เราไม่อยากมีพี่แบบนี้

สวัสดีทุกคน เรา อายุ 15 ปี ครอบครัวเรามีกันอยู่7คน เรา พ่อ แม่ พี่ ตา ยาย อา เราเป็นน้อง แม่และยายเป็นเสาหลักครอบครัว ธุรกิจของเราทําเสาร์ปูนขาย งานก่อสร้าง แม่และยายทํางานทุกวัน หิ้วปูนเทลงแบบ แม่และยายไม่มีเวลาได้พักเลย บ้างวันก็ไม่ได้กินข้าวบ้างเพราะไม่มีเวลาที่จะกินเพราะมัวแต่ทํางาน ไม่ทํางานก็ไม่มีกิน พี่เราติดยาม้า เล่นยา วันไหนที่พี่เรานอนตื่นขึ้นมามันก็จะบ้าคลั่ง ขอแต่เงินแม่ แม่ไม่ให้มันก็จะโวยวาย เอามาเดี๋ยวนี้ๆ แม่ทํางานหิ้วคุปูนหนักๆมันไม่สนอะไรเลย มันไม่เคยทํางานช่วยด้วยซํ้า มันจะขอเงินวันล่ะ200-400 วันไหนที่มันบ้าม้ามันก็จะขอ 1,000 มันจะโวยวายเอามาเดี๋ยวนี้ๆ พูดนั้นนี้เสียงดัง มันบ้าม้านั้นแหละค่ะ ชอบขี่รถเร็วๆ ขี่ประชด เราสงสารแม่เรามากเลย แม่เสียนํ้าตากับมันหลายครั้งแล้ว เมื่อวัน10 มกราคม 2565 เรากับแม่กลับมาจากตลาด มันก็บ้าคลั่งขอเงินแม่เถียงยายว่ายายใช้ไปกดเงิน ขี่รถออกไปแรงๆ พ่อเราก็อดไม่ได้ พอมันกลับมา พ่อก็ถามว่า สิขี่อิหยังแฮงแท้ เปนหยัง (จะขี่อะไรเร็วจัง เป็นอะไร) มันก็ด่าพ่อเราเลยค่ะ มันบ้าคลั่งมาก ได้มีการปากเสียงกัน ตีกัน มันอัดหน้าพ่อเรา มันพลักพ่อเราจนล้ม พ่อเราก็จะอัดหน้ามัน ในขณะที่มีปากเสียงกัน เราเป็นคนทนไม่ได้อยู่แล้ว เราปิดหู ร้องไห้ เดินไปที่ทุ่งนาข้างบ้าน เดินไปให้ไกลที่สุด อะไรจะเกิดก็เกิด ครอบครัวเราทะเลาะกันแบบนี้อยู่แล้ว เรื่องพี่เรานี้แหละค่ะ😭 เราเป็นน้องเรายังเกลียดพี่ตัวเองเลย ที่ทําแบบนี้ ทุกคนในบ้านเกลียดพี่เราหมด แช่งให้ตายยังไงมันก็ไม่ตายมันเหลืออดจริงๆค่ะ มันไม่ไหวจริงๆค่ะ มันเป็นอยู่อย่างงี้ตั้งแต่เราอยู่ ป.6 จนปัจจุบันเราอยู่ ม.3 จะขึ้นม.4แล้ว เราแม่ยายพ่อตาอา ทนแบบนี้มาตลอด มันไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ ตอนนี้วันที่ 11 มกราคม 2565 มันขอเงินแม่ แม่บอกให้เราไปหยิบให้มัน มันด่าเราเร่งเรา บอกว่า เร็วๆ เราก็บอกว่ามัน สิเร่งทําไม คึบ้เว้าดีๆ กุบ้อยากมีอ้ายแบบนี้ดอก (จะเร่งทําไม ทําไมไม่พูดดีๆ กูไม่อยากมีพี่แบบหรอก ) แล้วมันก็โยนอะไรก็ไม่รู้ที่มันกินโยนใส่หัวเรา ตอนนั้นเราไม่ไหวจริงๆค่ะ มันไม่ไหวจริงๆทุกคน เราเลยโยนเงินลงพื้น พร้อมกับนํ้าตา มันเลยด่าเราสารพัด สั่งให้เราหยิบให้มัน เอามาให้กู มึฃหยิบมา แล้วมันก็กระชากกระเป๋าเงินแม่ ทั้งๆที่เราพาดไว้ที่แขนอยู่ มันดึงแรงมาก จนเราทนไม่ไหว ได้แต่ร้องไห้แล้วเดินออกมา ขณะนี้เราพิมพ์ทั้งนํ้าตา เราไม่อยากมีพี่แบบนี้ มันไม่เรียน เกเร เล่นยา ไม่ทํางาน มันอายุประมาณ 23 ปี ทําไมเราถึงไม่ทราบอายุมันเพราะเราไม่สนใจมันเลย เราเกลียดมัน เกลียดมาก เราไม่ใส่ใจ เราอยากฆ่ามันมากทุกคนมันไม่ไหวจริงๆที่เรามาพูดเราไม่ได้ต้องการประจานครอบครัวตนเอง แต่เราอยากมาระบายความรู้สึกที่อัดอั้นมานานให้ฟัง มันไม่ไหวจริงๆค่ะทุกคน เราได้แต่ร้องไห้ออกมา เราร้องไห้มา 2 วันแล้ว เราเครียดเราซีเรียสมาก เราไม่อยากมีพี่แบบนี้ เราสงสารแม่ที่ต้องทํางานหาเงิน สงสารยายที่ต้องทํางานหนักๆเหมือนกัน พ่อเราไม่ทําอะไรเลย อาเราก็เหมือนกัน มีแต่แม่และยายที่ทํางาน ถืกคุปูนที่หนักๆอ่ะคะ 2 คุ เทลงแบบเสาร์ทุกวันๆ เราก็ทําอะไรไม่ได้ เรียนบ้าง ทําได้แต่แบ่งเบาภาระเช่น ล้างจานให้ ซักผ้าให้แม่ กวาดบ้าน นี้แหละค่ะชีวิตครอบครัวเรา เราอัดอั้นมานานแล้ว มันไม่ไหวจริงๆ เราแค่มาจะระบายให้ฟังนะคะ มันเกินคําบรรยายจริงๆ เรื่องจริงทั้งหมดนะคะ ไม่ได้แต่งเรื่องขึ้นมา มันคือเรื่องจริงของครอบครัวเรา ใครมีครอบครัวเป็นแบบนี้เหมือนเราบ้างค่ะจะมีมั้ยหรือเป็นแค่ครอบครัวเราครอบครัวเดียว😫
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่