อยากแชร์ ความคิดเห็น หรือประสบการณ์ที่ทุกๆคนแต่งงาน หรือ ตกลงจะใข้ชีวิตคุ่ กับคนคนนึงให้เขาเป็นพ่อของลูก แม่ของลูก ของตัวเอง ทุกคนก้าวข้ามผ่านจัดการปัญหาข้อเสีย นิสัยเสีย ของแฟนยังไงคะ ถึงมาตัดสินใจแต่งงานกับคนนี้หรือให้คนนี้เป็นคู่ชีวิตแต่งงานหรืออยู่กินกับเรา ในที่นี้ึคือ ถ้าแฟนคุณมีข้อเสียที่แก้ยากๆเป็นสันดานนิสัยที่ติดตัวเขา ที่มักจะทำเราเสียใจบ่อยๆ กังวล แต่เขาเป็นแฟนเรา รักเรา คุณข้ามผ่านข้อนั้นมาอย่างไรคะ แล้วขอให้เพื่อนๆ พิจารณาเคส ของเราและขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆทีนะคะ ว่าเขาเหมาะจะเป็นพ่อของลูกไหม หรือเป็นคนที่เราจะฝากชีวิตไว้และดูแลกันและกันไปตลอดรอดฝั่งยันแก่เฒ่า
เคสของเรา คือ
เขาเป็นคนชอบสังสรรค์ค่ะ แต่แค่นั่งกินชิวๆ ไม่ได้ปาร์ตี้จ๋า ฟีลออกไปเม้ามอยกะเพื่อนๆพี่ๆที่เขารุ้จัก ซึ่งปัจจุบัน บ่อยและถี่กว่าตอนที่เขาคบกับเราแรกๆค่ะ ตอนคบกันเราแรกๆ 1อาทิต ออกซัก 2วันใน1อาทิตได้ ทุกวันนี้ ออก 4-5วันต่ออาทิตได้ ซึ่งอันนี้เราพยายาม เข้าใจเขา มากขึ้นๆ เรื่องต่อมา เรื่อง การมีปัญหา แล้วหลีกเลี่ยง สถานการณ์ในการแก้ปัญหาโดยการคุยค่ะ เช่นทะเลาะกันหรือ แค่ถามคำถามไม่ถุกหุ เขาจะหายไป ไม่เคลียร์ ไม่ตอบ ไปกินเหล้า อยุ่กับเพื่อน เขาเคยบอกว่า คุยแล้วไม่สบายใจ ขออยุ่กับเพื่อก่อนสบายใจกว่า ซึ่ง เขาจะทิ้งปัญหาไว้ให้เราเคว้ง พอเขาสบายใจ ค่อยคุย แต่ไม่ได้คุยถึงปัญหานะคะ เขาจะให้ปล่อยไป ไม่แก้ไข แต่ห้ามเราพุดถึงอีก เปนแบบนี้กับเกือบทุกอย่าง ซึ่งปล่อยปัญหาให้คาราคาซัง แล้วไม่พุดถึงมัน เราอึดอัดมากๆ เราชอบความเคลีย แต่เขาไม่ พูดว่าเราลองมาคุยกัน หาทาง เขาจะหงุดหงิดที่เราพุดถึง จะพุดแค่ว่า ไม่พุดได้มะ ปล่อยให้มันผ่านไปได้มะ ซึ่งปัญหาใดๆที่ไม่ได้รับการแก้ไข การพูดคุย ปัญหามันยังคงอยุ่ ข้อนี้เราอึดอัดมากๆ เรื่องต่อมาคือ เรื่องอารมณ์ เขาจะอยุ่กับเราเฉพาะ อารมณ์ดีๆ แต่พอมีปัญหาระหว่างกันจะทิ้งเราเสมอ ไม่รับโทรสับ หายไปไม่อ่านข้อความนานๆเวลาออกไปกินเหล้า ไม่ยอมเคลีย หัวร้อนง่ายๆกับคำถามธรรมดาๆ ถามไม่ได้ว่ากลับกี่โมง จะหัวร้อนหาว่าฟิคเวลา ทั้งที่เราไมมีปัญหาเลยว่าอย่ากลับเกินตี1ตี2นะ เราให้เขาตอบว่ากี่โมงและแค่กลับมาตามที่ตัวเองพูดไว้พอ เพราะเขาเคย บอกอีกครึ่งชั่วโมง ก็ล่อไป3ชั่วโมง หรือ อีกแป๊บ จะกลับล้า ก็ล่อไปตี3ตี4 จากที่โทรไปเที่ยงคืน แล้วจะหงุดหงิด เวลาถาม เราแค่เป็นคนรอ ขอแค่คุณบอกเรารอได้ ให้กลับตามที่คุณบอกมาก็พอ แต่จะโดนหงุดหงิดใส่บ่อยๆ อารมณ์ของเขาจะชอบตะคอก ตะโกน เวลาทะเลาะ แล้วตัดสายหายไปเป็นอาทิต หายแบบไม่คุย และเรื่อง คือ การพูดคุยกันเรื่องแต่งงาน มีชีวิตคู่ เราเคยถามเขา ถึงอนาคต ว่า มีอนาคตกับเรายังไง คิดไว้ไหมว่าจะอยู่ด้วยกันซักตอนอายุเท่าไหร่ เขาหงุดหงิดกับการที่เรามาคุยเรื่องซีเรียสแบบนี้ เจาบอกว่า เขา"ไม่อยากคาดหวัง ตกลงมาแล้วเจ็บ ให้มันเป็นเรื่องอนาคต ปัจจุบันประคองกันไปให้รอด เดี๋ยวก็มีวันนั้นเอง " ในความรุ้สึกเรา ที่เขาตอบ มันก็ถูกก็ใช่ แต่เราแค่ต้องการความมั่นใจ ความแน่นอน และควาทกระตือรือร้นที่จะมีเรา ในการเป็นคุ่ชีวิต แต่การที่เขาตอบแบบนั้นก็ไม่ผิด และเรื่องการไปมาหาสู่กัน ข้อนี้เราพยายามเข้าใจ แต่ก็จะไม่เข้าใจอารมณ์ของเขานั่นแหละ คือเราคบกันมาจะ2ปีได้ รุ้จักดันมา8ปี แต่คบกันมาจะ2ปี เขาอยุ่คนละจังหวัดกับเรา เราไปหาเขา คั้งแต่คบ สละเงิน สละเวลาอย่างเต็มใจเพื่อไปหาเขา ทั้งค่าเครื่องบินไปกลับ ค่าที่พักโรงแรม ทั้งหมด 5-6รอบได้ เราไปหาเขา
วันนี้ ทุกวันนี้ด้วยเศรษฐกิจเอย เงินเอย เลยไม่ได้เจอเขามะจะปีแล้ว เราเข้าใจ ทั้งโควิด หรือเงิน เราเอง ก็ยังไม่สะดวกไปหา วันนึงเราถามเขาว่า ไม่ได้เจอกันมานานแล้วเนาะ พี่มีแพลน จะมาหาเราไหม คำตอบที่ได้คือยังไม่มี เงินยังไม่พร้อม พี่กำลังเก็บเงินเพื่ออนาคตอยู่ เราเลยถามว่า หมายถึง มีแพลน เก็บตังมาหาเราไหม มาบ้าง (เพราะเราไปหาเขา เสียสละทั้งเวลาเงิน ไปหา 5-6รอบเราเลนแค่อยากให้เขามาหาเราบ้าง ) เขาก็แบบให้คำตอบไม่ได้ แบบอยากไปอะมันอยากไปอยุ่แล้ว แต่ยังไม่มีเงินแน่นอน เราเองเข้าใจได้ เราทั้งหมดทั้งมวล อยากรุ้ว่า ควาทกระตือรือล้น จะมาหาเรามีไหมแค่นั้นเอง แล้วมันก็นำพาไปสุ่การหงุดหงิดในคำถามนี้ที่เขาไม่สามาีถให้คำตอบเราได้ว่ามีแพลนไหม เขาหงุดหงิดนะคะ555 เราเอง แค่น้อยใจ ว่าเราไปหาอย่างเดียวเลย แต่ถ้าเป็นเรื่องเงิน อะไรๆ ก็พยายามเข้าใจเขาอยุ่ สรุป อยากมาหา แต่ไม่มีแพลน และความตั้งใจตะเก็บเงินอย่างมุ่งมั่นมา ซึ่งเราแค่คิดว่า กับเรา ตอนเรามี เราเก็บ เราสละเพื่อไปหาเขา มีความกระตือรือล้นตะเจอกันและกัน แต่เขาให้ึำตอบเราไม่ได้เลยให้เราอุ่นใจหรือมีกำลังใจว่าเออ จะมาหาเราแน่
อีกอย่าง เจาหัวร้อน หงุดหงิดง่ายมากๆ กับึำถามธรรมดาที่คนทั่วไปถามกัน ซึ่งอันนี้คนอื่นมองว่าเขา ขวางโลก สุดโต่ง เอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางโลก ในข้อนี้เรารับได้ค่ะ และเรียนรุ้ปรับตัวและค่อยๆเข้าใจเขา มากขึ้นๆ แต่ควาทเป็นเขาบางที มันทำร้ายใจของเรา บ้าง และเอ่ยคำขอโทษน้อยมากๆ ยากมากๆ เพราะอีโก้ แบะความคิดของเขาว่ามันไม่ผิดแต่เราและทุกๆคนมองว่าผิดนะ แต่เขาก็จะยืนกรานความคิดและไม่ขอโทษนั้นๆ
---มาพูดถึงข้อดีสิ่งดีๆที่เราเห็นกันบ้างนะคะ
เขาเป็นคนที่ รักเรามากและ มีเราคนเดียวค่ะไม่นอกใจ ถ้าไม่ทะเลาะกัน รายงานตลอดว่าอยุ่ไหน ทำอะไร ที่บ้านเขารุ้จักเรา ไม่ติดให้พาสเวิดกับทุกๆอย่างของเขาให้เรา พี่สาวเขารุ้จักเรา เพื่อนเขา หรืออะไรๆรอบตัว เขาพาเราไปรุ้จัก และอยุ่ในสังคมให้รุ้จักกัน เปิดเผยกันและกันค่ะ มีครั้งที่เราเดือดร้อนเรื่องเงิน เขาแทบไม่ถามอะไร ก็โอนเงินมาให้อย่างรวดเร็วด้วยความเป็นห่วง เราไม่ได้แฮปปี้เพราะเงิน แต่เพราะ ควาทเป็นห่วง และเห็นอกเห็นใจเราในตอนนั้น พุดง่ายๆคือเขาช่วยเหลือทั้งที่เขาจะไม่ช่วยก็ได้ค่ะ ซึ่งครั้งนั้นเราซาบซึ้งใจมากๆ และขอบคุณเขามาจนถึงทุกวันนี้
ในเคสเรา เพื่อนๆ คิดว่า คนๆนี้ถ้าเป็นเพื่อนๆ จะตัดสินใจแต่งงานด้วยไหมคะ และข้อเสียที่เขาเป็น เพื่อนๆยอมรับได้ไหม เอาความคิดเพื่อนๆนะคะ ความบาลานซ์กับความดี เพื่อนๆโอเคไหมคะ ว่าคนนี้แหละคุ่ชีวิต หรืออไม่ไหว รอเขาเป็นเขาที่เวอร์ขั่นดีขึ้นมาหน่อย
ทุกคนก้าวข้ามผ่านจัดการปัญหาข้อเสียนิสัยเสียของแฟนยังไงคะ ถึงมาตัดสินใจแต่งงานกับคนนี้หรือให้คนนี้เป็นคู่ชีวิตแต่งงาน
เคสของเรา คือ
เขาเป็นคนชอบสังสรรค์ค่ะ แต่แค่นั่งกินชิวๆ ไม่ได้ปาร์ตี้จ๋า ฟีลออกไปเม้ามอยกะเพื่อนๆพี่ๆที่เขารุ้จัก ซึ่งปัจจุบัน บ่อยและถี่กว่าตอนที่เขาคบกับเราแรกๆค่ะ ตอนคบกันเราแรกๆ 1อาทิต ออกซัก 2วันใน1อาทิตได้ ทุกวันนี้ ออก 4-5วันต่ออาทิตได้ ซึ่งอันนี้เราพยายาม เข้าใจเขา มากขึ้นๆ เรื่องต่อมา เรื่อง การมีปัญหา แล้วหลีกเลี่ยง สถานการณ์ในการแก้ปัญหาโดยการคุยค่ะ เช่นทะเลาะกันหรือ แค่ถามคำถามไม่ถุกหุ เขาจะหายไป ไม่เคลียร์ ไม่ตอบ ไปกินเหล้า อยุ่กับเพื่อน เขาเคยบอกว่า คุยแล้วไม่สบายใจ ขออยุ่กับเพื่อก่อนสบายใจกว่า ซึ่ง เขาจะทิ้งปัญหาไว้ให้เราเคว้ง พอเขาสบายใจ ค่อยคุย แต่ไม่ได้คุยถึงปัญหานะคะ เขาจะให้ปล่อยไป ไม่แก้ไข แต่ห้ามเราพุดถึงอีก เปนแบบนี้กับเกือบทุกอย่าง ซึ่งปล่อยปัญหาให้คาราคาซัง แล้วไม่พุดถึงมัน เราอึดอัดมากๆ เราชอบความเคลีย แต่เขาไม่ พูดว่าเราลองมาคุยกัน หาทาง เขาจะหงุดหงิดที่เราพุดถึง จะพุดแค่ว่า ไม่พุดได้มะ ปล่อยให้มันผ่านไปได้มะ ซึ่งปัญหาใดๆที่ไม่ได้รับการแก้ไข การพูดคุย ปัญหามันยังคงอยุ่ ข้อนี้เราอึดอัดมากๆ เรื่องต่อมาคือ เรื่องอารมณ์ เขาจะอยุ่กับเราเฉพาะ อารมณ์ดีๆ แต่พอมีปัญหาระหว่างกันจะทิ้งเราเสมอ ไม่รับโทรสับ หายไปไม่อ่านข้อความนานๆเวลาออกไปกินเหล้า ไม่ยอมเคลีย หัวร้อนง่ายๆกับคำถามธรรมดาๆ ถามไม่ได้ว่ากลับกี่โมง จะหัวร้อนหาว่าฟิคเวลา ทั้งที่เราไมมีปัญหาเลยว่าอย่ากลับเกินตี1ตี2นะ เราให้เขาตอบว่ากี่โมงและแค่กลับมาตามที่ตัวเองพูดไว้พอ เพราะเขาเคย บอกอีกครึ่งชั่วโมง ก็ล่อไป3ชั่วโมง หรือ อีกแป๊บ จะกลับล้า ก็ล่อไปตี3ตี4 จากที่โทรไปเที่ยงคืน แล้วจะหงุดหงิด เวลาถาม เราแค่เป็นคนรอ ขอแค่คุณบอกเรารอได้ ให้กลับตามที่คุณบอกมาก็พอ แต่จะโดนหงุดหงิดใส่บ่อยๆ อารมณ์ของเขาจะชอบตะคอก ตะโกน เวลาทะเลาะ แล้วตัดสายหายไปเป็นอาทิต หายแบบไม่คุย และเรื่อง คือ การพูดคุยกันเรื่องแต่งงาน มีชีวิตคู่ เราเคยถามเขา ถึงอนาคต ว่า มีอนาคตกับเรายังไง คิดไว้ไหมว่าจะอยู่ด้วยกันซักตอนอายุเท่าไหร่ เขาหงุดหงิดกับการที่เรามาคุยเรื่องซีเรียสแบบนี้ เจาบอกว่า เขา"ไม่อยากคาดหวัง ตกลงมาแล้วเจ็บ ให้มันเป็นเรื่องอนาคต ปัจจุบันประคองกันไปให้รอด เดี๋ยวก็มีวันนั้นเอง " ในความรุ้สึกเรา ที่เขาตอบ มันก็ถูกก็ใช่ แต่เราแค่ต้องการความมั่นใจ ความแน่นอน และควาทกระตือรือร้นที่จะมีเรา ในการเป็นคุ่ชีวิต แต่การที่เขาตอบแบบนั้นก็ไม่ผิด และเรื่องการไปมาหาสู่กัน ข้อนี้เราพยายามเข้าใจ แต่ก็จะไม่เข้าใจอารมณ์ของเขานั่นแหละ คือเราคบกันมาจะ2ปีได้ รุ้จักดันมา8ปี แต่คบกันมาจะ2ปี เขาอยุ่คนละจังหวัดกับเรา เราไปหาเขา คั้งแต่คบ สละเงิน สละเวลาอย่างเต็มใจเพื่อไปหาเขา ทั้งค่าเครื่องบินไปกลับ ค่าที่พักโรงแรม ทั้งหมด 5-6รอบได้ เราไปหาเขา
วันนี้ ทุกวันนี้ด้วยเศรษฐกิจเอย เงินเอย เลยไม่ได้เจอเขามะจะปีแล้ว เราเข้าใจ ทั้งโควิด หรือเงิน เราเอง ก็ยังไม่สะดวกไปหา วันนึงเราถามเขาว่า ไม่ได้เจอกันมานานแล้วเนาะ พี่มีแพลน จะมาหาเราไหม คำตอบที่ได้คือยังไม่มี เงินยังไม่พร้อม พี่กำลังเก็บเงินเพื่ออนาคตอยู่ เราเลยถามว่า หมายถึง มีแพลน เก็บตังมาหาเราไหม มาบ้าง (เพราะเราไปหาเขา เสียสละทั้งเวลาเงิน ไปหา 5-6รอบเราเลนแค่อยากให้เขามาหาเราบ้าง ) เขาก็แบบให้คำตอบไม่ได้ แบบอยากไปอะมันอยากไปอยุ่แล้ว แต่ยังไม่มีเงินแน่นอน เราเองเข้าใจได้ เราทั้งหมดทั้งมวล อยากรุ้ว่า ควาทกระตือรือล้น จะมาหาเรามีไหมแค่นั้นเอง แล้วมันก็นำพาไปสุ่การหงุดหงิดในคำถามนี้ที่เขาไม่สามาีถให้คำตอบเราได้ว่ามีแพลนไหม เขาหงุดหงิดนะคะ555 เราเอง แค่น้อยใจ ว่าเราไปหาอย่างเดียวเลย แต่ถ้าเป็นเรื่องเงิน อะไรๆ ก็พยายามเข้าใจเขาอยุ่ สรุป อยากมาหา แต่ไม่มีแพลน และความตั้งใจตะเก็บเงินอย่างมุ่งมั่นมา ซึ่งเราแค่คิดว่า กับเรา ตอนเรามี เราเก็บ เราสละเพื่อไปหาเขา มีความกระตือรือล้นตะเจอกันและกัน แต่เขาให้ึำตอบเราไม่ได้เลยให้เราอุ่นใจหรือมีกำลังใจว่าเออ จะมาหาเราแน่
อีกอย่าง เจาหัวร้อน หงุดหงิดง่ายมากๆ กับึำถามธรรมดาที่คนทั่วไปถามกัน ซึ่งอันนี้คนอื่นมองว่าเขา ขวางโลก สุดโต่ง เอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางโลก ในข้อนี้เรารับได้ค่ะ และเรียนรุ้ปรับตัวและค่อยๆเข้าใจเขา มากขึ้นๆ แต่ควาทเป็นเขาบางที มันทำร้ายใจของเรา บ้าง และเอ่ยคำขอโทษน้อยมากๆ ยากมากๆ เพราะอีโก้ แบะความคิดของเขาว่ามันไม่ผิดแต่เราและทุกๆคนมองว่าผิดนะ แต่เขาก็จะยืนกรานความคิดและไม่ขอโทษนั้นๆ
---มาพูดถึงข้อดีสิ่งดีๆที่เราเห็นกันบ้างนะคะ
เขาเป็นคนที่ รักเรามากและ มีเราคนเดียวค่ะไม่นอกใจ ถ้าไม่ทะเลาะกัน รายงานตลอดว่าอยุ่ไหน ทำอะไร ที่บ้านเขารุ้จักเรา ไม่ติดให้พาสเวิดกับทุกๆอย่างของเขาให้เรา พี่สาวเขารุ้จักเรา เพื่อนเขา หรืออะไรๆรอบตัว เขาพาเราไปรุ้จัก และอยุ่ในสังคมให้รุ้จักกัน เปิดเผยกันและกันค่ะ มีครั้งที่เราเดือดร้อนเรื่องเงิน เขาแทบไม่ถามอะไร ก็โอนเงินมาให้อย่างรวดเร็วด้วยความเป็นห่วง เราไม่ได้แฮปปี้เพราะเงิน แต่เพราะ ควาทเป็นห่วง และเห็นอกเห็นใจเราในตอนนั้น พุดง่ายๆคือเขาช่วยเหลือทั้งที่เขาจะไม่ช่วยก็ได้ค่ะ ซึ่งครั้งนั้นเราซาบซึ้งใจมากๆ และขอบคุณเขามาจนถึงทุกวันนี้
ในเคสเรา เพื่อนๆ คิดว่า คนๆนี้ถ้าเป็นเพื่อนๆ จะตัดสินใจแต่งงานด้วยไหมคะ และข้อเสียที่เขาเป็น เพื่อนๆยอมรับได้ไหม เอาความคิดเพื่อนๆนะคะ ความบาลานซ์กับความดี เพื่อนๆโอเคไหมคะ ว่าคนนี้แหละคุ่ชีวิต หรืออไม่ไหว รอเขาเป็นเขาที่เวอร์ขั่นดีขึ้นมาหน่อย