คนเป็นลูกควรทำยังไงเมื่อเจอสถานการณ์แบบนี้

คือช่วงเวลาสองสามปีที่ผ่านมาแม่หนูติดโทรศัพย์หนักมาก แกเลิกงานมา3-4ทุ่ม กลับบ้านมากินข้าวเสร็จแล้วแกก็เล่นโทรศัพย์ต่อจนถึงตี1 ตี3 เกือบทุกวัน บางทีแม่ก็เล่นจนเผลอหลับไป แล้วถ้าวันไหนที่แม่เข้ากะบ่ายแม่ก็จะว่างช่วงเช้าเวลานั้นแกก็เล่นมือถือจนไม่ลุกไปกินข้าวเช้าเลย จะลุกมากินข้าวกลางวันซึ่งก็คือข้าวเช้า แล้วก็ไปนอนเล่นทศต่อ แม้กระทั่งวันหยุด1วัน แม่เล่นแต่โทรศัพย์เข้าแอพ tiktok บ่อยสุด รองลงมาก็ shoppee,facebook พอเห็นแม่เป็นแบบนี้หนูก็ไม่รู้จะพูดยังไงไม่ให้ทะเลอะกัน เพราะแม่หนูเค้าเป็นคนที่โมโหร้ายแล้วแกจะตวาดเสียงดังใส่ พูดกลับด้วยคำพูดแรงๆแล้วก็คำพูดประชดแบบ ถ้าไม่เห็นความดีของแกก็ออกจากบ้านไปเลย  หนูขอพูดว่าหนูเองไม่ใช่เด็กดีหรือลูกที่ดีขนาดนั้น แต่หนูก็ไม่ได้เกเรหนูยังเรียนอยู่และช่วยงานบ้านไปด้วย แต่ตอนนี้หนูเรียนมหาลัย(เรียนออนไลน์) ซึ่งมันก็มีช่วงที่ยุ่งกับการสอบ จนบางครั้งหนูก็ทำงานบ้านแค่บางอย่าง หนูไม่สามารถทำงานบ้านหมดคนเดียวได้เลย หนูก็เถียงท่านเหมือนกันเป็นมาแต่เด็กที่เถียงเพราะว่าบางครั้งคำพูดที่แม่ด่าว่าหนูมันเจ็บ มันฝังใจก็มี หนูแค่อยากให้แม่สนใจโทรศัพย์น้อยลงไม่ใช่นอนเล่นมันจนไม่ลุกไปทำอะไรแบบนี้ แต่ท่านก็ยังทำงานหาเงิน หนูไม่รู้ว่าหนูควรทำยังไง หนูจะพยายามไม่เถียงเวลาทะเลอะกันแรงๆได้ยังไง ทุกครั้งที่หนูเถียงออกไปหนูก็รู้สึกผิดกับแม่ทุกครั้ง ช่วงหลังที่หนูออกจากหอมาอยู่บ้าน พ่อกับแม่ก็ทะเลอะกันหนักจนถึงขั้นที่พ่อจะขอหย่าแม่ หนูได้ยินทุกประโยคทุกคำพูดที่เค้าว่าใส่กัน มันจุก เจ็บ จนพูดไม่ออก หนูก็ได้แต่ร้องไห้แล้วเดินเข้าห้องตัวเองไป แต่พอเวลาผ่านไปสองสามอาทิตย์ พ่อกับแม่ก็กลับมาคุยกันปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ชีวิตตั้งแต่เด็กจนโต หนูก็เห็นเค้าสองคนทะเลอะกัน พูดให้ร้ายใส่กัน พ่อก็ลงไม้ลงมือกับแม่ ตั้งแต่หนูจำความได้ แต่สุดท้ายท่านทั้งสองก็คือคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตหนู