อารมณ์

คืองี้ครับผมเป็นเด็กคนนึงที่อ่อนไหวง่ายมากๆครับ หรือเรียกว่า ขี้แงก็ได้ แต่ในทางกลับกัน ถ้าอยู่ในสังคมปกติผมแทบจะเป็นเด็กปกติคนนึงที่อยากใช้ชีวิตให้มันสนุกๆ แต่อยู่กับเพื่อนหรือคนอื่นเนี่ยถ้าผมโดนด่าหรือมีอะไรมาทำให้โมโหคือผมจะไม่ค่อยเก็บมาคิดอะครับคือไม่แสดงอาการขี้แยหรือร้องไห้เลย แต่ในทางกลับกัน ผมเป็นคนที่กลัวพ่อมากๆ ผมกลัวถึงขั้นว่าอยู่ไกล้กันบางครั้งมีกระทบกระทั่งกันบ้าง ซึ่งผมคิดว่ามันต้องมีทุกบ้านอยู่แล้วที่จะเกิดปัญหานี้ แต่วิธีรับมือทางด้านจิตใจอารมณ์เนี่ย ผมจะทำออกมาได้แย่มากๆ เมื่อผมโดนพ่อตำหนิหรือแค่ขึ้นเสียงใส่ ผมจะเริ่มรู้สึกว่าร่างกายมันซ่า ชาบริเวณหน้าอกแล้วผมก็ร้องไห้ออกมาครับแต่แปลกมากนะครับกับแม่หรือกับคนในครอบครัวคนอื่นที่ตำหนิเรา ผมจะไม่มีอาการที่กล่าวมาเลยครับ พ่อของผมเมื่อก่อนแกเป็นคนที่อารมณ์ร้อนมาก แต่ปัจจุบันนี้ก็ดีขึ้นมาบ้าง  เเต่ยังกำจัดความกลัวความระแวงพวกนี้ออกไปไม่ค่อยได้เลยครับต้องให้มันหายเอง คืออยากจะถามเพื่อนๆพี่ๆ มีวิธีการรับมือกันยังไงบ้างครับ