หมุ่ยจึงตงตัว รักตราบนิรันดร 美莊忠山 永远的爱 (ตอนต่อ A 12) / Section II

24.  เทอมแรกสวนสุนันทา

==================================================

       “เป็นโสดทำไม อยู่ไปให้เศร้าเหงาทรวง ไม่คิดจะหาคู่ควงเดี๋ยวจะล่วงพ้นวัยไปเปล่า....” 
....บุญส่งเคาะโต๊ะเป็นจังหวะสามช่านำเสียงขึ้นมาทันที 
“เกิดมาเดียวดายจะตาย เพราะความเหงาเศร้า แต่งงานกันเสียเถิดเราอยู่ว่างเปล่าไม่ดีอะไร....” 
            ลูกคู่ในวงไม่ไล่ไม่เลิกรับประสานเป็นเสียงกีตาร์ ทรัมเป็ต  

     “จันทนา ไอ้ตงมันถาม ...” 
     บุญส่งสอดคำที่ไม่มีในเนื้อตอนวรรคส่ง ... “เป็นโสดทำไม เปลี่ยวใจในยามร้อนรน.....”

      คำตอบเป็นก้อนกระดาษถูกขยำปามาใส่กลุ่มวงดนตรี หลบหันวุ่นวาย ก้อนหนึ่งโดนหน้าผากตงเต็มๆ 
     “อุ๊ย!” จันทนาอุทาน มือปิดปากตัวเอง

===================================================