ตอนนี้เราอายุ14อยู่ม.2เราเครียดเรื่องเรียนมากๆเพราะเราเรียนไม่เก่งเกรดเฉลี่ยต่อเทอม2กว่าพ่อเรามักจะไปเที่ยวกับหัวหน้าบ่อยๆและเราก็ไปด้วยบางทีหัวกน้าพ่อเราชอบคุยเรื่องเรียนของลูกสาวเขาให้ฟังลูกเขาเรียนดีมาก(อยู่มหาลัย)ติดเรียนสุดๆแต่เรากลับรู้สึกแย่ที่พ่อเราอวดลูกตัวเองแบบเขาไม่ได้เลยเราไม่เก่งอะไรเลยนอกจากกีฬาและหัวหน้าพ่อก็ถามถึงการเรียนของเราและสายที่เราอยากเรียนคือเราอยากเรียนสถาปัตย์แต่เขาก็บอกเราว่าเกรดถ้าเกรดเราแค่นี้เข้าไม่ได้หรอกเปลี่ยนดีกว่าแต่เราชอบสายนี้มากๆเรามีความสุขเวลาได้ออกแบบเรารู้ว่าเขาหวังดีแต่เรารู้สึกเหมือนเขาดับฝันเราตอนนี้เรารู้สึกแย่มากว่าทำไมเราไม่เกิดมาเรียนดีเหมือนลูกคนอื่นถึงครอบครัวเราจะไม่ซีเรื่องนี้แต่เราอยากให้เขาภูมิใจและอวดลูกตัวเองได้เหมือนคนอื่นเราเป็นโรคเครียดอยู่แล้วพอเรามาเจอแบบนี้มันทำให้เรารู้สึกแย่มากๆจะร้องก็ร้องไม่ออกใครมีคำแนะนำช่วยเราได้บ้าง
เราควรทำยังไงดี