เริ่มเรื่องกันเลยนะคะขอย้อนความว่า เรากับสามีแต่งงานกันมา16ปีแล้วค่ะเรามีลูกด้วยกัน2คนตอนนี้อายุ11ขวบและ9ขวบ ตลอดระยะเวลาแต่งงานกันมาสามีดีต่อเรามากค่ะเขาทำธุกิจเล็กๆ เขาเป็นผู้นำครอบครัว เราเป็นแม่บ้านดูแลเขาดูแลลูก สามีดูแลเราดีให้เกียรติ รักลูกและครอบครัวไม่กินเหล้าไม่มีประวัติเจ้าชู้จนเราสึกว่าโชคดีมากที่ได้แต่งงานกับเขา ทุกอย่างไปได้ดีค่ะ สามารถมีบ้านมีรถเป็นของตัวเองได้ มีวันหนึ่งลูกมาพูดกับเราว่าแม่ ป๊าจะโดนซ้อมมีคนโทรมา บอกจะมาซ้อมป๊าด้วย เราสอบถามลูกจนได้สามีเราทำธุระกิจล้มค่ะเราต้องเริ่มต้นนับจากลบ0คือติดลบทุกอย่างขึ้นศาลโดนฟ้องมีเจ้าหนี้ตามทวงทั้งในและนอกระบบ ตอนแรกสามีเหมือนคนที่หนีปัญหาค่ะไม่ยอมเคลียคุยกับกับเจ้าหนี้รายไหนเลย จนเราต้องเปิดใจคุยกันทีแรกสามีปิดบังเราเพราะไม่อยากให้รับรู้ถึงความล้มเหลวของเขาเขาอายลูกเมีย แต่เราก็คุยกันจนเข้าใจยอมขายรถปลดภาระบางอย่างลงแล้วไปเจรจาคุยไกล่เกลี่ยกับเจ้าหนี้ทุกรายที่ศาล ตอนนี้เราไม่มีรถใช้ทำงานค่ะพี่ชายเราซื้อรถคันเล็กๆให้เราใช้1คันเป็นชื่อเราด้วยเงินสด แต่ก่อนซื้อให้เขาแนะนำให้เราหย่ากับสามีก่อนอธิบายว่าให้อย่าเพื่อผลประโยชน์ เพราะถ้าเรายังไม่หย่ารถที่ซื้อให้อาจถูกเจ้าหนี้ยึดได้เพราะเราเป็นภรรยาตามกฎหมาย เรากับสามีก็ตกลงโอเคค่ะแค่หย่ากันเพราะผลประโยชน์เขาเองก็เห็นดีด้วยอย่างน้อยเรายังมีทรัพย์สินติดตัวไว้ดูแลลูกหากเขาโดนฟ้องล้มละลาย จากนั้นเราสองคนก็ช่วยกันเริ่มต้นชีวิตใหม่เรื่อยมาเราเลิกเป็นแม่บ้านหันไปทำงานประจำค่ะ มีรายได้พอผ่อนรถ และเหลือใช้จ่ายในครอบครัว อาจสงสัยว่าทำไมผ่อนรถ ที่ผ่อนเพราะเราเอารถที่พี่ชายซื้อให้ไปเข้าไฟแนนซ์เพื่อนำเงินไปใช้หนี้บางส่วนที่ไม่อยู่ในระบบค่ะซึ่งก่อนหน้านี้เอาทองหมั้นที่เราเก็บไว้20บาทไปจำนำแล้วแต่ไม่พอ
เราเดินหน้าไปคุยกับธนาคารเรื่องปรุงโครงสร้างหนี้เนื่องจากตอนนั้นสามีหยุดผ่อนมาสักระยะ พอตกลงกันธนาคารให้เราผ่อนเดือนละ1หมื่นรวม2ปี เราเป็นคนรับผิดชอบผ่อนบ้านผ่อนรถทั้งหมด  ทุกอย่างไปได้ดีขึ้นหลังจากเริ่มนับ1ใหม่ ตอนนี้ปลดภาระหนี้ไปได้หลายราย ธุรกิจจากเดิมล้มไม่สามารถจ้างใครมาช่วยงานได้ สามีเราก็สู้ค่ะจากไม่เคยแบกห้ามเอง เพราะก่อนล้มมีลูกน้องหลายคน เขาก็หาลูกค้าเองส่งของเองค่อยๆทะยอยใช้หนี้สินจนกลับมาจ้างลูกน้องได้เกือบ10คน 1ในนั้นมีเสมียน2คนที่เป็นผู้หญิงที่เหลือเป็นคนขับรถกับเด็กส่งของ และเซลล์อีก1 ทุกวันสามีเราจะมาส่งเราเข้างาน6โมงเช้า บ่ายรับลูกไปส่งบ้าน ตกเย็น6โมงมารับเรา ใช้ชีวิตปกติแบบนี้มาตลอดค่ะ เวลาเราว่างหยุดยาวจะชวนเราและลูกไปหาลูกค้าตามต่างจังหวัดด้วยทุกครั้ง
จนประมาณ3-4เดือนก่อน ที่เด็กต้องเรียนออนไลน์เราให้ลูกไปอยู่บ้านตายายที่ต่างจังหวัด เขาบอกว่าช่วงลุกไม่อยู่เขาจะไปวิ่งหาลูกค้ากับเซลล์ เราก็โอเคค่ะ เห็นไปกันเวลาเราโทรคอลก็เห็นหน้าเซลล์ผู้ชาย ก็ไมีมีอะไร จนหลังๆเริ่มกลับมาแต่งตัวใส่เสื้อผ้าดีๆทันสมัย ตอนเย็นจากเดิมทีเคยไปรับเราที่ทำงานได้บอกให้เรากลับเองเพราะช่วงนี้คนขับรถลาออกเขาต้องวิ่งวุ่นส่งของเองจนดึก เราก็โอเค เชื่อค่ะ เพราะยิ่งช่วงปลายปีลูกค้าจะสั่งของเข้าร้านเยอะ
พอช่วงใกล้นสิ้นปีบริษัทเราหยุดตั้งแต่22ธันวา สามีเราบอกว่าจะต้องไปเก็บเช็คลูกค้าทางอีสานและนำของขวัญปีใหม่ไปให้ลูกค้าด้วย เราบอกว่าดีสิเราไปด้วย เขาบ่ายเบี่ยงค่ะ บอกว่าให้เรากลับไปดูแลลูกที่ต่างจังหวัดดีกว่าซึ่งลูกอยู่จังหวัดที่อยู่ห่างจากเราและสามีไม่ถึง100โล แถมเป็นทางผ่านไปอีสานได้ เราก็บอกว่างั้นก็ไปรับลูกไปด้วยกันจะได้เที่ยวด้วยเลย เขาก็อ้างว่าไม่สะดวกเพราะเซลล์ผู้ชายจะตามไปด้วย เราก็โอเคกลับไปอยู่กับลูก ขอเล่าอีกนิดว่าปกติเรื่องบนเตียงสามีไม่เคยขาด ทุกเดือนต้องมี แต่3เดือนที่ผ่านมา บอกเหนื่อยงานปวดเหมื่อย กลับบ้าน4-5ทุ่มทุกวัน ไม่เคยสะกิดอะไรเราเลยทั้งที่ปกติเขาออกจะเรียกว่ามีความต้องการมาก 3เดือนที่ผ่านมาอ้างงานยุ่งให้เรานั่งรถกลับเองไม่สามารถมารับเรากลับบ้านได้ จากที่เมื่อก่อนมารับได้ทุกวัน 
ล่าสุดเมื่อวานซืนมีคนหวังดีโทรมาบอกเราว่าสามีเราเอาเด็กเสมียนที่เป็นแม่หม้ายลูกติดที่สาวกว่าเราหลาย10ปีทำเมีย ซึ่งก่อนหน้าเคยมาบ่นว่าลูกของลูกน้องในออฟฟิศน่าสงสารไม่มีนมจะกินเราซื้อนมให้ลูกเราไว้2ลัง สามีเอาไปให้เขาหมดอ้างว่าสงสาร แต่พอลูกเราจะกินไม่มีเขาบอกว่าลืมซื้อมาคืนให้  พอเรารู้จากคนที่โทรมาบอกซึ่งเขาโทรเบอร์ตู้ไม่รู้ตัวสอบถามต่ออีกไม่ได้ ความที่หลายๆอย่างที่เรียกว่าเซนส์ของผู้หญิงมันชวนให้เราคิด เมื่อวานเราเปิดประเด็นโทรไปหาเขาทันทีในตอนกลางวันหลังจากรู้ข่าว บอกว่าวันนี้ตอนเย็นมีประเด็นเรื่องผู้หญิงเคลีย เขากลับมาบ้านอย่างเร็ว หลังลูกขึ้นนอนเราถามตรงๆว่ามีเมียน้อยใช่ไหม เขา ยอมรับทันทีว่า ใช่ เราถามว่ามีอะไรมากันกี่ครั้งแล้ว ตอนนั้นคิดว่าอย่าพลั้งเผลอเพราะความใกล้ชิด เขาบอกมีอะไรกันหลายครั้งตลอด3เดือนที่คบกัน สำหรับเรานี่ไม่ใช่แค่เผลอหรือพลาดแต่เป็นการตั้งใจ ถ้าพลาดคิดได้จะไม่กลับไปทำซ้ำ เราก็จุกเลยค่ะเจอคำตอบนี้ ทีแรกทำใจไว้แค่20เปอร์เซนต์คิดว่าน่าจะมีการโทรแกล้ง จากนั้นเราก็ถามต่อค่ะ ว่าเขาจะเอายังไงต่อ จะเลือกครอบครัวเราและลูกหรือ เลือกเมียน้อยแล้วไปเลี้ยงลูกชาวบ้าน เขาตอบไม่ได้ค่ะ บอกว่าขอเวลาให้เขาหน่อยเราไปคากคั้นเขามากเกินไป ขอให้เราอยู่แบบนี้ไปก่อนได้ไหม เราบอกว่าเราทำไม่ได้ จะให้อยู่สามคนผัวเมียเหรอ เป็นไปไม่ได้แน่นอน เราก็บอกไปว่าถ้าคำตอบเขาแบบนี้เราถือว่าเขาเลือกเมียน้อยเราและลูกจะขอไปเอง เขาก็พูดว่าเลือกเราขึ้นมา เราก็เสนอว่าถ้าเลือกเราต้องไล่ลูกน้องที่เป็นเมียน้อยออกไปและเลิกกับทางนั้นซะ เขาตอบเราว่า เขาทำไม่ได้น้องคนนั้นเป็นคนดีมากไม่ผิดผิดที่เขาเองที่นอกใจ และโทษเราว่าไม่มีเวลาให้เขา ซึ่งเราก็ใช้ชีวิตแบบนี้มาตลอดทำงานจ-ศ(6.00-18.00)หยุดเสาร์อาทิตย์ตัวเขาเสียอีกที่หยุดแค่อาทิตย์วันเดียว สรุปคือเขาไม่สามารถให้คำตอบเราได้อ้างแต่ว่าจะเลือกเราแต่ก็ยังจะให้เมียน้อยอยู่ทำงานด้วยกันเหมือนเดิม เราก็เก็บของค่ะเตรียมตัวทุกอย่างเพื่อย้ายออก อยู่ๆเมื่อวานโทรมาหาเราว่าจะมารับแล้วมีเรื่องจะคุยน้ำเสียดูตื่นเต้นค่ะ พอเราขึ้นรถคำแรกคือ ผมเลิกกับเมียน้อยแล้วนะ น้องคนนั้นไม่อยู่แล้วอาจกลับบ้านเดิมหรือไปไหนต่อไหนแล้ว บอกเราว่าสบายใจได้เลยขอโอกาสให้เขาเริ่มต้นดูแลครอบครัวใหม่ เราก็โอเคค่ะยอมรับว่ารักมากทั้งยังห่วงลูกมากลูกๆติดเขาเพราะเขาตามใจมากเราเป็นแม่ที่จะปรามลูกเวลาลุกทำผิดลูกจะเกรงๆเราไม่ติดเราเท่าพ่อของเขา  เราให้โอกาสเขาและบอกว่านี่คือโอกาสสุดท้ายที่เขาจะได้ ถ้าเลิกได้จริงเราก็กลับมาเป็นครอบครัวแสนสุขเหมือนเดิมแต่ถ้าโกหกเราว่าเลิกแล้วแต่แสดงออกให้เราเห็นว่าเลิกเพื่อรั้งเรากับลูกไว้เราจะไม่ให้โอกาสเขาอีกเป็นครั้งที่2 เขาก็บอกเลิกจริงเชื่อใจได้
***อยากถามคนที่มีประสบการณ์ว่า***
-เป็นไปได้ไหมที่วันหนึ่งตอบเราไม่ได้ พออีกวันให้คำตอบเราได้ แล้วการเลิกกับเมียน้อยมีนเลิกปุ๊บปั๊บง่ายได้แบบนี้เลยเหรอ?
-เราควรจ้างนักสืบเพื่อจับผิดหรือทำอะไรให้ได้คำตอบว่าเลิกกันจริงดีไหมคะ? ยอมรับว่ายังไม่เชื่อเขาแบบสนิทใจค่ะ 
-เราควรรับมืออย่างไงไรดีคะ?