๐๐๐ คือไอ้อีขี้ข้าอย่าบังอาจ๐๐๐

๐ จงเสงี่ยมเจียมกะลาอย่าสะเออะ
รู้ตัวเถอะถ่อมตนอย่าบ่นพร่ำ
จงก้มหน้าเงียบไว้ไม่เอ่ยคำ
จงสำนึกว่าต่ำอย่าล้ำเกณฑ์

จงรู้ว่าอาศัยใครเขาอยู่
จงอย่าชูเชิดหน้ามามองเห็น
จงมุดหัวใต้เท้าเช้าจรดเย็น
แค่กากเดนเทียบค่าอย่าลำพอง

คือไอ้อีขี้ข้าอย่าบังอาจ
เลี้ยงเป็นทาสเท่านั้นดันผยอง
กฏลงทัณฑ์ขั้นโบยโดยจำจอง
แหกปากร้องเจียนตายไร้ปราณี

จงหมั่นกราบหมอบก้มพนมไหว้
จงรับใช้ชั่วชีวิตอย่าคิดหนี
ทั้งวัวควายช้างม้าราคามี
กว่าทาสี ทาสา ไร้ค่า "คน"


* ขอบคุณภาพประกอบ นำมาจาก กูเกิ้ล ซึ่งมิได้ใช้หาประโยชน์ทางการค้า*