สวัสดีค่ะเรามีแฟนที่คบกันมาสองปีกว่าแล้วพักหลังนี้เรากับแฟนทะเลาะกันประจำรวมถึงครอบครัวเราที่ไม่ชอบเขาเป็นอย่างมากและสั่งห้ามเราคบกับเขาแต่เราก็แอบคบกันมาเหมือนเดิมและถ้าจะไปไหนก็ต้องแอบๆซ้อนๆตลอดเวลามีหลายครั้งมาในวันสำคัญๆเราก็จะไม่ได้อยู่ด้วยกันและบางครั้งเราตั้งห่างกับเขาเพราะไปต่างจังหวัดมั่งขึ้นไร่มั่งแล้วเราก็คุยกับเขามั่งเขาด่าว่าพ่อแม่เราอย่างนู้นอย่างนี้แต่เราไม่เงียบไม่พูดอะไรจนบางครั้งเราทนไม่ไหวเลยพูดว่า เห้ยๆน้อยๆหน่อยอย่างน้อยก็เป็นพ่อแม่เราจนเราพูดว่าเราเลือกพ่อแม่เราไม่เลือเขาแต่เราก็พูดไปว่าถ้าเลือกพ่อแม่แล้วจะมานั่งคุยกับเธอแบบนี้มั้ย วันเกิดเขาเราก็ไม่ได้ไปวันครบรอบเราก็ไม่ได้ไปมีแต่คำอวยพรและคริปที่ตัดเองเป็นเวลา3วันแค่นั้นพอเวลาผ่านไปวันเกิดเพื่อนเราเราแค่จะอัดคริปอวยพรเพื่อนแฟนเราก็พูดว่าอัดทำไมทำไมไม่ทำให้เขาบ้างมีแต่คำอวยพรโง่ๆหกับคริปโง่ๆที่ใครก็สามารถทำได้แต่เราก็คิดในใจว่าคริปโง่ๆที่ไม่ถึง1นาทีใครๆก็ทำได้ปะแต่เราก็ก็ส่งข้อความอวยพรกับทำคริปให้แล้วไงที่ไม่ได้เธอก็น่าจะรู้นิว่าทำไมเขาบอกว่าเขาไม่มีความสุขเลยเขาไม่เลยมีความมสุขเลย เราเป็นคนย่ำแฟนตลอดถ้าโมโหหรือไม่ว่าอะไรก็ตามห้ามพูดคำว่าเลิกนะเพราะเรากลัวว่ามันจะไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมและแล้วเเฟนเราก็ได้พูดคำว่าเลิกในเวลาโมโหพดเครียกันแฟนก็พูดว่าเธออยากไปต่อมั้ย ความรู้สึกเราตอนนั้นเหมือนโดนตบหัวแล้วลูบหลังเลย เราก็พูดว่าบอกแล้วใช่มั้ยว่าห้ามพูดคำว่าเลิกในเวลาที่โมโหอยู่แฟนเราก็พูดว่าถ้าไม่มีเราเขาอยู่ไม่ได้เขาจะตาย เราควรทำไงดีคะ
ถ้าเราทำให้เขาเสียใจหลายครั้งเราควรถอยออกมามัยคะ?