สวัดดีค่ะ เราเป็นคนชอบพูดจิตนาการคนเดียวบ่อยๆเป็นมานานตั้งแต่ป.5-ม.3ค่ะ เเต่เราไม่ได้รู้สึกไม่ชอบมันเเต่เรารู้สึกชอบมันมากค่ะเหมือนได้อยู่ในโลกของตัวเอง (เเต่เราแยกออกละหว่างความเป็นจริงเเละจินตนาการออกค่ะ) เราเคยจินตนาการว่าเราอยู่บนเวทีกำลังพูดปราศัยกับคนอื่นเเละเราจินตนาการว่าคนอื่นในนั้นโต้ตอบกับเรา(โดยเราจะเเทนตัวเองเป็นตัวคนถามในนั้น) และเราชอบพูดสันทนาเรื่องปัญหาและเเก้ปัญหาในชีวิตตัวเอง
ปล.เราชอบความรู้สึกตอนได้พูดคุยแก้ปัญหากับตัวเองมาก และเราไม่ชอบให้ใครมาขัดเราตอนนั้นเป็นที่สุด
อยากถามว่ามันเเปลกไหมคะ แล้วเราควรทำไงต่อคะ?
*นี้เป็นกระทู้แรกถ้าผิดพลาดขอโทษด้วยค่ะ
ชอบพูด/จิตนาการ คนเดียวบ่อยๆ
ปล.เราชอบความรู้สึกตอนได้พูดคุยแก้ปัญหากับตัวเองมาก และเราไม่ชอบให้ใครมาขัดเราตอนนั้นเป็นที่สุด
อยากถามว่ามันเเปลกไหมคะ แล้วเราควรทำไงต่อคะ?
*นี้เป็นกระทู้แรกถ้าผิดพลาดขอโทษด้วยค่ะ