ตลอดเวลาที่คบกันก็รักกันดีมีทะเลาะกันบ้าง
ช่วงหลังๆ เรื่องที่ทะเลาะกันก็บานปลายเนื่องจาก
แฟนเราเองไปคุยกับคนอื่น ทีเเรกเราก็ไม่รู้หรอกัมมา
เพื่อนที่ทำงานเดียวกันเห็น ไอ้เราก็เก็บมาคิด
จนวันหนึ่งเก็บความคิดนั้นไว้ไม่ไหว เลยเปิดอกคุยกัน
แฟนยอมรับว่าคุยกันจริง แต่ไม่ได้คิดอะไร เราขอเลิกแต่แฟนไม่ยอม เราเลยให้โอกาสแฟน กลับมาคบกันกลัมมาคุยกันดีๆ ประมาณสามเดือนกว่าๆ เลิกงานวันศุกร์กลับ
มาหาลูก พอดีแฟนเข้าห้องน้ำ เราเลยเเอบเช็คโทรศัพท์
เราเห็นเเชทๆหนึ่ง ในห้องแชท มีแต่เบอร์โทรศัพท์ เราก็ลองเอามาค้นหาในไลน์ ปรากฏว่าเป็นเบอร์ผู้ชาย ก็เลยถามว่าเบอร์ใคร แฟนบอกคนคุย เราพูดอะไรไม่ออก เลยขอเหตุผล เเฟนบอกคุยเเล้วสบายใจดี ไม่ต้องมีใครมาจุกจิก ใครมาโทรตาม จะคุยตอนไหนก็ได้ เเล้วขอเลิกขออย่า(เราจดทะเบียนกันก่อนมีลูกครับ) คำที่ออกจากปากแฟนเรา เค้าเบื่อ เค้าเหนื่อย เค้าอึดอัด เทอไม่เคยดูแลเค้าไม่ห่วงใยเค้า ทั้งๆที่ก่อนหน้าที่คนที่คอยห่วงใยดูแลยามป่วยไข้เป็นใครไปไม่ได้นอกจากเรา เราเตรียมกับข้าวทำข้าวกล่องให้ตอนเช้ากลัวรีบไปทำงานแล้วลืมกินข้าว เราไปรับไปส่งเวลาฝนตก วันที่ทะเลาะกันหนักๆ
ลูกวิ่งออกมาดู ได้ยินเสียงลูกว่า แม่ตีพ่อทำไม แม่ไม่รักพ่อหรอ คำตอบที่ลูกได้ ไม่รัก เราเห็นน้ำตาลูกไหล ลูกร้องบอกแม่ๆ กอดพ่อหน่อย ไม่ ไม่ไม่ เเล้วแฟนเราก็เดินหนี ชีวิตเราจะไปต่อยังไง....