับแฟนเรา อะไรก็ไม่ได้ เหมือนจะคาดหวังกับแฟนเยอะสุดเพราะพี่ๆคงไม่ได้ดั่งใจเขา
ความเป็นส่วนตัวไม่เคยมีให้  เวลามีจดหมายหรือพัสดุอะไรมาส่งบ้านแม่เขาก็แกะดูหมด เขาเองก็เลยอยากออกมาอยู่ข้างนอกมากกว่า

      เขาบอกให้เราอดทนอยู่ด้วยกันนะ พอแต่งงานแล้วคงไม่มีอะไรแล้วเพราะแยกบ้านแล้ว แต่เราคิดว่าถึงแยกบ้านแล้วมันก็คงต้องมีอะไรอีกแน่ๆ

      บางทีใจเราก็อยากเลิกๆไปให้มันจบๆ แต่แฟนเราก็ไม่ได้ทำผิดอะไรแค่ที่บ้านเขาไม่โอเคเท่านั้น

      แฟนเราเองเวลามีอะไรก็ไม่ค่อยคุยกับที่บ้านค่ะ ส่วนมากเวลาคุยอะไรกับที่บ้านก็จะโดนดุโดนว่าตลอดเลยมาคุยกับเราแทน ขนาดขอเราแต่งงานยังไม่บอกที่บ้านเลยค่ะ แหวนก็ใส่ให้ที่บ้านเห็นไม่ได้เดี๋ยวโดนว่า

    เรากับแฟนไม่เคยได้อยู่ด้วยกันนะคะ เราอยู่บ้านเรา แฟนอยู่บ้านแฟน เวลาที่อยู่ด้วยกันไม่ค่อยมีเท่าไร แต่เราแทบไม่ทะเลาะกันเลย เพิ่งจะมามีเรื่องนี้แหละค่ะที่ทะเลาะกัน

    แล้วบ้านที่จะเสร็จกลางปีคงต้องปล่อยไว้แบบนั้น ถ้ายังไม่แต่งเราก็ย้ายเข้าไปอยู่ด้วยกันไม่ได้ เรากับแฟนทำตัวดีกันมาตลอดเลย ให้เคยทำอะไรเสียหาย แต่กว่าจะได้อยู่ด้วยกันจริงๆคงต้องรอแต่งงานก่อน จนตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยว่าแม่เขาจะยอมมาขอเรามั้ยเราเองก็แค่อยากทำอะไรๆให้มันถูกต้องเพื่อไว้หน้าแม่เราเท่านั้น
.แม่เรารักแฟนเรามาก ไปไหนถามไถ่ตลอด หาของกินให้อะไรต่างๆนาๆแต่ดูสิ่งที่เราเจอจากแม่เขามันต่างกันมากจริงๆ

    ตอนคบกันปีแรกๆแฟนเราก็เคยบอกแล้วเหมือนกันว่าแม่เขาไม่ชอบแฟนลูกชายคนไหนเลย เราก็เลยลองถามไปว่า แล้วถ้าแม่เธอไม่ชอบเราจะทำยังไง เพราะในใจเราก็คิดว่า ถ้าแม่เขาไม่ชอบเราก็คงจะเลิกเพราะคบต่อไปยังไงมันก็ไม่รอด เราเองก็ไม่ได้อยากให้แฟนต้องเลือกนี่เพราะนี่ก็แฟนนี่ก็แม่ แต่แฟนเราบอกว่า ไม่หรอก ถ้าเราชอบใครแม่เขาก็ไม่อะไรหรอก หลังจากนั้นเราเลยเริ่มจริงจังกับแฟนมากขึ้นจนคบมาถึงทุกวันนี้ แต่ตลอดเวลาที่คบอะไรที่เป็นอนาคตที่เรากับแฟนวางไว้ นอกจากแม่แฟนจะไม่สนับสนุนแล้วยังมีปัญหามาตลอด

    จนแฟนเราถึงกับตัดพ้อว่า ทำไมบ้านอื่นพอเป็นความสุขหรืออนาคตของลูกเขามีแต่จะสนับสนุนแต่กลับบ้านเขามันไม่ใช่เลย บ้านเขาถือเป็นครอบครัวที่รวยแต่ในบ้านไม่มีใครมีความสุขเลย นี่ก็เลยบอกกับแฟนว่า ไม่เคยอยากได้แฟนรวย อยากได้แฟนที่รักและเข้าใจมากกว่าอยากมีครอบครัวที่เล็กๆแต่อบอุ่นขอแค่นั้นจริงๆ ก็ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไงต่อแต่ตอนนี้เหนื่อยไปหมดทั้งกายและใจเลยค่ะ

ปล.นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกถ้าทำอะไรผิดแจ้งได้เลยนะคะ
ปล.2  ขอโทษทีนะคะ เพิ่งโพสครั้งแรกเรื่องการเว้นวรรคหรือเว้นบรรทัดอาจจะยังไม่ค่อยเป็นเท่าไรค่ะ อาจจะยาวและอ่านยากไปสักหน่อยนะคะ ต้องขอโทษจริงๆค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่